Surrender

Chapter 12

Chapter 12

Pagkatapos alalahanin ang lahat ng nangyari noong highschool ay bumalik din pati ang sakit ng lahat na dinanas ko.

I was twenty when I finally said yes to Nigel. He waited for years. Pero isang buwan lang pagkatapos ko siyang sagutin nang maaksidente ang tatay ko.

Akala ko magiging masaya ang buhay ko dahil sa wakas kami na rin ng lalaking matagal ko ng mahal. Pero hindi ko alam na sa pagtanggap ko sa kanya ay saka naman may isang taong mamamaalam.

Naaksidente ang tatay at ang pamilyang pinagsisilbihan niya. Nagbanggaan ang kotseng minamaneho niya at ang biglang likong kotse noong gabi na pupunta sila sa isang party. Hindi lang isang buhay ang nawala. Ang amo ng tatay na babae ay nagdadalang tao. The woman had a miscarriage. And the blame was thrown to him. Hindi ko kilala ang pamilyang pinagtatrabahuhan niya pero parehas lang kami ng pamilya ko na dumanas ng matinding sakit at lungkot.

Binitawan ko ang kutsara at inilapag ito sa lamesa. Naramdaman ko ang pamilyar na kirot sa aking dibdib. Ang tatay ko na walang ginawa noon kundi ang iparamdam sa amin kung gaano niya kami kamahal na magkakapatid. Dalawang taon pa lamang noon si Neo at sampung taon naman si Nymph. Sobrang paghihinagpis ang dinanas ng aming pamilya. Awang-awa ako sa nanay dahil hindi ko lubos maisip na wala na siyang makakatulong sa pagtataguyod sa aming magkakapatid.

Akala ko ay iyon na ang huling beses na makakaramdam ako ng matinding sakit pero nagkamali ako. Kailan lang ay heto nga, ipinagpalit ako ng lalaking mahal ko. Nigel cheated, had sex with someone. Akala ko ay perpekto ang aming relasyon pero wala pala talagang gano'n.

Ginawa ko ang lahat para hindi siya maghanap ng iba. Binuhos ko ang pagmamahal ko sa kanya dahil iyon lang naman ang tangi kong maibibigay. I thought he would be contented to the love I could give. But I was wrong. Lalaki siya at kinailangang maglabas ng init ng katawan sa tao na kaya siyang pasayahin. Hindi tulad ko na walang kwenta at puro kainosentehan ang pinairal.

"Binibini..."

Iniangat ko ang tingin sa lalaking nasa aking harapan. Tapos na siya pagkain.

Siyam na taon na ang lumipas. Siyam na taon ko nang kilala ang lalaking ito dahil isa siya sa mga nakasaksi kung paano ako sinuyo at niligawan ni Nigel ng higit apat na taon. Isa siya sa mga matindi ang pagtutol dahil sabi nga niya ay hinding-hindi niya magugustuhan ang lalaking iyon para sa akin. At ngayon ay tama siya, sa kanya din ako bumagsak dahil ang dapat kay Nigel ay nakuha na niya.

Tumayo ako at dumiretso sa pintuan. Ang daming tanong sa isip ko. Kumusta na kaya ang mga kaibigan kong sila Cassia, Monica at Geneva? Hanggang ngayon kaya ay naaalala pa din nila ako?

"Binibini..."

"Hanggang ngayon nagtataka pa din ako kung bakit gustung-gusto ka ni Cassia at Geneva para sa akin." Malungkot akong ngumiti.

Tumayo siya at naglakad papunta sa akin. Hinawakan niya ang aking braso, napatingin ako dito. Agad ko itong inilayo sa kanya.

"Eh wala ka namang ginawa noon kundi ang manakit ng damdamin ng iba. Pati si Monica ay sinaktan mo-"

"I didn't hurt her." Agap niya sa pagsasalita ko. "She was the one who hurt herself." Dinala niya ang kamay sa aking baba.

Akmang papalisin ko ito ngunit bigla niyang idinikit ang katawan sa akin. Itinulak niya ako sa mismong pintuan.

Bumilis ang aking paghinga nang mapagmasdan ang pagtaas-baba ng kanyang adam's apple. Napatitig ako sa mukha niyang kinababaliwan ng madami. Ang mukhang madaming niloko at pinaluha.

"Sinabi ko sa kanyang hindi pwede. Sinabi ko sa kanyang wala siyang mapapala sa akin dahil may mahal akong iba." Bumaba ang isa niya pang malayang kamay sa aking bewang at marahang humaplos dito.