Surrender

Chapter 50

Chapter 50

Umupo si Phoenix sa aking tabi at pinagmasdan ang mukha ni Preston. Pinunasan ko ang mga luha sa aking pisngi.

"I'm sorry if I wasn't there when you were born..."

Tumungo ako.

"But don't worry... starting today, daddy would never leave you."

Muli ko silang tinignan. Nakadikit ang kanyang ilong sa ilong ni Preston at may matamis na ngiti sa labi. Naglikot si Preston.

"P-Phoenix?" Mas lalong lumakas ang kabog ng aking dibdib. "Please, wag mo siyang kunin sa akin." Humikbi ako at hinawakan ang kanyang braso.

His smile was altered by seriousness. Bumagsak ang mga mata niya sa aking kamay.

"I'm going to get him, Millicent. I have a right on him."

Nanginig ang aking mga kamay. Inalis ko ito sa kanyang braso, tumayo ako.

"I want my son to have my surname. He deserves it."

"Hindi ako makapapayag na basta-basta mo na lang siyang ilayo sa akin!" Inagaw ko sa kanya si Preston at bigla itong umiyak.

Nagtungo ako sa balcony at tinahan si Preston. Naramdaman ko ang kanyang pagsunod.

"Millicent, hindi lang ikaw ang may karapatan sa bata-"

"Shut up!" Asik ko. Tinignan ko siya nang masama.

Lumapit siya sa amin at nakipaglaban ng titigan sa akin. Pinasadahan niya ng haplos ang buhok at malungkot na ngumiti.

Dumiretso ang tingin niya sa mga naglalakihang kabahayan at tumuon ang dalawang kamay sa railing. "Isang taon at ilang buwan na napagkaitan ako ng karapatang maalagaan at bigyan siya ng magandang buhay-"

"You're telling me I'm not capable on giving him a good life? Ganun ba?"

Nilingon niya ako at tumitig sa akin. "Ang sinasabi ko ay mas maganda ang magiging buhay niya kung parte ako nito at magagampanan ko ang mga responsibilidad ko sa kanya."

"Napaka makasarili mo talaga!" Sigaw ko. "You have a girlfriend right? Why don't you take her instead?"

Muli ko siyang tinalikuran at lumabas ng kwarto. Hinanap ko si Kaitlyn at ibinigay sa kanya si Preston. Bumakas ang pag-aalala sa kanyang mukha nang makita ang itsura ko.

"Sa iyo muna siya." Umikot ako para muling balikan si Phoenix ngunit sumunod pala siya.

Walang kahit anong emosyon ang mababakas sa kanyang mukha.

"Sumunod kayo, miss." Nilingon niya si Kaitlyn at hinawakan ang aking braso. Hinigit niya ako patungo sa labas.

"Ano ba? Saan mo ako dadalhin?!"

"Dela Vega, saan mo dadalhin ang apo ko?" Tanong ng lolo na nasa veranda.

Pilit akong kumakawala ngunit hindi ako magtagumpay. Nilingon ko si Kaitlyn na sinunod ang utos ni Phoenix. "Kait, bumalik kayo sa loob!"

"No... you should follow me. Not this woman." Malamig niyang sabi.

"Where are you going to take them?" Muling tanong ng lolo. Nakatayo na siya at tila balak kaming sundan.

"Wag po kayong mag-alala. Hindi ko siya sasaktan. Masyado kong mahal ang babaeng 'to para gawin 'yun, lo."

Natigil ako sa pagpiksi dahil sa sinabi niya at sa itinawag sa lolo ko. Binuksan niya ang backseat at pinapasok si Kaitlyn. Pinasakay niya ako sa passenger seat. Pagkasara niya ng pinto ay hinanap ng aking mga mata ang lolo. Nanatili siya veranda at seryosong nakatingin dito sa Chrysler.