Surrender

Chapter 39

Chapter 39

"G-girls..." Tawag ko sa aking mga kaibigan habang nakatingin sa kanya.

"Why are you crying?"

His voice, I missed it so much.

Iniwas ko ang tingin dahil hindi ko na ito matagalan. Sinulyapan ko si Jemimah at humawak sa isa sa mga kaibigan ko, si Asia.

"L-let's go."

Hindi ko na iyon kinailangang ulitin pa dahil tumayo na agad ang tatlo. Mabilis ang paglakad ko nang maramdaman ang pamilyar na hawak sa aking braso.

Hindi ko man siya lingunin ay alam kong siya ito. "T-tama na Phoenix. Tama na please... ang sakit sakit na." Humikbi ako, hindi alintana ang mga taong nanonood sa amin. "Palayain na natin ang isa't-isa. Nagmamakaawa ako."

Mas lalong humigpit ang hawak niya sa akin. Inipon ko ang aking lakas para alisin ang kanyang kamay.

"I can't. I can't binibini. And f uck... I'm still hoping that we won't end."

His voice was so weak I nearly fell on my knees. Mabuti na lang ay napahawak ako sa braso ni Asia na nasa aking kaliwa.

Dalawang linggo kaming hindi nagkita at hindi ko ikakailang labis akong nangulila sa kanya. Pero hindi na dapat. Ang dapat ay sanayin ko ang sarili ko na wala na. Hindi na puwede. Ang relasyong ito ay magdudulot lang ng labis na sakit sa aming dalawa.

"Wag mo na akong pahirapan Phoenix-"

"It's difficult for me too-"

Hindi ko rin siya pinatapos at tumalikod. Kailangan ko nang makalabas dito bago ko pa makitang muli ang kanyang ina.

"F uck, binibini!"

Napatigil ako sa paglalakad. Tinignan ko ang mga kaibigan ko, napatigil din sila. Pinunasan ko ang aking mga luha.

Pasakay na kami ng taxi at hindi ko akalaing sinusundan niya pa rin kami.

"Why can't we carry on? Why can't you fight for me? What do I have to do... for you to stay?" Nanginginig ang kanyang boses sa pagsigaw niya niyon.

"G-god ang sakit..." Ani Marian.

Tinignan ko siya na umiiyak na sa aking tabi. Napatakip ako sa bibig at pumasok sa taxi. Sumunod sila at pinaandar na ng driver ang sasakyan.

Ilang sandali kaming tahimik at tanging ang paghikbi ko lamang ang maririnig. Inalo ako ni Asia.

"Anong nangyari?" Hinawakan ni Oria ang aking kamay.

"Sinundan ka ba ng mommy niya sa rest room?" Tanong ni Asia at pinagpatuloy ang paghaplos sa aking likod.

Kinalma ko ang aking paghinga bago sumagot, "O-oo." Pumikit ako.

"Shit." Mura ni Oria.

"Anong sabi?" Tanong pa ni Asia.

"Hiwalayan ko na raw si Phoenix. Ang sakit girls. Kahit na wala na naman kami ay hindi ko mapigilan ang sakit. Mas malala pa nga. Alam ko naman na marami talagang babae ang higit sa akin. Ang higit na nababagay sa k-kanya."

"Sinasabi ko na nga ba! Sana kasi hindi na lang tayo sumabay mag dinner sa kanila! Kanina pa ako kinukutuban doon sa nanay niya! Kung ano naman kasi ang pumasok sa isip mo Millie!" Binitawan ni Oria ang kamay ko at muling napamura nang mahina.

"Ayokong maging bastos sa harap nila..."

"Mas bastos ang ginawa ng nanay niya! Anong pakialam niya sa relasyon ninyo ni Phoenix? Couldn't they move on? Hindi dapat kayo damay sa nangyari sa nakaraan!" Sagot ni Oria.