Chapter 18: Luke

13.3K 431 33
                                    

Beast

"Chase kanina pa ako nahihilo sayo. Ano bang problema? Why are you keep on walking around?"

I have asked him the same question for like twenty times already yet I still got no response. Patuloy lang siya sa paglalakad sa harapan ko habang pumipindot sa cellphone niya. Bakas sa mukha niya ang matinding pagkainis dahil malamang hindi sumasagot yung tinatawagan niya.

Nag aalala naman ako syempre. Kilala ko ang kaibigan ko. I know if there's something bothering him. Katulad na lang ngayon.. It's not usual that he looks troubled like this.

"Chaser Sta. Romana" I called sa matigas na boses. This time he looked up then sighed

"I'm so sorry. Kanina mo pa ba ako kinakausap?" he asked disoriented na napahimas pa sa batok niya. An indication that there's really something bothering him

"Yes. Tinatanong ko kung anong problema. Ako ang nahihilo sa pinaggagagawa mo. Sino ba yang tinatawagan mo na mukhang hindi sumasagot?" tanong ko and brought the goblet glass I am holding to my lips.

He just looked at me at umiling. Akala ko hindi na siya magsasalita but he did after a moment "Si Anna kasi. I've been calling her pero hindi siya nasagot. I'm worried"

I narrowed my eyes and look away. I don't know what to feel. Para kasing medyo naiinis ako sa inaastang to ni Chaser. He's acting like Anna's boyfriend. Alam kong may utang na loob sa kanya yung tao yet hindi naman ata kinakailangan na sagutin nito ang mga tawag niya.

"Baka naman naka silent ang phone o di kaya naman may ginagawa. Anyway, bakit mo ba siya tinatawagan? Any important matters you want to discuss with her?" sinikap kong medyo gawin pormal ang boses ko para hindi niya masabi na interesado ako though I am.

Umupo siya sa harapan ko and for the first time ininom yung brandy na kanina pa naghihintay sa kanya.

"Pare, tinamaan ata ako" he started

"Huh?" patay malisya na sabi ko though my heart started beating fast

Alam ko naman yun. Hindi kaila sa'kin na may gusto nga siya kay Anna. The way he looks at her. Yung pinapakita niyang concern dito, everything. Hindi na maitatanggi pa yun. Yet ang manggaling yun mismo sa bibig niya is something I am not prepared for. Maybe because that's what humans are like. Minsan alam na natin ang sagot sa mga tanong natin yet we still crave for the answers. Even if you know what's coming, you're never prepared for how it feels.

Especially now that I almost kissed her. And God forgive me, alam kong nung mga oras na yun, she wanted it too. I know I didn't assume it. I saw her eyes, her disappointment nung hindi yun natuloy. That night, I know she wanted me too.

"Isn't it unfair? I mean, I do believe na hindi tayo katulad nung sa mga crappy love stories yet fuck, what's happening to me?" he said dreamily na para bang nasisiraan na siya ng bait. Siguro kung ibang babae ang tinutukoy niya, kung hindi lang si Anna, I could've had laughed at him for being like that. But this time, I can't even smile. I can't even be happy for him.

"Chase, just take it slow. Masyado kang mabilis. And maybe you're just mistaking pity for love" I said trying to keep my tone neutral

He didn't seem to hear me dahil nakatulala lang siya at napailing.

"I know it's bullshit. Alam kong masyadong mabilis. I know that loving or even liking someone takes time"

"Maybe you're just curious about her and she amused you. I admit, kahit hindi ko siya kilala nararamdaman ko that she is a wonderful person"

He smiled at that. Of course he thought na ayoko kay Anna hence my aloofness to her kaya ang marinig ang compliment na yun ay talagang makakapagpatuwa sa kanya. If only he knew..

Tame The Bad BoyWhere stories live. Discover now