NEREDEYİM ?

4.5K 346 222
                                    

ARKADAŞLAR GECİKMELERDEN DOLAYI HEPİNİZDEN ÖZÜR DİLİYORUM.YGS SINAVINA HAZIRLANDIĞIM İÇİN BÖLÜMLERİ YAZMIŞ OLMAMA RAĞMEN DÜZENLEMEYE BİLE FIRSAT BULAMADIĞIM İÇİN ANCAK BU KADARINI PAYLAŞABİLDİM.YGS SINAVINDAN SONRA BÜYÜK BİR HIZLA YENİ BÖLÜMLERİ DÜZENLEYİP PAYLAŞACAĞIM.HEPİNİZDEN TEKRARDAN ÖZÜR DİLİYOR VE İYİ OKUMALAR DİLİYORUM.

Kıpırdayamıyordum...Kilitlenip kalmıştım adeta..Annem tam karşımda duruyordu.Üstelik..Üstelik lanet olası bir kurumun lideri olarak..Defalarca beni ölüme sürükleyen o lanet kurumun..

Beynimde ardı arkası kesilmeyen düşünceler ve soruları bir bir geçirirken bir kaç dakika annemin tıpkı benim gözlerimin tonundaki donuk koyu mavi gözlerinin içine yerleşmiş karanlığı anımsatan o siyah göz bebeğinin içine bakıyordum..

''Annem..? Ben defalarca ölüm ile cebelleşirken neden beni kurtarmamıştı ? ''

''Nasıl öz oğlunu defalarca öldürtmeye çalışmış olabilirdi ki ?''

''Neden ? ''

''Bu Kaliola denilen lanet laboratuvarların liderliği ile milyonlarca insanın hayatını elinden nasıl çekip almıştı ? ''

Bu kadın ; karşımda duran bu kadın annem olmazdı.

Ben yaklaşık beş altı dakika sonra içine girmiş olduğum ve çıkmakta bir hayli zorlanmış olduğum şoktan nihayet çıkmayı başarabilmiştim,bu süreç içinde ise yorgun kalbim göğüs kafesimi delip çıkmak istiyormuşcasına hızlanmış ,yutkunmakta zorlanmış olduğum boğazım kurumuş ve buna eşlik eden soğuk terler içimi ürperterek yüzümden aşağı doğru süzülmüştü..

Yaptığı onca şeyden sonra annemin yüzüne artık tiksinerek bakıyordum.İleriye ; Anneme doğru bir kaç adım attım.Adımlarım suskun amfide yankı yaparken annem hiç bir şey yapmadan olduğu yerde kalmayı tercih ediyordu.

Anneme iyice yaklaştığımda ;

''Sen benim annem olamazsın !''diye bağırdım büyük bir hiddetle.

Annemin bir karşılık vermesini beklerken koyu mavi gözlerimden tıpkı yağmur taneleri gibi istemsizce süzülen göz yaşları gömleğime damlıyor ve orayı ıslatıyordu.Beni tutmakta zorlanan ve tıpkı soğukta kalmışcasına titreyen bacaklarımı ise oynatmakta güçlük çekiyordum.

Bir kaç saniye sonra annem ;

''Jack !''

diye bağırdıktan sonra bana sarılmak için hamle yapmıştı ki gücünü yavaş yavaş kaybeden kollarım ile onu iterek bana sarılmasına engel oldum.Geriye doğru savrulan annem geniş omuzlarına kadar gelen dalgalı ,altın sarısı rengindeki ; savrulma ile birlikte yüzüne gelen saç tellerini yüzünden çekerek geri yerine doğru itekledikten sonra ;

''Neden böyle yapıyorsun Jack ? ''

Hiç bir şey yokmuş gibi davranıp benim dahada öfkelenmeme neden olan anneme döndüm ve ;

''Aylarca hiç tanımadığım insanlar ile birlikte hayatta kalmaya çalıştım.Bir taraftan zombiler..bir taraftan yağmacı çeteler..Çoğu zaman tek başıma hayatta kalmak içim mücadeleler verdim.Zombiler tarafından ısırıldım..Defalarca ölümlerden döndüm..Sen gelip beni kurtarabilirdin ;ama sen sadece ve sadece on altı yaşında ki oğlunun üzerinde deneyler yaptırdın ve lanet olası adamlarınla defalarca beni öldürtmeye çalıştın.Şimdi hiç bir şey yokmuş gibi sarılmamı mı bekliyorsun ? ''

''Jack..ben bunu açıklayabilirim oğlum..''

''Bana hitap ederken bir kez daha oğlum kelimesini kullanma !''

PEŞİMDE ZOMBİ VAR (TAMAMLANDI )Where stories live. Discover now