4 • Quarrel

1K 60 7
                                    

Ik word wakker en ik kijk om me heen. Buiten is het nog donker en als ik om me heen kijk zie ik een donkere, ongezellige kamer en ik zet even alles op een rijtje van wat er gister is gebeurt.

Ik kwam aan op Hogwarts, mijn naam stond niet op de lijst van eerstejaars, en toen werd ik ingedeeld in Slytherin.

Ik kijk weer om me heen en zie dat alle miesjes nog aan het slapen zijn. Ik sta zachtjes op uit mijn bed en kleed me zo snel mogelijk aan in mijn nieuwe gewaad in de kleur groen, ik haat de kleur groen. Ik ga naar beneden en dan gelijk naar buiten, de gangen op. Ik heb namelijk geen idee waar ik heen wil of heen ga dus ga ik maar naar buiten.

Ik loop een beetje langs het meer en ga dan na een tijdje tegen een boom aanzitten naast het meer. Ik kijk voor me uit en zie dat de zon boven de bergen in de verte uitkomt. Ik moet hier nu wel al uren zitten en ik voel me echt totaal niet moe. Ik denk veel over wat er gister is gebeurd en ik snap er helemaal niks van. Dan denk ik aan hoe ik dit 7 jaar lang moet vol gaan houden en ik wil dat niet. Ik zucht diep en als ik geluid achter me hoor, haal ik snel de traan weg die ik net liet vallen en kijk ik om.

Ik herken al in de verte dat het Fred en George zijn en glimlach zwakjes. Na een tijdje hebben ze ook door dat ik er ben en ze komen naar me toe.

"Dus, jij bent degene die ons kleine zusje verdrietig en afwezig maakt?" Zegt Fred op een sarcastische toon. Ik heb het alleen niet door en ik begin me gelijk schuldig te voelen.

"D-dat....ik.....wat? Is ze verdrietig... om....mij?" Stamel ik.

"Ja, je hoorde het goed." Zegt George.

"Maar ik heb niks gedaan!" Zeg ik iets meer boos nu. Het is niet mijn fout dat dit allemaal is gebeurd.

"Dat weten wij, maar zij niet." Zegt Fred alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

"Denk je dat ik dit heb gewild? Denk je dat ik hier om heb gevraagd?!" Zeg ik hopeloos en boos tegelijkertijd. Ik zucht diep en ik laat mijn hoofd hangen. Waarom is dit gebeurd?

"Joo, relax Slytherinnetje." Zegt Fred terwijl hij een paar stappen terug neemt met zijn handen in de lucht.

"Noem me niet zo." Snauw ik naar hem toe. Ik zie Fred grijnzen naar George en nu begin ik echt pist te worden. "Wat is er met jullie aan de hand! Ik ben er anders ook kapot van dat ik hier zit. Allemaal leuk en aardig dat Ginny verdrietig is, maar zij zit tenminste nog in een house die ze leuk vind! ik zit in een afschuwelijke house waar niemand mij mag!"

Ik laat me tegen de boom naar beneden glijden en ik zak in elkaar. Waarom begon ik tegen ze te schreeuwen? Wat bezielde me?

"Ik denk dat ik wel inzie waarom de sorting hat ervoor koos om je in Slytherin te plaatsen...." Zegt Fred zorgwekkend. Ik laat zijn woorden in me bezinken. Zo snel de woede was gekomen, zo snel het ook weer weg is. Ik word langzaam weer wat rustiger en ik kijk ze met waterige ogen aan.

"S-sorry..." Zeg ik terwijl ik naar de grond kijk.

"Het geeft niet. We wilden alleen mededelen dat Ginny het verschrikkelijk vindt dat jullie niet samen bij elkaar in een house zitten, en niet alleen zij..." Zegt George die langzaam naar haar toe komt lopen en door zijn knieën zakt zodat hij op ooghoogte is met mij.

In love with the wrong |Harry Potter|  |fanfiction| |dutch|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu