In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

92. *\High Inquisitor/*

Ik word kreunend wakker en leg mijn hand gelijk op mijn hoofd.

"Wauw, je had echt een harde klap gemaakt joh, toen je daar zo roerloos lag dachten zelfs een paar dat je dood was... Maar wij kennen onze kleine meid wel, die gaat niet zomaar dood."

Ik glimlach en open mijn ogen. Ik had kunnen verwachten dat het hele quidditch team rond mijn bed staat maar toch schrik ik ervan, dat zoveel mensen mij de moeite vinden om te bezoeken.

Ik wil rechtop zitten maar ik voel me heel erg misselijk en George pakt gelijk een teiltje, en ik geef gelijk over. Ik veeg mijn mond af en ga weer in bed liggen.

Ik ben gelukkig weer uit de ziekenzaal ontslagen, en ik hoop eindelijk dat ik een keer lang weg kan blijven uit deze plek.

Iedereen zit al in de les dus ik ga maar naar de common room, wat huiswerk maken wat ik nog niet af had.

Ik loop door de hal en zie dan boven de ingang naar de grote zaal Filch op een ladder klimmen. Hij tikt een bordje op de muur en ik kijk hem vragend aan. Filch gaat dan triomfantelijk van de ladder af en als hij mij ziet grijnst hij gemeen.

Ik lees wat er op het bordje staat er zie 'Professor Umbridge is nu de High Inquisitor van Hogwarts Witchcraft and Wizardry.' Ik kijk gelijk boos en wil iets in elkaar rammen. Ik houd me alleen in maar ik voel een tinteling in mijn handen, de gaves willen gebruikt worden.

Ik kijk observerend om me heen en besluit maar om naar buiten te gaan. Het is eigenlijk te koud om zonder mantel naar buiten te gaan maar ik trek me er niks van aan en ga gelijk naar het meer, ik moet íets doen. 

Ik breek wat ijs en laat het water opstijgen. Ik weet niet wat er met het weer aan de hand is, aan het begin van het schooljaar was het nog bloed heet, en nu ligt er al ijs op het meer.

Met al mijn agressie en energie maak ik allemaal dingen die in mijn hoofd omgaan. Dan vorm ik allemaal verschillende balletjes boven het water en laat ze met al mijn kracht op het ijs op vallen. Een paar spatten uit elkaar door de klap, maar een paar zijn sterk genoeg om door het ijs te breken.

Buiten adem ga ik even uitrusten bij een boom, maar als ik merk dat ik het heel erg koud sta ik toch maar gelijk op en ga ik naar binnen, ik wil niet gelijk weer in de ziekenzaal belanden door een verkoudheid.

Ik zit alvast bij de lunch als er een stroom kinderen aankomen, en allemaal staan ze stil bij de doorgang om te kijken wat Filch op de muur heeft gespijkerd.

Harry, Ron en Hermione komen boos naar ons en Hermione legt boos haar boeken op tafel en zegt "Hoe kan ze! Ze kan toch niet zomaar de hele school over gaan nemen!" "Dat doet ze toch niet? Ik bedoel, professor Dumbledore blijf altijd boven haar?" 

Ik kijk haar vragend aan en Hermione zucht en zegt "Ik vrees van niet, ze heeft nu heel veel macht in de handen. Ja professor Dumbledore staat nog steeds boven haar, maar zij heeft het hele ministerie achter zich. En als Dumbledore niet doet wat zij zegt is het een grote kans dat het hele ministerie in de aanval gaat, en ik ben bang ook heel erg veel ouders die het niet eens zijn met Harry en Dumbledore." 

Hermione zucht diep en ik staar afwezig voor me uit. Harry vraagt dan uit het niks "Maar wat kan ze nu allemaal doen dan?" "Ze mag volgens mij leraren inspecteren en kijken of ze goed, zo niet dan mag ze ze ontslaan..." 

Het is weer stil en dan komt Ginny erbij zitten. Ze is net zo chagrijnig als wij allemaal. We zeggen maar niks en dan zeg ik "Ik ga maar even mijn spullen pakken, moet ook gebeuren... Lekker Defence Against the Dark Arts...." Ik doe sarcastisch enthousiast en loop zo chagrijnig als maar kan de grote zaal uit.

We zitten in het lokaal te wachten tot professor Umbridge komt en iedereen heeft het erover dat ze High Inquisitor is geworden. Colin is wat aan het spelen met een stukje perkament als die opeens behekst word door iemand en het op zich af laat komen vliegen.

Iedereen barst in lachen uit, tot het uit het bereik komt van de wand en hij dood op de grond ligt, als het oude saaie doodnormale stukje perkament. Colin Creevey wilt opstaan om het op te pakken als opeens iemand een voet op het perkament legt.

Iedereen schrikt op en is gelijk stil. Professor Umbridge loopt zelfvoldaan naar voren. Het is dat ze nog net geen badge ervoor heeft maar ze loopt bijna wel zo, haar borst pronkend vooruit om te laten zien wat ze is. 

Terwijl ze naar voren loopt begint ze haar verhaal "Waarom is deze klas zo onrustig?" Ze draait zich om en kijkt ons allemaal een voor een aan. Haar blik blijft bij de mijne hangen en zegt "Mevrouw Diggory, wat is er net gebeurd?" Ik kreun, waarom word nou juist ík uitgekozen om dit te doen.

Ik kan natuurlijk gewoon de waarheid zeggen, maar hierbij breng ik Colin of Harper in gevaar. Niet dat ik het erg vind als Harper straf krijgt, die verschrikkelijk Slyhterin verdient het, maar dan ben ik wel een klikspaan. Maar als ik stil blijf gaat ze ook denken dat er iets mis is dus ik schraap mijn keel en zeg

"We hadden het erover dat u High Inquisitor bent geworden... professor." Dat laatste voeg ik nog snel toe om beleefd te klinken en ze kijkt gelijk weer vrolijk.

"Ja, zoals jullie hebben vernomen ben ik nu High Inquisitor, jullie zullen er niks van merken, alleen dat ik een paar lessen zal bijwonen om jullie leraren in de gaten te houden. Een paar zullen misschien weg moeten helaas, professor Dumbledore houd ze namelijk niet zo goed in de gaten." 

Ze laat haar verschrikkelijke kuchje horen, en als ze zich omdraait naar het bord trek ik het meest afschuwelijke gezicht ooit. Ginny gniffelt zachtjes en professor Umbridge draait zich woest om en zegt "Wie zit er te gniffelen in mijn klas?"

Iedereen is doodstil, en professor Umbridge herstelt zich snel en zegt "In deze les is geen behoefte om te gniffelen, we zijn bezig met serieuze onderwerpen!" Ze gaat van rustig naar heel fel en ik fluister zo zacht mogelijk, dat alleen Ginny het hoort "Wat je serieus kan noemen."

Maar blijkbaar was het niet zacht genoeg want ze kijkt me woest aan en zegt "Wat zei u daar mevrouw Diggory?" "Ik zei dat ik deze les zo boeiend vond dat ik verder wil gaan, in plaats van niks doen." Het was erg ruw en ze loopt naar me toe en wijst gevaarlijk met haar wand naar mij.

"Praat niet zo in mijn les! Anders.. Anders..." "Anders wat?" Ik merk dat ik veel te ver ga maar mijn woede neemt het over en ze kijkt me aan met onze gezichten nog geen tien centimeter van elkaar verwijderd van elkaar. "Nablijven!" Ze staat gelijk recht en gaat terug naar haar bureau. 

"Waar slaat dat op!" "Stil! Nablijven, vanavond!" "Maar dan moet ik training geven!" "Het- Het kan met niks schelen! Dan moet je je maar gedragen in mijn les!"

Ik ga chagrijnig voor me uit staren en de hele les heb ik geen enkel woord meer gezegd. 

Ik loop boos de common room in en smijt mijn tas bij het tafeltje waar Harry zit. Hij schrikt op en vraagt "Wat is er mis met jou?" "Umbridge." "Dat zegt genoeg."

Hij schuift de stoel aan de kant en ik ga er boos op zitten. Ginny schuift er ook een stoel bij en Harry vraagt "Wat heb je gedaan?" "Ik moet nablijven! Omdat ik fluisterde in de klas." Ik rol met mijn ogen en Harry grijnst. Ik kijk hem vragend aan en trek een wenkbrauw op.

"Ik denk dat jou precies hetzelfde is overkomen met mij. Ben je in discussie met haar gegaan?" Ik grijns nu ook en zeg "Natuurlijk!" Ik barst zonder enige reden in lachen uit maar Harry kijkt dan opeens ernstig. 

"Je zei dat je moest nablijven?" Ik knik en Harry vraagt "Wanneer?" Ik zucht en zeg "Vanavond tijdens de training, zou jij het misschien voor me over willen nemen?"

Harry schud zijn hoofd en ik begin met "Hoezo...." Maar Harry kapt me af en zegt "Dit betekend niks goed." Hij steekt zijn hand uit waar die littekens op zaten en ik kijk hem vragend aan.

"Weet je nog dat ik vertelde dat ik dit kreeg tijdens het nablijven bij haar?" Ik knik langzaam en nu dringt het tot me door....

"Grote kans dat je strafregels moet gaan schrijven, ik wens je sterkte."