In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

47. *\Buckbeaks last hours/*

De laatste maanden gingen eigenlijk heel erg snel. De lessen bijven even saai, Malfoy heeft me met rust gelaten en ik begin meer grappen uit te halen samen met Fred en George. 

De examens zijn begonnen en zonder Hermiones hulp zou het verschrikkelijk zijn gegaan. Ze heeft roosters voor mij gemaakt die me hielpen met het leren en de examens van vandaag gingen best wel goed. 

De lessen voor mij vandaag zitten erop maar verder heeft iedereen nog examens dus ik ga maar lekker leren.

Ik pak mijn boeken voor het leren van geschiedenis van toverkunst en transfiguratie. Ik maak gebruik van mijn tussenuur dus ik ga gewoon lekker bij de open haard zitten en begin met leren.

Ik ken al een heel groot gedeelte als opeens het portretgat open gaat. Ik kijk op wie het is en dan zie ik dat het Hermione is.

Ik vraag gelijk "Waarom ben je hier?" "Ik ben weg gelopen uit de les." 

"Jij? Waarom." Zeg ik vol ongeloof en Hermione zegt "Ik haat gewoon al dat gezweef van divination. Ze ziet bij Harry alleen maar de grim en de dood en het slaat gewoon helemaal nergens op." 

Ik kijk met grote ogen naar Hermione, het is nog nooit gebeurd dat zij iets niet leuk vind. Dan zeg ik "Gaat alles wel goed met jou?" 

Ik bedoelde het eigenlijk als een grap omdat het niet normaal is dat zij zomaar in een les weg gaat maar dan zegt ze "Vanmiddag word Buckbeak vermoord. Ik zit er gewoon heel erg mee. Buckbeak is zo onschuldig en nu al dood gaat. En Hagrid is er ook al helemaal kapot van." 

Hermione kijkt triest naar het vuur en ik zeg "Zullen we anders vanmiddag nog heel even langs gaan?" "Ja is goed, samen met Harry en Ron." Ik knik en dan gaan we maar als afleiding nog wat leren voor we naar onze volgende lessen moeten.

De dag is voorbij en dat betekend weekend. Ik sta te wachten voor het portret en dan komen Harry, Hermione en Ron eraan. We verlaten dan samen het kasteel en gaan naar Hagrid's hutje.

We lopen over de brug en dan zien we Malfoy en zijn vrienden staan. We lopen boos naar hem toe en Hermione zegt "You! You foul, loathsome, evil, little coakroach!" (In het engels klinkt dit gewoon beter)

 Hermione houd haar wand onder zijn kin en Malfoy staat bang tegenover haar. In mijn hoofd moedig ik Hermione aan. 

Malfoy verdient nog steeds straf na alles. Dan laat Hermione haar wand zakken en Malfoy begint te lachen. Maar Hermione laat het niet hierbij en ze slaat hem vol in zijn gezicht en nu is het onze beurt om te lachen. 

Malfoy en zijn vrienden rennen weg ik laat Malfoy nog een keer struikelen en als ze voorgoed weg zijn, hoop ik zegt Hermione "Dat voelde goed." 

Hermione glimlacht verlegen en ik zeg "Niet goed, briljant!" Dan lopen we naar beneden.

Buckbeak zit heel erg treurig voor het huisje en ik kijk hem medelevend aan. De rest kijkt ook triest en dan kloppen we aan bij Hagrid. 

Hij doet met een betraand gezicht open en ik voel gewoon iets breken in me. Ik heb nog nooit iemand gezien met zo veel verdriet op zijn gezicht. We lopen naar binnen en zijn er gewoon voor Hagrid. 

We praten wat over hem en dan zegt Hagrid opeens. "Oh bijna vergeten Ron, ik heb nog iets voor je?" Iedereen kijkt Ron vragend aan en dan pakt Hagrid een pot en geeft die aan Ron. Ron doet hem open en dan opeens komt Scabbers eruit.

Nadat Hermione en Ron klaar zijn met ruziën voel ik opeens iets tegen mijn hoofd aan. Ik wrijf pijnlijk over mijn nek en kijk achter me. 

Harry word dan ook geraakt en dan zie ik Dumbledore, fudge en de beul aanlopen. We moeten weg van Hagrid omdat hij ons het niet wil maken dat we het zien. We gaan via de achterdeur naar buiten en verschuilen ons achter de reusachtige pompoenen. 

Ze praten binnen heel erg lang en we besluiten om maar weg te gaan. We rennen naar de plek waar Hermione, Malfoy heeft geslagen en dan loopt de beul naar de plek toe en houdt zijn bijl in zijn hand. 

Dan in een keer is er een geluid en dan een doodse stilte. Hermione begint te huilen in Rons armen en Harry gaat ongemakkelijk tegen Hermione aan staan. Ik moet bijna lachen om dit tafereel en als we niet in deze situatie zaten had ik het ook gedaan maar nu kan ik alleen maar aan een dode, onschuldige Buckbeak denken.

We staren wat vooruit en dan opeens zegt Ron "Merlins Beard!" Ik kijk om en zie dat Scabbers in zijn vinger heeft gebeten en nu weg aan het rennen is. 

Ron rent als een gek achter hem aan en wij kijken elkaar even aan en rennen dan ook achter Ron aan. We rennen tot we bij een grote boom aankomen. 

Ron heeft onderhand Scabbers te pakken en Harry zegt "Ron kijk uit!" Maar Ron heeft iets anders voor ogen en wijst achter ons en zegt "Harry, Hermione, kijk uit!" 

Ik voel me erg teleurgesteld dat Ron mijn naam niet zegt maar mij boeit het ook niet want we draaien ons om en daar staat een zwarte hond. Harry fluistert binnensmonds "Sirius Black."

Dan springt de hond over ons heen en pakt Ron bij zijn been. Zijn schreeuw gaat door merg en been en dan word Ron in een tunnel onder de boom getrokken. 

We kijken elkaar allemaal aan en dan rennen we naar de tunnel en ik spring erin. Ik glijd naar beneden en dan hoor ik weer een gil. 

Ik kijk achter me en zie nog net dat Harry en Hermione worden weg geslagen door de boom. Nu pas weet ik welke boom dit is, dit is de whomping willow.

Harry en Hermione doen er heel erg lang over en Harry schreeuwt dan "Ga Ron zoeken! Wij komen zo snel mogelijk achter je aan." 

"Oke!" Ik pak dan mijn wand en zeg "Lumos." Het lichte gaat aan en de tunnel word een beetje verlicht. Ik loop de lange tunnel door en na 5 minuten lopen kom ik eindelijk aan in een soort gebouw. 

Ik herken dit totaal niet en zie dan op de vloer allemaal sporen door het stof heen. Ik volg het spoor maar en dan kom ik uit in een kamer.

Ik doe de deur open en daar zie ik Ron op een stoel zitten. Hij trilt en staat op het punt om in huilen uit te barsten. 

Dan wijst hij weer achter mij en daar zie ik de hond weer staan. Maar als ik een keer knipper met mijn ogen staat er opeens een man, een man die veel te veel lijkt op de man van alle 'gezocht' posters. Het is Sirius Black zoals Harry zei.

Ik staar hem een tijdje aan en ik zeg dapperder dan ik nu eigenlijk ben "Jij blijft van ons allemaal af! Wij maken je af!" 

Hij begint te lachen en dan hoor ik Harry en Hermione beneden praten. Nu glimlach ik en ik zeg "Jij gaat straks de kus krijgen. Geniet maar van je leven nu het nog kan." Ik zie angst in zijn ogen. 

Heel even maar want hij  wil wat zeggen maar Harry en Hermione komen binnen en slaan de deur voor hem zodat je hem niet meer ziet. 

Ron wijst weer bang naar Sirius en dan haalt Black de deur voor hem weg en Harry gaat bescherment voor ons allemaal staan. Hij steekt zijn wand uit en wil hem net aanvallen als de deur openvliegt en Lupin binnen komt. 

Ik kijk hem vragend aan en hij ontwapend Harry eerst en vloert dan Sirius. Ze hebben een heel gesprek tot ze elkaar opeens omhelzen.

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

Oke, ik zal bij het volgende deel doorgaan bij het deel dat Lupin in een weerwolf veranderd. Het zal namelijk precies hetzelfde gaan als in de film/ het boek en dat weten jullie natuurlijk allemaal al dus dat sla ik even over want ik vind het zelf ook niet fijn als ik eigenlijk gewoon het boek helemaal aan het lezen ben in plaats van fanfiction.