In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

36. *\Gryffindor-Hufflepuff/*

Ik word wakker en het eerste wat ik merk is al het rumoer. Ik kijk om me heen en ik heb geen idee waar ik ben.

Na een tijdje komt alles van gister weer boven drijven en herken ik de grote zaal weer. Er is al een heel groot deel weg die waarschijnlijk hun eigen kleren weer aan het aantrekken zijn.

Harry, Hermione en Ron zijn al weg en dan komt Wood aanlopen en zegt "He he, eindelijk ben je wakker."

Ik kijk naar hem en dan zie ik dat hij zijn quidditch gewaad aan heeft en ik vraag "Waarom heb je dat aan?" "We hebben zometeen de wedstrijd!"

Ik kijk hem even aan en dan herhaalt hij "De wedstrijd tegen Hufflepuff?" Ik denk diep na en dan weet ik het weer en zeg ik "oooh, die wedstrijd! Waarom nu?"

"Als afleiding, en hij was gewoon gepland op vandaag en quidditch wedstrijden worden nooit afgelast." "Vorig jaar wel."

"Ja, oke maar dat was een hele hoge uitzondering. En Sirius Black was niet in het kasteel te vinden dus er is niks aan de hand."

"Oke.... en nu?" "Moet je je heel snel aankleden want de wedstrijd begint over een uur, over een kwartier gaan ze alle tafels weer neer zetten en ik wil nog het plan doornemen."

Ik kreun van ergernis bij de laatste woorden die hij zegt en zeg dan "Ik ga me aankleden." Hij knikt en maakt dan Fred en George wakker die zich helemaal dood schrikken. Ik moeten lachen en loop dan maar naar boven.

Ik heb me omgekleed en ga dan weer naar de grote zaal. De tafels zijn inderdaad alweer neergezet en ik zie dat de laatste uitslapers ook wakker zijn gemaakt en naar hun common room worden gestuurd.

Ik ga aan de tafel zitten bij een paar teamleden die me wenkte. Wood zit er ook bij en hij bespreekt al vlug het plan aangezien niemand echt op de wedstrijd had gerekend en dus, volgens hem, niet in de stemming zijn.

Fred, George en ik geven elkaar elke keer vermoeide blikken. Dan stoot Kamal mij aan en ik kijk met een onschuldige blik, en grote ogen de groep in. Ze kijken me ook allemaal aan en ik vraag ik piepend "Wat is er?"

Fred en George beginnen te lachen. Alicia zegt "Je bent er niet echt bij he, met je gedachtes." "niet echt....."

Ik glimlach op een hele rare manier en Fred en George zijn in stilte aan het lachen. Dan zeg Oliver "Het maakt niet uit wanneer je de Snitch pakt, als je hem maar pakt."

Ik knik wild met mijn hoofd en iedereen begint een beetje lachend en hoofdschuddend naar me te kijken. Ik maak me klein en zeg dan voorzichtig "Wanner gaan we naar de wedstrijd?" "Ja nu! Het is tijd!" Zegt Oliver opgelucht.

Ik snap hem echt niet, gister liep er een massamoordenaar rond, en hij loopt als een vrolijk jongenskamer rond die een lolly heeft gekocht.

We vliegen het veld op en gaan in de startpositie staan.

Het is keihard aan het stormen en ik heb echt het meest belachelijke brilletje ooit op. Dat moest van Oliver.

Ik kijk naar Cedric die tegenover mij staat en hij steekt zijn duim op. Ik doe hetzelfde.

Dan worden alle ballen vrijgelaten en begint de wedstrijd. Ik ben heel erg gefocust maar zeker nu is het heel erg moeilijk is om de snitch te zien want er is geen zon die het balletje kan weerkaatsten. En het balletje is nauwelijks te onderscheiden van een regendruppel.

Ik sta al een tijdje boven het veld te vliegen op zoek naar de snitch maar ik zie hem maar niet.

Ik vlieg een beetje langs de doelpalen en dan als de bal helemaal aan de overkant is en er geen schijn van kans is dat hij nu bij onze doelpalen kan komen zegt wood lichtelijk geïrriteerd "Ga opzoek naar de snitch! Niemand heeft er nog heel veel zin in!"

Ik zeg snel "Ik doe mijn best! Maar ga jij eens een snitch zoeken in dit weer!" Ik vlieg nu zelf ook geïrriteerd weg.

Dan na echt een half uur zie ik eindelijk de snitch. Ik vlieg er gelijk achteraan en Cedric volgt mij ook gelijk.

We vliegen omhoog, heel hoog. Ik zie na een tijdje het veld niet meer. Het word ook steeds kouder.

Cedric haalt me na een tijdje in en concentreert zich alleen nog maar op de snitch. Hij steekt zijn hand uit en ik geef de moed bijna op maar dan opeens raakt een bliksemschicht hem en hij valt naar beneden.

"Nee!!!!" Ik kijk naar hem en ik heb bijna de neiging om achter hem aan de vliegen om hem te redden maar dan schud ik die gedachte van mij af en ik concentreer me of de snitch.

Ik vlieg achter de snitch aan en kom steeds dichter bij. Maar het word ook steeds kouder. Ik zie dat ik van die ademwolkjes krijg als ik uitblaas en mijn broom begint ook ijzig te worden.

Ik focus me steeds meer op de snitch zodat ik afleiding heb en ik kan hem bijna aanraken tot ik opeens een gedaante voor me zie vliegen. Ik stop abrupt met vliegen en de snitch ben ik ook uit het oog verloren.

Ik wil weg vliegen, terug naar beneden maar dan opeens versperren een stuk of 10 dementors mijn weg.

Ik voel dat al mijn geluk uit me word gezogen en bijna mijn hele gedachtes staan op nul alleen een ding werkt nog. Dat is dat ik naar beneden moet.

Ik manoeuvreer me langs de dementors maar elke keer als ik langs ze ga lijkt het wel alsof ik nog ongelukkiger word.

Dan opeens vliegt er een dementor met mij mee en dan zijn echt al mijn vrolijke en normale gedachtes weg. Ik kan alleen maar aan de slechte dingen denken en het word mij allemaal veel te veel.

Ik word steeds lichter mijn hoofd. Ik verlies de controle van mijn bezem en mijn greep word wat losser.

Ik stort nu letterlijk neer. Na een tijdje voel ik ook niet meer de bezem tussen mijn benen en val ik met armen en benen gespreid naar beneden. Bewusteloos. Ik voel nog net iets kietelen bij mijn hand.

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

Ja ik weet het, bijna precies dezelfde scene als met Harry, maar het moet ook wel een beetje hetzelfde bijven ;). Ik hoop dat jullie het leuk vonden en ik was letterlijk toen ik dit aan het schrijven was harry potter muziek aan het luisteren (nu nog steeds) en toen ik aan de wedstrijd begon kwam het liedje van de quidditch westrijd van Harry's eerste jaar op. Hoe toevallig!!! Maar goed. Ik verveel me weer eens en moet eigelijk aan school bezig maar daar heb ik geen zin :D. Dus ik ga wel verder schrijven. DOEI. Ik ben te random bezig, sorry. oke ik ga nu echt. doooeeeiiii