In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

41. *\First 'date'?/*

Ik sta op en kijk hoe laat het is. Het is al 11 uur s'ochtends en Ginny is bezig met wat dingen. Ik zeg "Hoi Ginny."

"Hoi Ashley, lekker geslapen?" "Ja prima...." Ik lieg met de seconde en Ginny zegt "Ik ken je nu al zo goed Ashley, voor mij hoef je niet meer te liegen. Je kan ook gewoon zeggen 'Nee maar ik wil het er niet over hebben.' Ik hoef echt niet alles van je te weten hoor. Iedereen zegt van 'Ja je bent pas goede vrienden als je elkaar door en door kent.' Maar voor mij ben je meer goede vrienden als je elkaar accepteert en gewoon klaar staat voor de ander."

Ik sta even perplex en zeg "Wijze woorden Ginny. Maar ja ik heb slecht geslapen." "Oke, ik zie je wel bij de lunch, ik moet nog wat doen." "Is goed."

Ginny staat op en verlaat de slaapzaal. Ik ga terug liggen en mijn gedachtes staan nog steeds niet op een rijtje

"Heeft Black een getrainde hond? Was het Black zelf? Was het überhaupt Black wel? Kwam hij voor Harry of toch voor mij? Ik weet het gewoon allemaal niet meer.

Ik verlaat de common room en maak een ommetje door het kasteel. Ik weet nog steeds niet precies waar alles ligt dus dat lijkt me nu wel eens een geschikte tijd voor.

Ik ga eerst door de hoofdgangen en dan ga ik steeds verschillende gangen in. Het is zo dodelijk stil dat het bijna eng is.

Ik loop langs de bibliotheek waar Ginny aan het staren in naar Harry, Hermione en Ron. Ze kan niet naar Ron aan het staren zijn omdat het haar broer is en ook niet naar Hermione want ze valt niet op meisjes.

Ze moet dus naar Harry aan het staren zijn. Ze blijft ook echt niet stoppen met verliefd zijn op Harry. Terwijl ik erover aan het denken ben, ben ik aan het spelen met mijn ketting van Draco. Dan loop ik door als ik besef dat ik aan het afdwalen ben.

Het avondeten zit erop en ik loop naar de astronomie toren. Draco staat er al en ik zeg "Uhm, hallo?"

Hij draait zich snel om en glimlacht als hij ziet dat ik het ben. "Je bent dus wel gekomen." "Ja. Ik ben wel nieuwsgierig wat je te zeggen hebt."

Ik loop naar hem toe en dan vraagt hij "Weet je, ik heb al mijn hele leven lang moeten aanhoren hoe slecht Gryffindors zijn." "En daar ben je het zeker mee eens."

Ik heb nu al geen zin meer in het gesprek maar ik ga ook niet zomaar weg dus Draco praat verder en zegt "Ja, in het begin wel en zeker toen ik Harry leerde kennen. Ik had gelijk een hekel aan hem, alleen maar omdat mijn vader dat elke keer zei. Ik heb geen eens een keer Harry de kans gegeven."

"Waarom geef je het hem dan nu niet? Hij heeft ook een pesthekel aan jou." "Nou, die haat die zit al zo diep in mij dat ik het gewoon niet weg kan doen. Ik wil hem soms wel eens een kans geven maar elke keer wanneer ik hem zie word de kans gelijk overspoeld met haat en word ik weer eens boos op hem."

"Dus? Wat wil je hier mee zeggen?" "Nou, al de eerste keer dat ik je een beetje leerde kennen, met de indelingsceremonie, vond ik je al anders. Ik werd toen ook boos op je omdat ik wist dat je met die Weasley's omging. Maar zeker toen ik zag hoe je reageerde wist ik het zeker. Jij was speciaal. Ik had bijna mijn brief af om dit aan mijn moeder te vertellen maar toen zag ik dat je opeens bij Gryffindor zat dus kon het niet meer. Ik voelde me alleen gelaten. Ik kon veel makkelijk verliefd op je worden als je in Slytherin zat maar ik moest nu alles geheim houden, voor iedereen."

"Je bent echt verliefd op mij??" Het is een tijdje stil. Natuurlijk dacht ik al zo iets na al zijn cadeau's en alle andere dingen maar dit was echt een bevestiging.

"En waarom had je dan wel met kerst vorig jaar mij die foto gestuurd?" "Welke foto?" "Van Tom Riddle." Ik word een beetje boos en dan slikt hij en zegt "Ik dacht dat het een hint voor je kon zijn."

"Ja een hint om pijn te lijden." "Dat had ik nooit gewild! Echt niet!" "Oke maar waarom? Waarom wil je mij hebben?" "Omdat jij bijzonder bent, jij bent anders dan de rest."

Ik staar naar het meer en dan vraagt hij "Voel jij ook iets voor mij?" Hier moet ik echt even over nadenken. Ik vind hem leuk, maar soms is die ook echt heel vervelend. En dit soort dingen kan ik nooit voor mij houden.

Dan zeg ik maar "Ik weet het niet, echt niet." "Waarom draag je de ketting dan?" "Omdat ik voel wel iets voor jou, alleen ik weet niet of het sterk genoeg is. Ik vind je leuk, ja, maar iets kan het gewoon niet aan dat ik met jou heb. Jij bent een Slytherin, je hebt een hekel aan Gryffindors en mijn vrienden zullen het nooit vergeven als ik met jou heb."

Mijn ogen beginnen te prikken en ik wil mijn tranen wegslikken maar er rolt er eentje over mijn wang en hij komt naast me staan en zegt "Het spijt me echt waar. Ik wilde ook dat het anders kon."

"Ik heb hier even de tijd voor nodig. Wil je me alsjeblief met rust laten deze dagen." Ik liep weg, zonder iets te zeggen. Ik kan dit niet aan."

Ik zit te huilen in mijn bed en dan gaat de deur open. Ik ga gewoon door en dan hoor ik Ginny fluisteren tegen Hermione.

Ginny doet het gordijn van het hemelbed een beetje open en vraagt "Wil je erover praten." Ik knik en ze doen de gordijnen open en gaan naast mij zitten.

Ik kijk in Hermione's onschuldige gezicht en Ginny vraagt "Heeft Draco je iets aangedaan?" Hermione kijkt Ginny vreemd aan en ik schud mijn hoofd. "Wat is er dan?"

"Ik weet niet wat ik moet doen. Of ik van hem moet houden of dat ik hem moet haten. Ik weet het gewoon allemaal niet meer." "Daarvoor hoef je niet te huilen."

Ginny trekt me in een knuffel en Hermione vraagt "Hebben we het over Malfoy?" Ik knik, het kan me niet schelen van Hermione ervan vind.

Hermione slaakt een gilletje en zegt "OMG Ashley! Hoe kun je! Hij is niet te vertrouwen!" Ginny geeft haar een boze blik en zegt "Wat kan zij eraan doen dat ze gevoelens heeft voor hem? Daar kan je niks aan veranderen en dat hoeft ook niet. En ze twijfel toch! Ze weet het niet eens zeker."

Ik piep dan "Hermione, wil je alsjeblieft niks tegen Harry of Ron zeggen?" Het is even stil en dan zegt ze "Als jij het hele verhaal verteld, vertel ik niks aan Harry en Ron."