In love with the wrong |Harry Potter| |fanfiction| |dutch|

38. *\I'm gonna make it op/*

Ik word wakker en ik zie dat iedereen al aan het aankleden is en de laatste dingen aan het inpakken.

Ginny is al weg en dan komt Sarah naar mij toe en vraagt "Waarom heb jij nog niks ingepakt." "Ik blijf dit jaar hier. Papa moet werken ofzo."

"Awh, wat balen." "Ik kom er wel doorheen." Ze knikt en doet haar hutkoffer dan dicht. Ik sta dan op en maak me klaar om naar het laatste ontbijt te gaan voor iedereen weg is.

Ik loop de grote zaal binnen en Kamal maakt gelijk een gebaar dat ik erbij moet zitten en ik loop naar hun toe.

Ik ga tegenover Kamal zitten en hij vraagt gelijk "Waarom zo verdrietig? Het is bijna kerstmis! Geen huiswerk!" Ik zucht en zeg dan "Ik blijf hier. Papa is weg voor zijn werk en ik moet nu hier blijven."

"Maar dat is toch niet zo erg. Ik heb gehoord dat de Weasley's ook blijven." Ik kijk de Weasley aan de andere kant van de tafel en zucht diep en hij vraagt gelijk "Heb je ruzie met hun?"

"Soort van. Nou ja, ik weet niet. Ik heb even geen zin in hun." "Ik zou het maar snel goed maken, je moet nog 2 weken alleen met hun doorbrengen."

"Dat is dus het probleem." "Blijft niet iemand anders?" "Ik heb niet heel veel vrienden. Luna gaat waarschijnlijk naar haar vader, jullie gaan allemaal weg en Sarah ook. Verder heb ik geen vrienden."

"En Hermione dan?" "Ja dat kan wel, maar die gaat waarschijnlijk veel dingen met Harry en Ron doen. En ik wil niet Hermione weg houden van hun." "Ja oke ik begrijp je."

Dan opeens schreeuwt iemand door de zaal "IEDEREEN KLAAR MAKEN OM TE VERTREKKEN! DE KOETSEN VERTREKKEN ELK MOMENT!"

Ik kijk Kamal aan en hij zegt "Je red je wel, en wij zijn eerder terug dan je denkt."

Dan loopt hij weg en zegt nog snel "Vrolijk kerstfeest!" "Jij ook!" Ik stop mijn handen dan in mijn zakken en ren als een gek de astronomie toren op.

Het is verboden voor leerlingen als je er geen les hebt maar ik moet even ergens heen waar het rustig is.

Als ik er aankom zie ik net de laatste koetsen vertrekken en ik ga zitten. Ik zie dat het steeds kleinere stipjes worden en ik blijf maar staren naar het witte landschap.

Er vliegen een paar uilen heen en weer en hoor ik geluid op de trap. Ik draai me met een ruk op en dan zie ik een blonde kop boven de trap uitsteken.

Als hij mij ziet schrikt hij eerst maar dan grijnst hij en hij vraagt "Wat doe jij hier zo alleen?" "Niks, wat doe jij hier zo alleen?" "Niks."

"Oke, ik kijk gewoon en wil mijn gedachtes op een rij zetten." "En ontwijken?" "Jaa.... wacht hoe weet jij dat?" "Iedereen valt dat toch op?" Hij komt dan naast me zitten en mijn gedachtes zeggen 'nee, je moet weg' maar mijn gevoel zegt 'ja blijf.' Ik ga op mijn gevoel af en blijf zitten maar ik kijk hem niet aan.

Hij zegt dan "Wat is er tussen jou en de Weasley's gebeurd? Deden ze gemeen? Anders pak ik ze wel."

"Wat?? Hoe kom je daar nou weer bij. En je doet mijn vrienden geen pijn!" "Aah, dus het zijn wel je vrienden." Daar had hij me. Ik blijf niks zeggen en hij vervolgt

"Kijk, ik mag hun gewoon niet. Maar jij, jij bent anders, jou mag ik wel. En ik wil dat jij vrolijk bent. En ik merk heus wel dat je liever bij de Weasley's bent dan bij Pogran (Achternaam Kamal) en zijn vrienden."

Ik negeer hem en dan pakt hij mijn hand vast die ijskoud zijn en hij vraagt "Gaat alles wel goed met je?" Ik blijft staren, ik kan niks uitbrengen. Ook al wil ik het wel.

"We moeten naar de ziekenzaal." Ik doe mijn mond open om nee te zeggen maar er komt geen geluid uit en hij kijkt me raar aan en ik schud dan maar mijn hoofd.

Draco, die was gaan staan gaat op zijn hurken zitten en zegt "Er is iets echt niet goed in orde bij jou." Dan krijg ik de controle over mijn lichaam weer terug en zeg piepend "Nee, Ik ben in orde." Ik sta op en verlaat gelijk de astronomie toren.

De dagen erna zijn saai, heeel saai. Er is maar een kleine groep die is gebleven dus helaas moeten we allemaal aan een tafel zitten met het avondeten en Draco is me elke keer aan het stalken.

Daarom dat ik meestal in een hoekje in de leerlingenkamer zit. Ik heb helaas al het huiswerk voor na de vakantie al af en ik heb de toetsen al zo veel mogelijk geleerd.

Ik ben nu maar wat aan het lezen. Fred en George zijn met vuurwerk aan het over gooien aan de andere kant van de common room en iedereen zit er gezellig bij te lachen en praten.

Dan vinden mijn ogen die van Ginny en kijkt me met medelijden aan en maakt een gebaar dat ik moet komen maar ik ga gelijk verder lezen.

Ik wil alles opruimen en naar boven gaan als Fred en George opeens de trap naar boven bewaakt.

Ik sluit mijn ogen, onderdruk mijn woede en vraag heel aardig "Mag ik er alsjeblieft langs?" "Uhm... hhm. Georgie mag ze er langs?" "Nou.... nee nog niet. Eerst moeten we met haar praten."

Ze lopen op de af en pakken me allebei onder een arm vast en slepen me naar de open haard. Ze zetten me op een stoel en gaan zelf ook ergens zitten en dan zie ik dat Ginny, Harry, Hermione en Ron ook bij de haard zitten.

Ron zit hier een beetje ongeïnteresseerd maar de rest kijkt me allemaal aan en Hermione vraagt op een vriendelijke toon "Wat is er toch met je?" "Ik weet het niet."

Dan word het me opeens allemaal te veel en de tranen stromen gewoon over mijn wangen. Ginny komt gelijk naast me zitten en troost me en zegt "Wij zijn echt niet boos ofzo op je hoor?"

"Ik weet niet waarom ik opeens weg wil. En niks meer met jullie te maken wil hebben. Het lijkt wel alsof iemand mijn gevoelens en verstand op nul heeft gezet. Ik wilde vaak genoeg naar jullie toe maar elke keer was er iets in mij dat iets sterker was en gebeurde het niet."

Alles stroomt er opeens uit en de rest kijkt me even aan en dan zegt Fred "Oke, alles is nu weer goed. We vergeten deze dagen en dan nu 'ETEN!" Hij haalt dan allemaal eten achter zich vandaan dat hij waarschijnlijk van de keukens heeft gejat en we slaan allemaal lachend toe.