When kidnappers kidnap the wrong girl (Nederlands)

Chapter 19 (Revisited)

POV Alexis

"Wakker worden!" de stem van Zack haalde me uit mijn droomloze slaap. "Another day in paradise," mompelde Anna. Ik viel uit mijn bed, kreunde en liep door naar de wastafels. Ik keek in de spiegel en dacht bij mezelf, wat moet ik hier nu mee. Dit gezicht. Zak over m'n hoofd vandaag, nondeju. "Lex?" hoorde ik Malia roepen. "Hieroo!" "Viel je nou net uit bed?" zei ze terwijl ze nonchalant tegen de muur aan leunde. "Neeeej.... Hoe kom je daar nou bij?" zei ik terwijl ik de make-up op m'n gezicht aan het smeren was.. "Lex is gewoon een idioot, laten we het daar maar op houden," zei Beatriz terwijl ze haar wenkbrauwen aan het doen was. Ik keek haar fake-bitchy aan. "Oh my gawd, Beatriz jij bent echt zo'n hoerr!" reageerde ik met een kak accent. Terwijl Lulu langsliep sloeg ze me met een handoek. "Praat normaal." zei ze serieus. Er was een stilte. En na 5 seconden begon iedereen keihard te lachen. Er werd met toiletpapier naar elkaar gegooid, er werden mensen gespanked met handdoeken en nog steeds kregen we het voor elkaar om na 15 minuten allemaal klaar te zijn voor ontbijt. De sfeer in de doucheruimtes was meestal wel goed. Tenminste, als wij binnen waren. Er hing dan een ontspannen sfeer en meerdere meiden van andere rangen konden dan nog een beetje lachen. Er waren al meerdere keren geweest dat we binnenkwamen en dat er een meisje een paniek aanval had of er gewoon helemaal doorheen zat. Sommige waren dan ook niet ouder dan veertien. Mijn meiden en ik probeerde ze dan een beetje op te vrolijke door dit soort idiote acties uit te halen. Gelukkig was de sfeer vandaag relatief goed. Ik shuffelde de ruimte uit en botste tegen Zack aan. "Net de idioot die ik moet hebben," zei ik melig. Zack keek me chagrijnig aan. "Dus ik kan Spartan nog wel effe loslaten in de arena toch? Dan kan hij even zijn spieren losgooien voor vanmiddag," Zolang het allemaal voor hun positief effect had, vonden ze eigenlijk alles goed. "Als hij dan beter presteert, ga je gang. Je weet de weg." Hij knipoogde en liep door. Mijn gezicht vertrok in een onderkin en ik maakte een kotsgeluid. Ik keek naar links en zag dat een groepje meiden me aanstaarde en toen in lachen uitbarstte. Ik lachte terug en jogde toen op mijn gemakje door de gangen heen. "Goeiemorgen Sparrie!" Spartan hinnikte blij en schraapte ongeduldig met zijn been. Ik haalde hem uit zijn stal/hok en gooide hem in de arena. Zo gezegd zo gedaan. 

Niet veel later liep ik alweer naar de ontbijtzaal.  Ik ging rustig zitten op mijn normale plek en genoot van de kibbelende meiden. Iedereen was zo... Rustig. "Jongens, ik ben ergens achter gekomen," zei ik terwijl ik voor me uit staarde. "Nou vertel, ben je zwanger?" zei Raven sarcastisch. "Ja, zijn naam is Henk," Zei ik heerlijk sarcastisch terug. "Nee, ik heb al heel lang niks... Onaangenaams gedaan," ik grijnsde. "Ohhhh I see where your're going with this!" reageerde Anna met pretoogjes. "Oke, ik heb iets gemist hier?" zei Beatriz verward. "Blijkbaar is Anna master in hacken en ze heeft doodleuk de geluidsinstallaties gehacked met een een oude Iphone 4 die Malia gevonden heeft toen ze de prullenbakken moest leegmaken." legde Lulu uit. Ik grijnsde. Niemand leek het te snappen maar dat boeide niet. We wisten dat het grappig zou zijn. Ik wist zelf eigenlijk ook niet echt wat dit nou voor nut had, maar het was in ieder leuk om de begeleiders te pesten. "Hoe heb je dat eigenlijk gedaan? En kun je niet iemand bellen ofzo? Alarmnummer? Code rood? Mayday-Mayday?" ratelde Raven door. Anna keek haar aan. "Hallo, denk jij niet dat ik dat eerst heb geprobeerd? Nee, helaas. Geen simkaart of internet. Alleen een opgeslagen muziek bibliotheek en Bluetooth waardoor ik het kan linken met de installaties," ze keek bedenkelijk. "Makkelijk uitgelegd dan..." "Boeie Anna, zet maar is iets leuks op," Ik keek naar de tafel van de begeleiders. "Euhm de bibliotheek aan muziek is helaas niet echt heel groot..." zei Anna somber. "Komaan doe iets!" riep Malia enthousiast. Na tien seconden hoorde je het begin van 'Bad' door de zaal heen galmen.

I say why does it feel so good?

So good te be bad?

Getting what I want boy, why does that make you so mad?

De grijnzen van mijn team waren geweldig om te zien. Raven keek gefascineerd rond en Lulu was hard aan het lachen. Ik klapte in mijn handen en deinsde mee op de beat. Ik keek naar de tafels met de jongens. Zack keek verward om zich heen en stuurde wat mensen aan. Sommige keken op hun telefoon terwijl anderen naar de installaties liepen. Ik stond op en joelde. Hij keek me aan met een 'Don't-you-dare' blik. Ik grijnsde, sprong op de tafel en begon mee te dansen en te zingen met de muziek. Ik danste op de muziek en maakte radslagen en salto's van de tafels af. Meiden begonnen mee te klappen en sommige waren ook een beetje mee aan het swingen op de muziek. Ik sprong van de ene naar de andere tafel en kwam aan op de tafel van de jongens. Ik ontweek alle handen die probeerde me onderuit te halen en eindigde door een flik-flak van de tafel af te doen. Ik lachte en trok uitdagend een wenkbrauw op. En ik begon weer met zingen. Ik keek uitdagend meerdere jongens aan alsof ik een dronken tiener in een kroeg was. Ik huppelde naar de verhoging waar Silvano normaal altijd op stond. Wederom danste ik alsof er niks aan de hand was en ging lekker m'n gang. De jongens grepen niet meteen in, ze waren nog teveel aan het genieten van de show gok ik. Ik sprong weer op een tafel, rende eroverheen en maakte een sliding op mijn knieën. Ik sprong op. 

I say why does it feel so good?

So good te be bad?

Getting what I want boy, why does that make you so mad?.

Ik keek de jongens uitdagend aan bij de laatste lijn van de muziek en danste door. Toen er drie jongens op me af kwamen rennen sprong ik op een andere tafel en maakte een soort buikschuif maar dan op m'n zij, met mijn arm onder mijn hoofd naar de andere kant. Ik was nu bij de uitgang van de zaal. Ik maakte een buiging en sprintte toen weg. Oh ma gawd dit was zo awesome om te doen. I'm dying! Ik hoorde achter me nog geklap. Ik was een heel eind door alle gangen gerend en begon rustig te lopen. "Ik wist niet dat jij kon zingen?" hoorde ik een lachende stem van Valerio achter me. "Ach jaa, een van mijn vele talenten." Zei ik met een knipoog. Hij begon te fluisteren "Het filmpje staat op YouTube." En toen liep hij weg. Oh ja, dit werd een interessante dag...

Och jee wat een lange tijd zonder updates! Sorry, ik heb effe inspiratieloze momenten! 

Comment, vote en kijk ook even op @D_applepie s profiel voor het boek wat we samen schrijven!

Revisiteeed