When kidnappers kidnap the wrong girl (Nederlands)

Chapter 44

POV Alexis

"Eeeen kilometers spoor, schieten onder mij door. Ik ben op weg naar jou want ik ben weg van jou. Vanochtend vroeg vertrokken in de luwte na de nacht en tien minuten op de trein gewaaacht. Want die had wat vertraging en mijn god daar baal ik van, omdat ik nu tien minuten minder bij je blijven kaaaaan." Ik zong vrolijk verder terwijl ik spastische bewegingen maakten tijdens het refrein. De rest, die er geen kut van snapte aangezien ze geen Nederlands spraken, klapte blij mee op de maat en keken elkaar raar aan. "Danku danku, dit lied werd mede mogelijk gemaakt door ons Guuske." Ik maakte een buiging en ging weer zitten. "Wie de fuck is Guuske nou weer?" Beatriz keek me fronsend aan terwijl ik dood ging van het lachen om de manier hoe ze Guus zei. "Als we dadelijk in Milaan aan komen dan splitsen we op en meeten in de Starbucks, hier." Ik liet de kaart zien en wees naar de desbetreffende plek. "Ah nice, effe mainstream white girl koffie drinken." Anne was echt onze facking filmvrouw geworden. Ze filmde alles en zette het nog steeds trouw op Youtube. "Ik kan nog steeds niet geloven dat mensen het serieus leuk vinden om te kijken naar een stel mishandelde meiden die een land uit proberen te komen." Raven grinnikte terwijl ze naar wat oude filmpjes op de camera keek. "Het zou je verbazen voor hoeveel mensen dit gewoon een extra drama serie is." Beatriz keek afkeurend. "Oeh, hoe zouden we onze serie dan noemen?" zei ik enthousiast. "Iets van 'The escape' ofzo." "Nee dat is zo cliché, meer "Hoe overleef ik een kidnapping'" Ik lachte om mijn eigen gedachtegang. "Nee de beste naam zou waarschijnlijk gewoon 'Project X' zijn, maar die niet dat gekke feest wat in jou landje zou uit de hand liep." Zei Beatriz wederom grijnzend. "Lex kunnen we niet gewoon mensen op straat om hulp vragen? Of de politie? FBI? Om dit allemaal in ons eentje te doen... Dat lukt ons nooit." Lulu keek me vermoeid aan. "Je mag je gang gaan. Ik ga zelf dit land uit, wie weet wie er allemaal voor Silvano werken. Voor je het weet zit je weer in een gat me'n stel ouwe mannen. Uh, nee bedankt." Ik klemde mijn kaken op elkaar. Anna keek me doordringend aan en wenkte onopvallend met haar gezicht naar Lulu. Ik keek terug met een 'Suckitup' gezicht en keek op m'n telefoon. Wat Italiaans gebrabbeld deed iedereen opkijken en wit wegtrekken. We stonden op, pakte onze rugzakken en liepen naar de deuren. "Nieuwe ronde, nieuwe kansen." Raven keek blij door de raampjes van de deuren heen. "Meiden wat je ook doet, als je achterna gezeten wordt blijf dan rennen." Ik keek even naar Lulu. "Blijf doorgaan, en probeer contact te zoeken met de rest. Het is dadelijk ieder voor zich, may the odds be ever in your favor." Ik grijnsde bij de welbekende slogan die we al vaak hadden gebruikt. "Het is wat jij altijd zegt he Lex..." Ik keek Beatriz nog even aan terwijl de trein langzaam tot stilstand kwam. "Another day in paradise." Ik lachte en keek hoe de deuren opengingen. Nog geen kleine twijfeling was te zien terwijl ik de trein uit sprintte. Dit zijn van die momenten dat ik me helemaal in mijn element voel. Ik schoof via de trapleuning de trap af en sprintte naar links. Al springen over een poortje keek ik naar achteren. Beatriz liep rustig door terwijl Anna ook mijn kant op kwam gesprint. Lulu en Raven waren totaal de andere kant op gegaan. Ik rende wat mensen omver en duwde wild de deuren naar buiten open. Ik stond even stil toen ik een zwarte bus zag staan. Wejow, die komt me bekend voor. Een koude rilling liep over mijn rug toen de bestuurder me ook bekend voor kwam. Rens. Dit was weer zo'n seconden die een eeuwigheid leek te duren. In het leven sta je altijd voor keuzes. Nu had ik er 2, of wel, 2 logische. Of ik zou heel casually en normaal met de menigte mee lopen. Gewoon door lopen en geen oogcontact maken. Niet opvallen en rustig naar de Starbucks een paar kilometer verderop lopen. Of, ja jongens, dit he. Ik zou m'n benen onder m'n kont vandaan rennen en blijven rennen totdat mijn longen uit m'n neus hangen. Natuurlijk is het dan een logische keuze toch? Ja precies. Ik begon dus met totaal controle-loos Milaan in te sprinten.

Fuck, fuck, fuck, fuck, fuck. Ik keek achterom hoe 5 begeleiders plus nog een op een motor achter me aan kwamen. Fuck, fuck, fuck, fuck, fuck, fuck. Elke pas werd groter en sneller. De rugzak strak op mijn rug aangetrokken zodat het zo weinig mogelijk ballast zou zijn. Ik sprong over een hekje heen en sprintte de straat op, week uit voor 2 auto's en rende door, de rechterstraat in. Ik keek weer achter me en zag ze nog steeds. Ik brieste geïrriteerd. Fockoooff! Slippend kwam ik tot een halve stilstand waarin ik linksaf een steegje in draaide. 4 begeleiders nog steeds op mijn hielen. Ik struikelde over de oneven stenen en mieterde de lange trap af naar beneden. Mensen gingen aan de kant en keken naar het hoe ik langzaam tot stilstand kwam. Terwijl ik overeind krabbelde voelde ik aan mijn pijnlijke ribben. Ik zag hoe ook zij de steeg uit kwamen en me alweer hadden gespot. Godveeeeer! Wederom sprintend zag ik geen uitwegen en geen opkomende afslagen. Ze zouden me eventueel in kunnen halen. Hmmhm. I think the fuck not. Verderop in de straat stonden verhuisdozen opgestapeld, daarachter stonden stijgers voor een verbouwing. En waar stijgers zijn, zijn gebouwen. Ik schatte mijn afstand in en ging ervoor. Stappend op de verhuisdozen keek ik naar de ijzeren buis voor me waar ik naartoe moest springen. Ik hoorde mensen schreeuwen en schelden. Zonder aarzeling en met volle vaart worp ik me naar de stijger en pakte de buis vast. Ik zwierde door en landde op m'n voetjes. Hoppa! Dit noem ik nou talent. Ik klom verder en verder naar boven terwijl bouwvakkers me aankeken en me terug riepen. Uh nee, ik word achtervolgd, how can u not see that? Uiteindelijk kwam ik dus op het dak aan en begon met rennen. Running, running, running, from this crazy life. Ik sprong een stuk naar beneden en rolde door. Op... en door! Zoek de Starbucks, zoek, zoek, zoek. Oh lol daar is 'ie. Nu moet ik effe snel zijn. Als ik voordat zij bovenop de rand van het dak staan, in de Starbucks zit. Kunnen ze me waarschijnlijk niet zien. Ik keek naar beneden en pakte de regenpijp vast. Al scheldend klom ik naar beneden, heel veel geluk dat het maar een paar meter was. Nadat ik veilig op de grond was sprintte ik de markt over en racete met een rotvaart de Starbucks in. Midden in het winkeltje blies ik een hele lange diep zucht uit. "Ook goeiemorgen." Ik keek recht vooruit en zag Anna, Beatriz en Raven aan een tafeltje zitten met wat te drinken. "Matthafackers. Ik ben gearriveerd." Ik plofte neer op de overige stoel. "The fuck is Lulu?" vroeg ik nog steeds buiten adem. "Effe naar de wc, was je kamikaze run leuk?" Ik keek Anna aan met een 'areyoufuckingserious' gezicht en stond op. "Ik ga effe wat bestellen." Ik gooide mijn hoodie over m'n stoel en liep naar de kassa. Nadat ik m'n ijskoffie met veelsteveel slagroom had betaald en meegenomen plofte ik weer neer op de stoel. "Yo Lu jij ook hier?" Lulu glimlachte even en dronk toen verder. "Maarre, was best wel effe spannen nie? Ik heb je sprong gezien en je klim op die stijger. Dat was niet niks." Beatriz keek me goedkeurend aan. "Jaa ik heb het op film, wil je het zien?" Anna duwde enthousiast de camera onder mijn neus. Ik lachte om de hoeveelheid onderkinnen die ik trok tijdens mijn vlucht en dronk rustig verder. "Maarr hoewel de binnenkomst in Milaan best heftig was," ik zette mijn beker neer. "We zijn er, en we lopen nog vrij. Dus het is iets." Ik pakte mijn beker weer en hief mijn hand op. "Proost ma bitches. Omdat we zo awesome zijn en we hier gewoon weg gaan komen." Meedere proosts in verschillende talen klonken over de tafel. De deur ging open en een warme vlaag wind kwam naar binnen. "Het is hier gezellig zo te zien."

Yeeey weer n chapske, wooeeheh. Ik wil iedereen even bedanken voor de leuke reacties die jullie achterlaten, echt top! Dat geeft ook echt heel veel motivatie om verder en verder te schrijven. Even een SO naar al mn readers. Loves voor jullie xoxo. ( ook de stille lezers onder ons fcourse)

Verderrr vote, comment en kijk anders ook even naar de boeken die ik samen met D_Appliepie schrijf.:D

~TheApplePieSquad is outt