When kidnappers kidnap the wrong girl (Nederlands)

Chapter 43

POV Alexis

"Team Jacob!" "Nee absoluut team Edward!" Ik rolde met mijn ogen en sloeg Anna's en Beatriz' koppen tegen elkaar. "Niemand geeft een flying fuck om Twilight, honestly, slechtste film ooit!" Ze keken me boos aan terwijl Beatriz over haar hoofd wreef en Anna iets in de trend van 'puta' mompelde. "Okey nee, die Avatar film die ze van de tekenfilm-serie hebben nagemaakt scoort legit daarmee wel het hoogst," ik grinnikte in mezelf. "Ja da's zeker waar," beaamde Raven mijn statement. En zo spendeerde we onze saaie uren die we moesten lopen. Pratend over alleen maar bullshit. "Lex we zullen dadelijk ongeveer in het midden van de stad zijn, wat dan?" vroeg Lulu voorzichtig. "Joah dan gaan we effe pilsen." De groep keek me raar aan. "Kunt in Italië al alcohol kopen als je 16 bent he." Wederom keken ze me raar aan. "Oh my god, jongens ik maak een grapje! We zoeken een station en pakken de trein jeez!" Meerde 'oh's' en 'je bent gestoord' reacties kwamen naar voren. Na een aantal minuten Google Maps te hebben gevolgd door allerlei zijstraatjes en over onbekende wegen zag ik iets wat leuk op een station. We hurkten achter een muur en keken door de straat. Niks raars, geen chaos, geen begeleiders. Alleen maar doodnormale mensen op een doodnormale dag. "Firenze Santa Maria Novella, Stazione Ferroviaria... Seems legit." Las ik hardop voor. "Oke, mijn plan. We gaan een voor een naar binnen. Ik koop dadelijk als eerste wel de kaartjes. Dan meeten we in de toiletten daar en sprintten daarna naar de trein." Er klonken meerdere bevestigingen en ik keek naar de ingang. Ik ademde diep uit en stond op. "Ohja, probeer gewoon normaal te doen. Gewoon chill. We zijn gewone meiden, die gewoon even uit het land willen ontsnappen, niks meer niks minder." Ik gaf ze een nerveus lachje. Beatriz knikte bemoedigend en ik liep naar de ingang. Mijn hoodie over mijn hoofd heen getrokken en in een rustige maar actieve pas. Al snel vond ik de kaartjes automaat en tikte op het scherm. 'Waar wil je naartoe?' Uh, naar huis duh. Ik keek naar de beschikbare bestemmingen en klikte op Milaan. Stappen we daar over op een andere trein hoppa. 5 kaartjes, enkele reis. Biem. Pinnen. Na een, voor mijn gevoel, veel te luid kabaal vielen er 5 kaartjes in het vakje. Ik griste ze eruit en liep haastig naar de toiletten toe. Omdat mijn muts over mijn hele hoofd heen viel en ik naar beneden keek zag ik niet waar ik liep. Ik knalde tegen iemand aan en ik viel op de grond. Compleet gemindfucked keek ik omhoog. "Gaat het?" Een jongen van mijn leeftijd stak zijn hand uit en hielp me omhoog. "Ja, nee, jawel, hoezo zou het niet gaan? Ik ga gewoon even een kaartje kopen that's it." De jongen trok zijn wenkbrauwen op terwijl ik een nerveus lachje gaf. "Uh, ja, doei." Ik stapte snel om hem heen en liep richting de toiletten. Hij keek me raar aan, maar liep toen verder de andere kant op. In de toiletten gooide ik koud water in m'n gezicht en keek in de spiegel. Mijn felgroene ogen waren wel een typerend kenmerk waaraan iedereen me aan zou kunnen herkennen. Ik beet op de binnenkant van mijn wang. Misschien als ik ergens kleuren lenzen haal dat ik dan minder opval, misschien ook nog een pruik en andere kleren... Moet lukken... De deur ging open en ik keek naar de meiden die binnen liepen. "Yo Lexie," zei Raven blij. "Zag ik nou dat je net alweer fix had?" Beatriz gaf me een klein duwtje terwijl ze een flesje water vulde. "Ik? Fix? Neeuuu, hoe kom je daar nou weer bij?" ik gaf haar een knipoog. Er werd water naar elkaar gegooid een even waren we vergeten dat we op de vlucht waren voor ons leven. "Okee even centraal nu!" riep ik lachend terwijl ik water van m'n wang af veegde. "Ik heb hier jullie tickets, we gaan in de 5e coupé zitten oke? We zien elkaar daar." Wederom knikte ze instemmend en ik knikte terug. "Oke, leggo," ik duwde de wc deur open en liep naar buiten. Hoe relaxed ik naar buiten liep, ging ik ook zo snel weer naar binnen. "Wat? Wat is er?" Beatriz keek door een kier van de deur heen. "Ze hebben ons gevonden." Raven schopte tegen de wand van de wc aan en Lulu trok wit weg. "Yolo we rennen gewoon naar dat perron toe en hopen op het beste." Anna keek me met gefronste wenkbrauwen aan. "Ja ik heb zelf eigenlijk ook geen beter idee, dus prima." Zei Anna droog. "Komaan girls, we got this," de bemoedigende woorden leek ze wat op te beuren. Nervous af liep ik naar een groot bord waarop alle treinen stonden aangegeven, ik keek op welk perron we moesten zijn en zag dat we legit nog maar 2 minuten hadden voordat onze trein 'm d'r uit zou naaien. Al rennend keek ik om me heen en maakte oogcontact met Beatriz en Raven. Ik wenkte dat ze me moesten volgen, waarna ik keihard richting perron 3 begon te sprintten. Toen ik achterom keek zag ik 4 andere rennende kinders. Oke, dat is dus gelukt. Ik sprong over een bankje heen en slide onder 2 mannen door die een schilderij droegen. Perron 1... Perron 2... En daarna komttttt, 3! Hoooo, rechtsaf! Ik schoof op mijn voeten nog 2 meter door en rende fucked up snel die trappen op. Een fluitje van de conducteur liet mijn voetjes nog sneller gaan. Eerst een treed per keer, toen 2 en nu 3. Godverdomme als we die trein missen spring ik ervoor. Ik zag de trein en sprong snel tussen de deuren. Hoppa, ik verdien een ijsje. Al hijgend en half doodgaand kwam de rest ook aan gesprint en sprongen ze bijna naar binnen. Oke 1 kind, 2 kind, 3,4. Hoppa. Ja we kunnen gaan. Ik zwaaide even naar de conducteur die ons heel raar aankeek en liep daarna snel naar binnen. We ploften op de bankjes neer en ik pleurde mijn rugzak onder de stoel. "Nondeju, ik moet aan mijn cardio werken," hijgde Beatriz. Iedereen lachte even en ik pakte het flesje water uit mijn tas en gaf het aan haar. "Oh my freaking god, Lex kijk!" Raven wees naar het perron en je zag dat meerdere begeleiders nu het perron op liepen. Oh shit, oh shit. Oh shit. Soms lijkt een uur maar een seconden te duren, en soms lijkt een seconden een eeuwigheid te duren. Ik zag hoe ze langs de trein liepen en uiteindelijk oogcontact maakte met onze squad. Ik keek naar de trap waar niemand minder dan Zack naar de trein keek. Hij keek me aan en ik hem. Hij zag er gekwetst uit, als of hij pijn had. De trein begon langzaam met rijden en voordat we weg waren, stak ik nog effe m'n middelvinger op. Dikke lul.

Om mij heen begon iedereen fucking hard te lachen. "Lex, hahahaha, echt waar. Hahahah" Barstte Anna uit. Ik keek iedereen even aan en lachte toen net zo hard mee. "Heb je zo'n mooi moment, een jongen op het perron, een meisje in de trein, ze kijken elkaar emotioneel aan, en dan... Steek jij je fecking middelvinger op!" Ik luisterde aandachtig naar Ravens verhaal en ik moest er zelf ook hard om lachen. "Ik ben zo blij dat ik dit op film heb staan damn." Ik keek Anna aan die tevreden de filmcamera wegstopte. "Jij hebt echt een film-fetish gekregen he?" ze keek me grinnikend aan. "Als dat het enige is wat ik hieraan over houd." Ze glimlachte terwijl er een conducteur langs kwam om de kaartjes te controleren. Was het maar zo'n feest.

Jaa weet je nog dat ik zei dat ik de volgende week ging uploaden? Ja, ja. Dat was een prenk. Haha leuk. Beetje nare grap maar hierbij weer n chappie, doe er wa leuks mee!

Joe!

~Applepie is outt