Otobüsteki Yakışıklı

×...Abin Bana Ne Güzel Hitap Ediyor Öyle...×

Sanırım hayatım boyunca ilk defa bu kadar sinirliyim ve bu sinirden nasıl bir bölüm çıkar fikrim yok.

İyi okumalar...

Lara'dan

Gözlerimden ateş çıkarken Ateş'e baktım. "Sen ölmedin mi ya?" bir zamanlar uğruna canımı vereceğim ama şimdi mide bulandırıcı -bunu ben diyorsam bir şeyler vardır- olan gülümsemesini yüzüne yerleştirdi. "Öldüm. Sen beni terkettiğinde ben öldüm Lara" sadece Ateş'e baksamda Ozan'ın 'bunlar neyin kafasında?' bakışını hissediyordum.

"Yalnız hatırlatırım ki ayrılmamızın temel sebeplerinden birisin" derin bir nefes çekti

O nefesi çekme,hatta nefessizlikten öl

"Ya ben içkiliydim yanlışlıkla aldattım!" güldüm. Sinirlerim iyice tepeme binmişti birazdan etrafı yıkıp dökücem o olucak.

Sen o yaşta içki?

Zeki çocuk.

Ama okuldayız o yüzden şşş

"3 kere mi yanlışlıkla aldattın?!" artık hakkında hiç bir şey hissetmiyordum eskiden her tartışmamızdan sonra hunharca ağlardım. Artık ayrıldık ve ben alıştım,içimde sevgiye dair hiçbir kırıntı kalmadı çünkü artık çok sıktı hatta o kadar sıktı ki canımı ailemle polise dahi gitmiştik, abimle dövmüş abim Ateş'in serumuna işemişti.

Zaten o günden sonra erkekler konusunda abimde bende tedbirliydik.

"Lara bak..." sinirlerim plates topuna binmiş zayıflamak için zıplıyordu!. "Sesini kes ve defol! Yoksa bu sefer abimin ölesiye dövmesiyle kalmaz!" tek kaşını kaldırıp güldü.

İnsanlar susmuş bizi dinliyordu.

Yarın gelir konuşmaya çalışırlardı. Burda tecavüz etseler gıklarını çıkarmazlardı.

Duygu ve Aras desen kantine gitmişlerdi. Yani ben öyle biliyordum.

"Tabi bu sefer sevgiline dövdürürsün." itiraz etmek için ağzımı açtığımda Ozan son derece klişe ile benim lafımı böldü -nefret ediyorum- " evet ben dövmeden git" Ateş gülüp ellerini göğsünde birleştirdi. "Aaa beyaz atlı prensimiz sinirlendi mi yoksa?" Ozan'ın sinirden çenesi kasılırken derin derin nefesler alıyordu.

"Ateş misin, Duman mısın her neysen defol git." kasılan çenesi sinirli olduğunun kanıtıyken sesi sakin çıkmıştı.

Ayaktaydı ve neredeyse Ateş ile karşı karşıyaydı.

"Gitmi..." yüzüne yediği yumrukla 'ayyy dur yapma' gibisinden sesler çıkarmadım gayet sakin tavıla ikinci bir yumruğu atıcakken kolundan tutup geri çektim.

Sonrasında bir kaç kişi hocalara haber vermek için gittiğinden hoca gelmeden ayırmak daha iyiydi.

Ateş yerden kalkıp elinin tersiyle burnundaki kanı sildi ve Ozan'a yumruk atıcakken Ozan'ın önüne geçip yumruklu elini tutup indirdim. "Defol git." eli ve elim ile bakıştı ve sakince yere indirdi. Aras ve Duygu kantinden gelmiş olucak ki Aras, Ateş'i omzundan tutup dışarı çıkardı. Duygu bize bakarken biraz arkamda duran, sinirli Ozan'a döndüm. "Teşekkürler." gözleri bana bakarken sanki yeni gelmişim gibi bir anda değişti.

"Rica ederim." sonra bana bakmadan yerine oturdu.

Bende geçip yerime oturdum ve sıranın altından abime durum bildirimi attım.

Kime:°Zevzeğim°

Ateş yanıma gelip bir şeyler zırvaladı falan sonra durumu Ozan kurtardı.

Abime genellikle 'zevzek' diyordum ve bu sebeple 'zevzeğim' diye kaydetmiştim. Ama kızmıştı,karizması falan çizilirmiş.

Bir kaç saniye sonra hemen mesaj geldi. Bende hoca geldimi diye kontrol ettikten sonra mesajı okumaya başladım

Kimden: °Zevzeğim°

Ne demek Ozan kurtardı?! Sen o herifle hala görüşuyonmu lan?!

Mesaja gülüp cevap vericekken Ozan'ın sesiyle kendime geldim. "Abin bana ne güzel hitap ediyor öyle" uzunca güldum Ozan'a.

"Ateş'ede 'herif' diye hitap ediyordu" güldü

Kime: °Zevzeğim°

Selam söylüyor :)

Anında mesaj geldi

Kimden: °Zevzeğim°

Eve gelme.

Saygı çerçevesinde olan her yoruma açığım

Iyi geceler 💜