Otobüsteki Yakışıklı

×...Tabiki Gözlerimi Değil....×

Bilin bakalım kimin yazdıkları okunmaktan son saniye kurtuldu

Beeen!

Whatsap grubu açılacaktır. Numaralar için mesaj atmanız yeterlii.

Ayyrıca mesenger grubu düşünüyorum.

Dediğim gibi whatsap grubu için özelden mesaj atmanız yeterli olacaktır.

💗💗💗💗💗

...

"Limanına sığın güzelim, o seni koruyacaktır."

Lara'dan...

Yanaklarımdan tutup yüzümü karşısına aldı.

Bir nefes kadar yakın.

"Şimdi ağlamayı kesiyorsun ve gidip aldığım yemekleri hazırlıyorsun." gülmeye çalışsamda bu biraz zor oldu. Baş parmağı ile gözlerimi sildiğinde Ozan' a sonuna kadar güveniyordum. Onun yanında sakin ve iyi hissediyordum.

Biraz dengesiz olabilirdim. Önce ona soğuk davranıyordum, sonra ona sığınıyordum. Ama Ateş'ten sonra bunu yapmam gayet normaldi.

Ozan bana yaklaşmaya başladı. O yaklaştıkça ben geri geri gidiyordum. Burunlarımız değerken geri çekildi. Kalbim başka yerlerimde atarken ne zaman kapattığımı bilemediğim gözlerimi açtım.

"Hadi arkadaşım, ben acıktım." ayağa kalkıp elini bana uzattığında ben hâlâ şoktaydım.

Uzattığı eli yavaşça tuttum ve elimin elinin içinde kaybolmasına ve beni ayağa kaldırmasına izin verdim.

Ellerim eşofmanın cebinde 'buranın ağasıyım ben' der gibi merdivenleri iniyordum.

Ama cidden eşortmanın içine soktuğum gömlekle, dizime kadar çektiğim gri eşofmanla acayip komik görünüyordum.

Gömleğin büyükluğünde boğulmam da cabası.

Mutfağa girdiğimizde tezgahta durup,boşaltılmamış poşetlere baktım.

Boşaltsa şaşırırım zaten.(kabul, burada bende fesatlaştım djdjdjcn)

Ozan sandalyeye ilerlerken bende mecburen tezgaha ilerledim. Cips,çikolata ve büskivileribir dolaba yerleştirdim, meyveleri dolaptan bulduğum kaba koydum, kıyma, mantı, pizza ve nugetları buzluğa yerleştirdim. Içecekleri, zeytini, peyniri, yağı ve yoğurdu buzdolabına yerleştirdim.

Ozan'ın bakışlarını üzerimde hissederken refleks olarak huzursuzca kıpırdandım.

Poşetleri katlayıp içindeki fişleri attım ve Ozan'a döndüm. "Ne yapıyım?"

Neden benim uykum gelmedi?

"Mantı." bön bön bakıp buzluktan mantıyı çıkardım ve dolaptan bulduğum tencereye su koyup kaynaması için bıraktım.

Onlarca yürekte tek bir soru. Lara eve nasıl gidicek?

Onlarca diil tek benim ama olsun.

Elbise giysem çin işkencesi, üzerimdekilerle gitsem...

Dilim varmıyor.

"Ozan, ben eve neyle gidicem?" anlamamış gibi tek kaşını kaldırdı.

E sen salaksan çocuk ne yapsın?

"Benim arabamla?" gözlerimi devirip güldüm. Ay valla delirdim galiba. " "kıyafet olarak diyorum, salak" güldü. "Üstündekiler bence yakıştı." gözlerimi kıstım.

Dövüş benimle, sürtük.

"Ozan affedersin ama seni baban mı doğurdu?" gülüşü kahkahaya dönerken bende hafiften gülüyordum ve evi Ozan'ın kahkahaları doldurmuştu.

Bir an 'kerhane yanda' diyesim gelsede şşş ayıps.

"Hadi diyelim beni babam doğurdu, seni kim doğurdu? Ne annene benziyorsun ne babana? Özellikle babana hiç benzemiyorsun."

Evet,babama hiç benzemiyorum.

Ama bence abime benziyorum. "Abinede benzemiyorsun?"

Sudan fokurdama sesleri gelince ona kısa bir bakış atıp tencereye döndüm. Mantıyı açtım ve tencerenin içine döktüm. Bu seferde onun pişmesini beklerken yine Ozan'a döndüm.

"Zehirlenmeyiz dimi?" gözlerimi devirip tırnaklarımı yemeye başladım.

Aslında midesiz olmama rağmen güzel yemek yapıyordum. Tabiki bir aşçı gibi değilde, daha çok 'doysam yeter kardeş' kafasıyla yapıyordum.

"Yok, çok güzel olucak. Bak, gör parmaklarını yalıycaksın." kafasını olumsuz anlamda sallayıp güldü.

"Canım elma çekti." elmayı ve bıçağı elime aldım sonrada Ozan'a uzattım. "Soy, yoksa evde kalırsın." şu pislik gülümsemesini yüzüne yerleştirip güldü. " soyma yeteneğim var merak etme. Evde kalmam bu sayede" elimdeki elma ve bıçağı alıp soymaya başladı.

Derin derin nefes alıp mantıya geri döndüm. Yine dolaptan süzgeci alıp mantiyi süzgece döktüm.

Dolaptan çıkardığım yağdan bir kısmını tencereye atıp erimesini bekledim. Eridiğinde mantıyı tencerenin içine boşaltıp karıştırmaya başladım.

Karıştırırken tuz koymayıda unutmadım tabikiii.

Arada düşen mantılar beynimde şimşek etkisi yaratırken içimden şarkı söylüyordum.

"Elma!" ocağı kapatıp bana bıçağın ucunda elma uzatan Ozan'a döndüm. Gülümsüyordu. Gülümseyerek bıçağa elimi attım.

Sonra her şey bir anda oldu.

Benim bıçağa uzanmam, Ozan'ın bıçağı çekmesi ve benim Ozan'ın kucağına düşmem hadi onu geçtim

Bizim yine dip dibe olmamız. Bir süre mavi gözlerini, mavi gözlerime kitledi sonra bir anda öpmeye başladı.

Tabiki gözlerimi değil.

Saygı çerçevesinde olan her yoruma açığım.

Whatsap grubu için özelden mesaj bebeğim özelden mesaj xjsjdjcjdjc

Son olanlar için yorum bekliyorum💜 sizce Lara karşılık vermelimi?

İyi zamanlar (artık bunu diycem eheheh)