×...Tek Değildim En Azından. ...×

10.8K 611 501
                                    


Şimdi konuşarak bölümden biraz spoi verebilirim.

Bölüm yazmadım çünkü kulaklığım yoktu ve bende yazmadığım zamanlarda tam olarak şunları düşündüm. 'çok erken sanki' ben bunu sevgili olayında da yaşamıştım. Eğer bu bölüme tepki gelirse tepki ile veririm. Tepki seviyesini yorumunuz belirler.

Tabiki oraları yazmıycam xnsbcjsx × yaparim büyük ihtimal.

Emin diilim.

Bölüm ithafı ireme (usendim zjdbdbd sen etiketlersin ireem)

Lara'dan...

Birlikte kantine ilerlerken durdum ve Ozan'ın elini bıraktım.

Barışmış olmamız ağzına biber sürme isteğimi geçirmemişti.

Ozan'a döndüğümde o da bana döndü. Çatık kaşlarımı görünce tek kaşını kaldırdı. "Ne oldu?" elimi kaldırıp omzuna hızla yumruk attım yüzünü buruşturup omzunu tuttu. Durmaksızın yumruklara devam ederken iki bileğimi de tutup durdurdu beni.

"Napıyorsun?" elinden kurtulmaya çalışsamda başarısız oldum. "Ece beni alışveriş merkezin de tuvalete kitlesin, ölüme terk etsin bir şey deme ama sevgilin kafasını iki duvara vurdu diye melek kesilip revire götürüyorsun! Burası okulsa orası alışveriş merkezi!" kaşlarını çattı. "Seni oraya Ece mi kapattı?"

Alayla güldüm. "Evet!" dedim "senin onun olduğunu saçmaladı!"

Hocalar bu sese nasıl uyarmadılar acaba?

"Bilmiyordum." kafamı olumsuz anlamda sallayıp boşluğundan faydalanarak acımış ellerimi Ozan'dan çektim ve ellerimi cebime soktum.

Önüme dönüp kantine ilerlemeye başladım. Dirseğimden tutup çevrildiğimde tek kaşımı kaldırıp Ozan'a baktım. Gülümseyerek kendine çekti ve sarıldı. Ellerimi boynuna çıkartıp derin nefes aldım.

Niye biz ayrılamıyoruz ya?

Çok mu istiyorsun?

İç sesime göz devirip Ozan'a sarılmayı bıraktım. Önüme düşen mavi saç tutamını arkaya attı. "Fenerbahçelisin dimi?" güldüm. "Yoo kim demiş?"

Elini havaya kaldırıp güldü. "Ben. Yetmez mi?" gözlerimi devirdim. "Zeki çocuk." gülerek dudaklarımı sıkıştırdı. "O senin zekiliğin güzelim." gözlerimi devirdim. Tekrar elimi Tuttuğunda kantine ilerlemeye başladık. "Bugün çıkışta bize gidelim. Film falan izleriz?" tek kaşımı kaldırıp Ozan'a döndüm. "Film? Sonra da sarılıp uyuruz heralde." gülüp göz kırptı. "Kesinlikle."

Gülerek kafamı olumlu anlamda salladım. "Güzel bir kız olabilirim ama birlikte olmak isteyeceğin bir kız değildim hani?" alayla konuşmamın sonunda kantine gelmiştik. Boş olan kantinde herhangi bir masaya oturduk. "Ulan en son birlikte ne yedik diye sorsam hatırlamazsın." gülerek tek kaşımı kaldırdım yine.

"Bebek maması. Çiğdem yememişti sonra sen bana zorla yedirmiştin, bana yedirdin diye bende sana yedirmiştim." gözlerini devirdi. "Hayır yani ben o birlikte olmak isteyeceğimi sanmam lafını abin var diye demiştim." gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Elimi kaldırıp vurdum. Zaten yakınımdaydı.

Abim var diye? Tamam.

"Elinde ağırmış." gözlerimi devirip çenemi elime yasladım ve etrafa bakınmaya başladım. "Neyse dediğim gibi akşam bizdeyiz."

"Hıhı." çenemden tutup kafamı kendine çevirince kaşlarım kalktı. " 'Artık iki tane abim var bacım' demediğime şükret." o gülsede ben gözlerimi devirip bakışlarımı kaçırmıştım. Kendine çekip öpmeye başladığın da gözlerimi olayın şaşkınlığıyla açmıştım. Karşılık vermek yerine -istediğim halde- onu kendimden itmiştim.

Otobüsteki Yakışıklı Donde viven las historias. Descúbrelo ahora