Otobüsteki Yakışıklı

×...Bence Evlendirin...×

Bölüm ithafı: @toprak1su 💙💙💙💙

Mirhiba xhdbxnc

Bence bu bölüm çok güzel (eheheh)

Whatsap grubu için özelden mesaj atmanız yeterli olacaktır 💛

Lara'dan

Ozan'a baktığımda o da bana şaşkınca bakıyordu.

"Hoşgelmişiniz?" Ozan'ın yanı boş olduğundan yavaşça oraya ilerledim ve oturdum. "Ne kadar büyümüşsün Lara."

Gelip görseydin.

"Teşekkür ederim." son saniyede aklıma gelen Duygu'nun mesajıyla misafirleri ile konuşan anneme döndüm. "Bugün Duygu'yla buluşabilir miyim?" çok sevdigi misafirleri bırakıp bana döndü."Tek ikiniz mi?" ağzımı açıp 'evet' diyecekken Ozan benim kolumu tutup susturdu.

Sen kim beni susturmak köpek?!

"Aras ve ben alışveriş merkezine bırakıcaz." annem pek sevdiği Ozan'a memnun olmuşça gülümsedi. "Pekala, gidin." o çocuğun bakışlarını üzerimde hissederken bir anda ona baktım. Am o hiç istifini bozmadan gülümsedi ve tek kaşını kaldırdı.

On dokuz buçuk atarken yarı sessiz ortamda telefon zil sesi duyuldu.

Benim odamdan.

Ozan'ın yanından kalkıp hızla odama ilerledim. Masamın üzerindeki telefonu alıp arayana baktığımda nefes nefese kalmıştım.

Zevzeğim arıyor...

Büyük bir sevinçle telefonu açıp kulağıma götürdüm. "Telefonu 45 saniyedir neden açmıyorsun?"

Ay ne özlemişim.

Kıkırdadıktan sonra cevap verdim. "Alt kattaydım da odaya çıkana kadar şey oldu." derin nefes aldığında keşke yanımda olsa diyordum.

"Abi, ne zaman gelicen?" bir süre ses gelmediğinde modum düşmüştü. Yatağa oturdum ve sanki ilk defa gelmişim gibi odayı incelemeye başladım. "Bilmiyorum." Derin nefes aldım ve kendimi yatağa bıraktım. Gözüm kapatıp abimin nefes alış verişini dinledim. "Erken gelmeye çalış, olur mu?" güldüğünü hissettiğimde güldüm.

"Biraz da abisiz dur." güldüm. "Ee Ozan'la geçirdiğin doğum günü nasıldı? Aa Pardon Duygu diyecektim." gözlerimi devirdim.

Anlatmak istemiyordum.

"İyi. Kapatıyorum ben abi."

"Tamam. Tekrar ararım ben seni." telefonu kapatıp yanıma koydum. Kapı açıldığında gelene baktım.

Ozan.

Kapıyı kapatıp yanıma gelmeye başladı. "Hadi gel. Yemek yiyoruz." kafamı olumlu anlamda sallayıp ellerimden destek alarak ayağa kalktım.

Ikimizde sessizce aşağıdaki mutfağa indiğimizde sarışın yavru,bir şeyler anlatıyor elleriylede anlattıklarını destekliyordu. "Peki Deniz oğlum. Yaşın kaç?" Isminin Deniz olduğunu öğrendiğim sarışın yavru bize baktı. "27" mutfağa girip boş iki sandalyeye oturduk. Deniz yavru parmağı ile yan yana oturan Ozan ve beni işaret etti.

"Siz bunları evlendiricek misiniz?" bir şey yememe rağmeb öksürneye başladım. Annem, bir bana bir Ozan'a baktı. "Yok oğlum nerden çıkardın?" Deniz gülerek bana göz kırptığında gözlerimi devirdim.

Mükkemmel(!)

"Hiç. Hep birliktelerde." Ozan'a baktığımda kötü kötü Deniz'e bakıyordu. Sinirli gibiydi. "Olabilir."