Otobüsteki Yakışıklı

×...Fazla Korumacı...×

Merhabaa. Bugün uzatmayacağım

Whatsap grubu için özelden mesaj atmanız yeterli olacaktır 💙💙

Bölüm ithafı : @Fortuners99 💙💙💙💙

Lara'dan...

Hafiften yağan kar ile üşüyen ellerimi cebime soktum. Ozan gitmişti ve bende her zamanki durağa ilerliyordum.

Ozan ile ilk karşılaştığım durağa.

Anlamıyordum ama sanırım ağlıyordum. Neden ben onu korumaya çalışmışken beni yanlış anlamıştı? Neden aramızda bir şey olmamış gibi gitmişti?

Gerçi ne olmuştu ki? Sadece ağlamıştım onun yanında. Hiç gerçekten eğlenmiş miydik? Ondan hoşlanmam bile saçmaydı.

Unutabilirdim. Sonuçta benden nefret ediyordu ve benden nefret eden birini unutmak ne kadar zor olabilirdi ki?

Durağa geldiğimde cebimden telefonu çıkartıp saate baktım. Saat sekize geliyordu ve kış olmasından dolayı hava kararmıştı.

Yazın kararmıyor sanki?

Çantamdan kulaklığımı çıkartıp telefona taktım. Ados-Anlat ya da sus çıkınca telefonu cebime koyarak kendimi şarkının melodisine kaptırdım. Taa kii kolumda hissettiğim dürtüye kadar. Kulaklığımı çıkarttım. "Efendim teyzecim?" 55 yaşlarında görünen teyze telefonunu bana uzattı.

"Torunumu ararmısın acaba? Gözlüklerimi evde unuttum da." zor da olsa gülümsemeye çalışarak telefonu aldım. "Tabii." memnun olmuşca gülümsedi. "Rehberde 'Torunum Ozan' yazıyor." yutkundum.

Sanırım bu unutma işi zor olacak.

Rehberden bulup 'ara' tuşuna bastım. Telefon çalarken yanımda duran teyzeye verdim. Sonrada kulaklığımı takıp ellerimi cebime soktum.

Tekrar dürtülünce kulaklığı çıkartıp sabırla tekrar döndüm. "Adresi bilmiyorum da biliyorsan söyler misin?" tekrar telefonu kulağıma götürdüm.

Derin nefes alarak konuşmaya başladım. "Alo?" bir süre ses gelmediğnde 'acaba kapadımı?' diye düşünerek ekrana baktım. Sonra tekrar kulağıma götürdüm. "Adresi ver." Ozan'ın sesini duymamla midemde tepinmeler,kıpırdanmalar oldu.

Ve konuşamadım...

"Şey... Iıı"

"Uzatma!" gözlerimi kapatıp ağlamamı geri ittim. "Tanıştığımız durak." ananesi mi babanesi mi ne başkalarıyla konuştuğu için duymamıştı.

Ozan'da telefonu kapatmıştı. Telefonu teyzeye uzatıp müzik dinlemeye devam ettim.

×××××××

Bu soğuk havada hala gelmemiş olan otobüse küfürlerimi armağan elde ediyordum.

Önümde duran siyah arabaya baktım. Benim tarafımdaki cam açıldığında Ozan'ı gördüm. Ananesi yada babanesi arabaya binmek için ilerlediğinde Ozan'la bir kaç saniyelik bakışma yaşadık.

Otobüsüm gelene kadar. Tabi o da hemen geldi

Zorda olsa onun ifadesiz bakışlarına bakmaktan vazgeçip otobüse ilerledim. Bir sürü şarkı değişmişti. Arkalardan bir yere geçip dışarı bakmaya başladım.

××××××××

Moralim bozuk olduğunda odama tıkışmayı sevmem. Ailemle vakit geçirmek daha cazip geliyor genelde. Oturup çay içmek falan daha cazip geliyordu. Tabi şuan ailecek değiliz.