MABEDİM (Tamamlandı) Adım Adım Mutluluk-1

9. BÖLÜM ~ ODAYA DÜŞEN BOMBA

Yeni yılın ilk gününden herkese merhaba canlaar. 🙋 Umarım dilediğiniz gibi çok güzel bir yıl geçirirsiniz. Umarım hepiniz hayallerinizi gerçekleştirirsiniz. 🙏

Bu yıldan dilediğim tek şey hayallerimi gerçekleştirmek ve bu yüzden buradayım. 😊 İnşallah sayımız artarak devam eder ve kocaman bir aile oluruz. Sizleri çok seviyorum. ❤

Sizleri bölümle alakası olmayan bir multimedya ile karşılıyorum. Hadi dinleyiverin. 😁 Nil'in de dediği gibi 'Dilerim yeni yılda herkes büyük mutluluklar yaşasın'. 😘

Kendinize iyi bakın. Keyifli okumalar. ❤

*********

Zümrüt şok olmuş vaziyette iki adama bakarken tanıştırma merasimi yapar gibi açıklama yapmaya koyuldu.

Önce Altan'ı gösterdi. 'Bu Altan, sevgilim.' Sonra Sinan'ı gösterdi. 'Bu da Sinan, abim. Memnun oldunuz mu?'

İki koca dev kavgalarını unutmuş kıza bakıyorlardı. İkisi de şok olmuş halde kıza sorularını sormuşlardı.

'Sevgilin mi?'

'Abin mi?'

-

Zümrüt sinirle iki adamı orada bırakıp odaya girdi. Sinan Altan'ın yakasından ellerini çekip bir hışımla ayağa kalktı. 'Zümrüt! Ne dedin sen? Sevgilim mi?' diye bağırdığı yerde kızın arkasından salona girdi.

Zümrüt oturduğu koltukta hiç istifini bozmadan helvasını yemeye devam ediyordu.

Sinan 'Zümrüt sana dedim!' diye tekrar bağırdı.

Altan da üzerini düzelterek salona girdi. 'Ne bağırıyorsun kıza!'

Sinan adamın yüzüne bakarak 'Sana ne? Ne karışıyorsun?' dediğinde Altan'ın üzerine yürümeye başlamıştı.

Altan da 'Ne mi karışıyorum?' diye dişlerinin arasından tıslayarak karşılık verince Zümrüt çileden çıkmış vaziyette bağırmaya başladı.

'Yeteerr! Yeter da. Neyim ben, çocuk mu?' Bir Altan'ın bir Sinan'ın yüzüne bakıyordu. Sonra devam etti. 'Evet Sinan, sevgilim.'

Zeynep olanları bir köşeden film izler gibi sırıtarak izliyordu. Sonra söze karıştı. 'Güzelim suratlarınız çarşamba pazarına dönmüş. Oturun da temizleyelim hadi.' dedikten sonra, ecza malzemelerini getirmek için odadan çıktı.

Altan suçlu çocuklar gibi bir hâlde gidip Zümrüt'ün yanına çöktü. Sinan da karşı koltuğa oturmuş Altan'a kalk oradan der gibi kaş göz yapıyordu. Altan hiç oralı olmadı.

Zeynep o sırada elinde bir parça pamuk ve oksijenli su ile odaya girdi. Pamuğun birazını Zümrüt'e uzattıktan sonra kendisi de Sinan'ın yanına oturup adamın patlayan dudağını temizlemeye başladı.

Zümrüt'te içi giderek Altan'a döndü. Yelkenleri hemen suya indirmek istemiyordu, çünkü çok sinirlenmişti.

Altan'ın alnında oluşan yarayı temizlerken adamın yüzünün acıyla buruştuğunu görünce yaranın üzerine üflemeye başladı. O sırada Altan'ın sırıttığını gördü.

'Ne sırıtıyorsun?'

Altan kızın ayağındakileri göstererek fısıltıyla konuştu. 'Penguenlerin çok güzelmiş.'

Zümrüt sinirle elindeki pamuğu yaraya sertçe bastırdı. Altan acıyla 'Aahh!' deyince, kendisi de umursamaz olmaya çalışarak konuştu. 'Oh olsun, bir daha gülmezsin.'

O sırada Sinan kendi yarasını temizleyen kızı içi giderek izliyordu. Bir an anlamasından korktu. Sonra Zümrüt'e dönüp 'Sen bırak kendisi yapar.' diye çıkıştı.