MABEDİM (Tamamlandı) Adım Adım Mutluluk-1

20. BÖLÜM - Part 1

Öncelikle herkese merhabalaaarrr :)

Şimdi diyeceksiniz ki bu multimedya ne alaka? Sadece bölüm içinde geçen bir kısımda ritmi yakalamak için isterseniz dinleyebilirsiniz. Sizlere kalmış :)

Sonrasında ise size söylemek istediğim birkaç şey var. Gördüğünüz gibi bu bölümü iki part şeklinde yayınlıyorum. Nedenine gelince; gün içinde parça parça bölümü yazarken, en son bilgisayar başından kalktığımda upuzuun bir bölüm olduğunu fark ettim. Tamı tamına 5000 kelime.

İki bölüme ayırmak yerine sizleri bekletmemek için art arda yayınlayayım dedim ben de. 

Ve sizden ufak bir ricam olacak. Ben wattpadde şu an, ne kadar yazan kişi sıfatıyla olsam da öncelikle bir okurum. Yazarların neden her zaman yorum ve oy istediğini şimdi daha çok anlıyorum ve bende sizlerden bunu talep ediyorum. 

Üniversite ikinci sınıf öğrencisiyim ve haftanın her günü sabahtan akşama kadar okuldayım. Ne kadar yorulsam da bazen uykumdan bazen de başka kişisel zevklerimden feragat ederek buraya bölüm yetiştirmeye çalışıyorum. Elbette burada olmak benim tercihim ama sizlerden emeğimin ufak bir karşılığı olarak oylarınızı ve beğeniyorsanız yorumlarınızı istiyorum. 

İnanın bildirimlerde aşina olmadığım isimleri görmek beni çok mutlu ediyor. 

Amma da çok konuştum yalnız. Neyse sizleri bölümle baş başa bırakıyorum. Umarım beğenirsiniz. Sizleri seviyorum. Hep benimle olun.

Dipnot: İnşallah istediğim etkiyi yaratırım. İkinci partın sonunda sizleri, bana göre bir bomba bekliyor :)

*********

Altan kapıya uzanmış tam açacakken, kapı kendiliğinden geriye doğru süzüldü. Altan ve Zümrüt'e dikilmiş bir çift cam göz vardı kapının ardında. 'Hoş geldiniiz.' dedi neşeyle.

Zümrüt sırıtıyordu. Altan homurdanıyordu 'Ulan Sevda! Ulan Sevdaa!!'

-

Sevda fırça yememek için hemen içeriye kaçınca Altan Zümrüt'e döndü.

'Senin haberin var mıydı bundan?'

'Aaa nasıl haberim olsun? Ben de şimdi seninle beraber öğrendim.' Hala sırıtıyordu.

Altan tek kaşını kaldırmış şekilde kıza baktı ama çokta uzatmadı mevzuyu. İçeriye girdiklerinde tamamen sessiz olan eve şöyle bir göz gezdirdi Altan. Önce nasılsa şimdi de öyleydi her yer. Sadece, daha eski.

Zümrüt ise hâlâ adamın arkasında durmuş bekliyordu. Altan dönüp eliyle sol tarafında kapısı kapalı olan odayı işaret etti. Kız, kapıyı aralayıp içeriye girince önce bir duraksadı sonra gülümseyerek 'Merhaba.' dedi.

Başındaki yemenisini hemen düzeltip bir çırpıda ayağa kalkan kadın Zümrüt'ün önüne gelip elini uzattı. 'Hoşgeldiniz kizum.' Zümrüt hemen kendisine uzatılan eli öpüp alnına koydu. Kadın tam bir kaynana gibi Zümrüt'ü baştan ayağa süzdükten sonra tekrar gözlerine dikildi.

'Gel bakayum.' deyip kızı sobanın yanındaki mindere çekti.

Çantaları odasına bırakan Altan geri döndüğünde Zümrüt'ü, Safiş'in dizinin dibinde, sobanın yanında otururken buldu. Safiye'yi görünce önce bir şaşırdı, sonra Sevda'nın buraya tüm aileyi toplayıp gelebileceğini tahmin edemediği için kendine kızdı.

'Safiş sen de mi gerçekten. Hadi Sevda terelelli, siz ne diye ortak oluyorsunuz?' dediği yerde kadının elin öptü, kafasını kaldırmadan Zümrüt'e göz kırptı ardından tam onların karşısında duran kanepeye kuruldu.