MABEDİM (Tamamlandı) Adım Adım Mutluluk-1

27. BÖLÜM

Merhabalaar ballı lokmalarııım :) Azıcık geciktim biliyorum. Çünkü lanet vizeler başladı. Bilgisayar başında oturmaktan belim tutuldu, gözlerim kör oldu.

Bu nedenle bu sıralar beni biraz maruz görmenizi rica ediyorum. Bölümlerde gecikmeler ve ufak kısalmalar olabilir. Yazmış olmak için yazmak istemediğimden, güzel şeyler ortaya çıksın istediğimden sizleri biraz bekletmiş olacağım. Anlayışınıza sığınıyorum. Sizleri seviyorum.

Bir sonraki bölüm ithafı size olsun istiyorsanız oy verebilirsiniz. 

Keyifli okumalar.

*********

...

'Zümrüt, benimle evlenir misin?'

Zümrüt iyice ağlamaya başladığı yerde zar zor kafasını salladı. Süslü sözleri yoktu Zümrüt'ün. Ama içinden geldiğince, en samimi şekilde konuştu. 'Evet, eveett seninle evlenirim.'

-

İstediği cevabı alan Altan, kalbi gümbürdeyerek kutudan çıkardığı yüzüğü Zümrüt'ün parmağına geçirdi. Bunu yaparken her ikisinin de elleri titriyordu.

Altan çöktüğü yerden geri kalkar kalkmaz Zümrüt'ü kollarının arasına alıp sıkıca sarıldı. Dudaklarını kızın alnına bastırırken 'Seni seviyorum.' diye fısıldadı.

Zümrüt 'Sana aşığım.' derken, mekanda olan herkesten bir alkış tufanı koptu. Işıklar yeniden açıldı. Birbirine sarılmış olan ikilinin yüzündeki gülümseme geri kalanların da mutlulukla gülümsemesini sağladı.

Altan Zümrüt'ün elini sıkıca kavramış şekilde kendi masalarına yürüdü. İlk sarıldığı kişi Demir oldu. Zümrüt de hemen Sinan'ın kollarının altına girdi. Sinan duygulandığını belli etmemeye çalışarak konuşmayı denedi ama pek başarılı olamadı.

'Ömrün hep güzel günlerle geçsin abim.' dediği yerde sesi takıldı. Zümrüt'ün ise hala mutluluktan akan göz yaşları durmamışken, hazır var olanlara bir yenisi daha eklendi.

Zeynep ve Sevda da tek tek Altan ve Zümrüt'ü tebrik etti. Sinan, Altan'a da dostane bir şekilde sarıldıktan sonra çok konuşmadı.

O esnada kızlar ise yaşanan olayın duygusallığından sıyrılmış, Zümrüt'ün parmağındaki yüzüğü inceliyorlardı.

'Ay yenim ediyorum sarımsak kadar bunun taşı.' diyen Zeynep'ti.

Sevda ise 'Daha fazla bakamayacağım, ışıltısı gözümü kör edecek.' dediği yerde bir kahkaha attı.

Zümrüt hala göz pınarlarında olan yaşları silip kızlara gülümsedi. Zeynep'e dönüp 'Daha güzeli umarım senin olur.' dedikten sonra Sevda'ya döndü. 'Senin ki var zaten.'

Bunun üzerine bir kez daha kahkahayı bastılar. Şu an hiçbirinin keyfine diyecek yoktu.

Kızlar kıkırtı ile sohbet ederken, Altan müstakbel eşinin sandalyesini kendisine yaklaştırdı. Kızın toplu saçlarının açıkta bıraktığı boynuna ufak bir öpücük bıraktı. 'Artık her nefes aldığımda bu koku burnumda olacak. Sen her an yanımda olacaksın.'

Zümrüt, Altan'ın söylediklerini içine hapseder gibi derin bir nefes aldıktan sonra yüzünü adama iyice yaklaştırdı. Alnını, Altan'ın alnına yasladı. 'Bundan sonra baktığım her yerde sen ve senden bir parça olacak.'

Altan, Zümrüt'ün kendisine vaat ettiği bu sözlerin anlamını idrak ettiğinde, kalbine sıcacık bir his yayıldı.

Şu an gözü kimseyi görmez vaziyette, kızı kollarına aldığı gibi nefessiz kalana kadar öpmek istedi. Ki, ne yazık ki gözleri hala görüyordu. Gören gözleri ise şu an abiliğinin şânı ile karşısında oturan Sinan'daydı.