Bite

32

Crystal:

Kinuha ni Nathan yung kamay ko at dinala ako kung saan siya naka pwesto kanina. "Okay ka naman no? Wala namang nangyari bago kami dumting ni Troy?" Tanong nito sa akin na nakapag pangiti sa akin.

Tumungo ako, "yup, I'm good."

"Mabuti naman." Sabi sabay halik sa noo ko.

Na cu-curious kayo noh? Bakit ang sweet sweet sa akin ni Nathan kahit alam na niya ang pinaka lihim ko. Kahit naman ako nagulat eh, but well..

"By the way, paano nga ba kayong tatlo naka pasok sa mafia na ito? The likes of you and your kind shouldn't be here, vampire."

Nabitawan ko ang basong hawak ko nang marinig kong sabihin niya yun. Shit. Nabalot naman ako agad nang takot.

I have to go.

"I-i I need to go-"

"I'll take you home."

Natigilan ako at napatingin sa kanya na para bang nababaliw na siya, "wag na, alam mo naman kung gaano kami kadelikado, you wouldn't want to be left alone with me."

Ngumiti ito na para bang di niya narinig at hindi niya alam na isa akong bampira. "I don't care if you're, alam ko naman na hindi mo ako sasaktan eh."

Napatingin ako sa sahig, "how can you be so sure? Kung ako nga hindi nakaka siguro, ikaw pa kaya na hindi ako."

"I don't need to be you to know that. May tiwala ako sayo at that is what's important. We have to got bago pa mag datinggan ang ibang mga tao nang tatay namin." Sabi niya sabay hila sa akin.

Napatigil ako nang maalala ko si Ann. "Paano si Ann? Yung tubig niya-"

Naputol ang sasabihin ko nang inunahan na ako ni Nathan. "No time for that kung gusto mo pang mabuhay. Besides Ann wil be fine, pabayaan mo na siya, hindi naman siya katulad mo na nasa peligro ang buhay, kaya halika na!" Madiin na sabu ni Nathan sabay hila sa akin palabas nang bahay nila.

"Nathan? Saan mo dadalhin yang babaeng yan?" Sabi nang isang boses na nakapag patindig nang aking balahibo.

Humugpit ang kapit ni Nathan sa kamay ko. "Iuuwi ko lang po siya." Pag papaalam niya.

"Hm? Tama ba ako nang intindi Nathan? You're saving her?" Tanong nang tatay niya sa kanya."

Nathan... Natatakot na talaga ako!

"Yes." Matipid niyang sagot, but it was enough to make my heart melt and my mind to go a little hazy.

Natawa naman ng ama niya sa sagot niya. "Sige na, itakas mo na siya bago pa dumating yung mga taohan ko." Sabi nito na may ngiti sa labi. "By the way, feel free to comeback anytime, you and you're two other vampire friends are exceptional to my law." Sabi nito bago tumayo at umalis na.

"Lets go." Sabi ni Nathan sabay hila ulit sa akin palabas nang mansion nila.

Tahimik kami sa loob nang kotse niya, walang naimik habanb nag mamaneho siya. Pero dahil allergic ako sa katahimikan, ako na bumasag nang katahimikan na namamagitan sa amin.

"Nathan... thank you.." hindi siya sumagot, " thank you na iniligtas mo ako, pero Nathan, bakit? Bakit mo ako niligtas? Anong dahilan mo para iligtas ako at halos kalabanin mo pa ang tatay mo.."

Bigla niyang tinigil yung kotse sa gilid, buti nalang wala na masyadong kotse nang ganitong oras. Humarap siya sa akin at hinawakan ang pisngi ko. "Because.. i like you."