38

507 22 1
                                    

Double update!

Because I know I owe you all lots!

Bago ko makalimutan, yours truly has a new story, "Lullaby" ang title, can you guys check it out? K7bg gusto niyo lang naman.

Ok im shutting up now.

Roxanne

"Pupunta lang po ako sa mall kasama sila Xia manang!"

"Mag ingat kayo, gabi na."

"Opo!"

Kung ganun... Bakit ako na sa school at wala sa mall at mag-isa, wala ang mga kaibigan ko.

Nag lakad ako papunta sa field at agad na sumama ang tingin ko  ng  makita ko siya na naka tayo sa gitna nang malawak na field. "Melissa, anong kelangan mo at pinapunta mo ako dito?"

Pag bukas ko ng locker ko may isang papel sa kadulo-duluhan na naka kuha ng pansin ko. Curious, i picked it up.

"Meet me at the school's field later at night
                -love Melissa"

Her name had a blood on it. Ano naman kayang kelangan nang impaktang yun sa akin?  Hindi natin malalaman ang pakay niya pag hindi tayo pumunta... Pakiramdam ko hindi ako dapat pumunta... pero gusto ko makumpirma kung siya nga talaga... kung siya nga talaga ang pumatay sa mga magulang ko...

Humarap siya sa akin ng naka ngit, "I just wanted to see you,"

"Excuse me? Anong sabi mo? Gusto mo ako makita? At bakit naman?" Nababaliw na ata tong babae ma ito.

"It's a shame I can't hear your thoughts like them, but I'm sure you're thinking I'm insane as of now." Natawa niyang sabi bago lumapit sa akin.

I stood my ground. "Tama ka, pero pwede ba, sabihin mo na sa akin bakit mo ako pinapunta dito? I wanna leave as soon as possible."

"What's the rush dear? Gusto mo na ba talaga silang makasama kaya pinag mamadali mo ako?" Tanong niya bago tumawa ulit.

"What.. do you mean?"

"Don't you remember the night your loving parents died? How they were murdered before your eyes? Gusto mo ipa-alala ko?" By this time na halak-hak na siya.

Biglang bumalik ang mga masamang alala na parang isang rumaragasang truck.

"Daddy!" Iyak ko nang walang magawa kung hindi panoorin ang pag ubos niya saa buhay nang ama ko. Napa tingin ako kay mama na naiyak na halos wala naring buhay. Nanlaki ang mga mata ko nang biyakin niya ang dibdin ni mommy. Tumalsik ang dugo niya kung saan saan, pati sa akin..

--

Dugo. Puro dugo. Wala na akong ibang makita kung hindi ang nakaka gimbal na kulay pula sa harap ko.

Kahit saan ako tumingin yun at yun parin ang nakikita ko, kulay pula, dugo. Puro dugo.

It's everywhere. It's on the floor, the white colored bedsheets, the other furnitures, and me.

And them...

Napatingin ako dun sa halimaw na naka tayo sa may bintana nang bigla siyang humalakhak. "So long pest." Sabi nito bago nawala na parang bula.

That voice...

Melissa Valeria..

Napa hawak ako sa ulo at di na maiwasan na umiyak."I-ikaw nga... Ikaw nga ang pumatay sa mga magulang ko." Nanginginig ang boses ko ng sabihin ko yun.

BiteWhere stories live. Discover now