41

464 19 3
                                    

Alek

"My king, why do you look so down?" Tanong ng isang katulong dito sa mansion. Umiling ako dahil yun naman ang totoo, hindi ako okay. "Gusto niyo po na-"

"The best thing you can do is shut up and leave me the hell alone." I snapped. I rarely do, but when I do snap at someone, it means I'm pissed and dead seruous.

"O-opo." Nag madali siya na lumabas ng kwarto ko.

I ran my fingers through my hair in frustration. Hindi ko sinasadya sumigaw pero mag iisang buan na niya ako di pinapansin o sinusulyapan man lang. I miss her to much, I might even go mad. Galit siya sa akin kaya minabuti ko nalang na wag ma siyang guluhin at kahit silipin man sa bahay niya, that would be creepy. Paano kaya niya na kakaya na mag-isa lang siya? Alam ko na may mga kasama siya sa bahay, pero ang ibig ko sabihin na wala siyang mga kaibigan na masasandalan. Paano niya ginagawa yun?

May dalawang katok akong narinig bago bumukas ang pintuan, si Crystal. Humarap ako sa kanya ng walang kahit anong emosyon, wala naman ako na raramdaman, kaya bakit ko pa pipilitin ang sarili ko na ngumiti?

"Hey cuz," umpisa niya, "antagal mo na dito na naka kulong sa kwarto mo, okay ka lang ba, o dapat di ko na tinanong yun?"

Hindi na ako sumagot dahil alam ko naman na alam na niya na wala ako sa maayos na kondisyon ngayon, alam ko rin naman na nag aalala lang siya.

"Maayos din ang lahat." Sabi niya ng maka lapit na siya sa akin at tumingin din sa labas ng bintana, a view of roses in many different colors, but only one bush stands out, the white ones. "Ang ganda ng puti no? Sayang lang at pag na dumihan ito, may matsang naiiwan."

"Parang ang tiwala, sirain mo at maiiwan iyon sa taong niloko mo." Nasabi ko ito dahil na aalala ko ang muka ni Roxanne na hindi na tatakot pero nasasaktan dahil hindi namin siya pinag katiwalaan sa mga bagay na itinatago namin.

Ngumiti ng mapait si Crystal, "mapapawi din yan."

"Ewan ko lang, kung posible pa yun mangyari."

Next Day

Tahimik ako na nag lalakad sa hall ng may bumungo sa akin na babae na andaming libro na bitbit. Naka braid ang buhok niya, both sides na parang isang bata lang, meron din siyang suot na salamin na ang kapal-kapal ng frame. Lumuhod siya at kinuha pinulot ang mga libro niya, syempre mabait ako kaya tinulungan ko siya. Nag pasalamat siya pero agad siya na yumuko at paulit-ulit na humingi ng sorry ng makita niya ang muka ko. "I am so sorry, president."

Umiling ako, "okay lang, mag ingat ka nalang sa susunod." Pa-alala ko sa kanya.

"Opo-"

"Tss.. bakit mo naman pinalampas yun Alek? Diba dapat pinrurusahan mo siya?"

Humarap ako sa boses ni Amy. Nag lalakad siya palapit sa amin, naka sunod lang sa kanya ang mga kaibigan niya. Tumigil sa tapat nung babae at tiningnan ito muka hangang paa, bago napa katse at sinampal ang babae na ikinagulat ko, nung babae at lahat ng naka kita.

"Amy bakit mo naman ginawa yun!?" Sigaw ko at agad na nilapitan yung babae, hawak-hawak niya ang pisngi noya na sinampal ni Amy.

Tumawa naman si Amy. "Dahil tatanga-tanga siya." Naka ngiti niya na sabi. Humarap siya sa lahat ng tao. "Lahat kayo, pag nalaman ko na nilalandi o nabunggo niyo ang president natin, ako ang makaka harap niyo." Humarap siya sa akin at ngumisi, "because he is my finace at I am his fiancée."

Agad ko na hinila si Amy palayo sa lahat bago siya hinarap. "What the hell are you talking about?!" I hissed Nahihibang ka na ba?"

Umiling siya, "nope. Ayaw mo maniwala? Ask your uncle."

BiteWhere stories live. Discover now