Bite

50

Alek

I am a king and yet I follow Amy's and my uncle's demands like a servant. Iba nga talaga pag buhay ng mahal mo ang nasa bingit ng isang laro kagaya nito.

"Why the long face my king?"

"Tinatanong pa ba yan? I think alam mo naman kung bakit." I said as I laughed dryly at her.

Sumimangot siya. "Wag ka namang ganyan Alek. We've known each other for so long, but that human, in just a span of less than half a year already has your heart in her hands. Bakit? Ano bang nakikita mo sa isang mahina at mababa na kagaya niya?" Tanong sa akin ni Amy na may luhang namumuo sa mga mata niya.

"Amy, we've been here, kelangan ko ba ulit-ulitin sayo na hindi kita gusto at parang kapatid lang kita. Kaso.. dati yun, ngayon wala na akong pake kung anong mangyari sayo. You pushed me away. Wala kang dapat sisihin kung hindi ang sarili mo. Goodnight." Tumayo ako at lumabas ng kwarto, leaving Amy with tears.

Nag lakad lakad ako sa paligid ng mansyon kahit na malalim na ang gabi at napaka lamig sa labas. Iniisip ko kung kamusta na si Roxanne. Na mi-miss ko na talaga siya. Gosh, how I wish to have her in my arms right now.

Don't worry love, I'll find a way to get back to you fast, please be patient with me.

Amy

Pagkalabas ni Alek ng kwarto napa luhod nalang ako habang na iyak. Bakit ba hindi niya makita na ako ang nararapat para sa kanya at hindi ang babaeng yun? He'll see. He'll see na ako lang ang nararapat para sa kanya. Agad ko na pinunasan ang mga luha at tumayo. "Raul!" Tawag ko sa isa kong alalay.

Pumasok siya at nag bow. "Yes? Anong kelangan niyo mistress?" Tanong niya nung naka tayo na siya ng maayos.

"We're going out to visit a friend." I grinned.

Wendy

"Troy! Troy gumising ka please!" Iyak ko habang yakap-yakap ko siya. "Please!"

"He's not waking up, ever."

"No! No! Troy wake up!"

"TROY!"

Napa hawak ako sa dibdib ko bago agad na tiningnan ang orasan at nag madaling bumangon. Tumakbo ako pababa ng hagdan ng nanginginig at nanghihina ang katawan ko. Lalo na ang aking mga binti. Kaya habang pababa ako'y bigla itong bumigay, causing for me to fall and hit my head.

"Wendy?! What on earth happened to you?!" Agad na bumaba si mama para tulungan ako na tumayo.

"M-ma kelangan ko umalis. Nanganganib si Troy!" Tinanggal ko ang pagakaka hawak niya sa akin at nag madali akong maka labas pero natumba ako ulit. "Damn these stupid legs!" Sigaw ko habang pinipilit na maka tayo.

"Wendy kumalma ka muna!" Sabi ni mama sa akin.

"I can't! Not when I know na may masamang pwede na mangyari kay Troy!" Kumapit ako sa drawer at hinila ang sarilo ko pataas. "I have to save him!"

"Sasama ako sayo." Ngumiti si mama at tinulungan ako na tumayo.

Troy parating na ako, please stay safe 'til then.

Troy

"Troy? Troy?"

Iminulat ko ang isa kong mata at nakita ko si Wendy na naka tingin sa akin. "Wendy?" I asked with a low and raspy voice. "Anong oras na?"

"Sorry, pero.. pwede mo ba ako samahan? Hindi kasi ako mapakali eh." Sabi niya habang nanginginig ang mga kamay.

"Of course." Ngumiti ako bago tumayo. She returned the smile. We were immediately out of the house.