Stronger

H5

Aan het einde van de les zie ik nog net dat mevrouw de tekening van de onbekende tekenaar van de muur af haalt.

'Sterre kom eens.' Ze kijkt mijn kant op en ik loop naar haar toe. Achter me volgt Sophie me nieuwsgierig.

'Kijk dit is het tekentje die we hebben gevonden op de tekening. We hebben ook meer tekeningen gevonden met dat teken maar die hebben we als voorbeelden gebruikt bij de open dag, maar die hebben we weer opgeruimd in de berging. Deze paste zo goed bij het heden dat we hem maar gewoon in het lokaal hebben opgehangen.'

'Ooh ja die tekening. Dat is waar ook. Iedereen in de school heeft er een andere verklaring voor maar niemand heeft ooit het "mysterie" opgelost. Er was één hele week overheen gegaan dat er leerlingen naar hebben onderzocht maar niemand heeft de oplossing dus gevonden. Sommigen zeggen dat er een geest is en anderen zeggen dat een docent het heeft gemaakt.' Komt Sophie ertussen.

'Geesten bestaan niet en een docent maakt niet zulke dingen. Dat hebben ze het te druk voor. Hoelang duurde het dat deze tekening hier werd gevonden nadat de opdracht gegeven is?' Vraag ik aan mevrouw.

'Het duurde maar 1 dag en toen lach hij er al.' Antwoordt ze met een nadenkend gezicht.

'Dat kan dan maar een paar dingen betekenen. 1: het is iemand die heel snel en netjes kan tekenen. 2: het is een oud scholier waarvan een broertje, zusje, vriend, vriendin of noem maar op hier op school zit. Of 3: het is iemand die hier op school zit maar nooit zijn huiswerk maakt.' Zeg ik.

'Hoe bedoel je?' Vraagt Sophie.

'Ik teken al heel lang en ik ben goed in het maken van een schatting van hoelang iets duurt. Je hebt voor deze tekening, als je goed kan tekenen wat hier van toepassing is, wel een hele dag nodig. Een oud scholier kan die tijd wel hebben. Een docent kan die tijd niet hebben en een gewoonten gemiddelde scholier kan die tijd ook niet hebben. Dus of je moet snel tekenen en huiswerk snel kunnen maken of je tekent op normaal tempo maar je maakt je huiswerk niet.' Antwoordt ik.

'Daar heb je wel een punt ja. Ooh maar jullie moeten gaan je moet naar je les.' Zegt mevrouw.

'Ooja dat is waar ook.' Zegt Sophie geschrokken terwijl de volgende klas al naar binnen komt.

Ik kijk nog even snel naar het tekentje op de tekening. Het is een beetje in elkaar geflanst maar als je de lijnen volgt dan zie je er in elk geval een T in.

'Hoeveel mensen zitten er hier op school met een T in hun naam?' Vraag ik aan Sophie als we door de gangen rennen naar de les.

'Heel veel! Waar moet je heen?'

'Lokaal 17. Biologie.'

'Ik ook. Kom mee! Mevrouw Hoffman is heel streng. We kunnen nog op tijd komen als we door lopen.' We komen in de van en ik zie meteen een file staan. Ik trek Sophie ruw mee aan haar arm naar links. Dan zie ik de badboys aanlopen. Ik denk even na en dan sleur ik Sophie mee. We lopen nu achter de badboys die de gang voor ons vrijmaken zonder dat ze dat weten.

'Sterre ben je helemaal gek geworden!? Je kan niet zomaar achter ze aan lopen. Dan worden ze boos.' Fluisterde Sophie in mijn oor wanneer ze me terug trekt.

'Ze mogen van mij boos worden. Het maakt mij toch niet heel veel meer uit.' Antwoord ik koeltjes.

'Wie weet wat ze ons aan doen.' Je kan de angst in haar stem horen.

'Oké, kies maar. De file...' Ik wijs naar links. 'Of de badboys?' En ik wijs naar rechts.

'Euh.' Antwoord Sophie.

'Ik vertel je nu 2 dingen. 1: je kent mijn verleden nog niet en 2: ik kies liever niet voor te laat komen dus ik ga rechts.' Ik laat haar arm los en ik loop achter de jongens aan. Als ze slim is komt ze nu mee en dan is ze nog op tijd. Ik kijk niet om en dan hoor ik een zucht boven het gepraat van de anderen komen.