Stronger

H25

'Jij ziet er trouwens ook goed uit hoor.' Zeg ik tegen Daniël wanneer we binnen komen. Hij bloost een beetje en dan lopen we naar de bar om iets te drinken te halen. Of nou ja het is wat je een bar kan noemen. Het is een tafel en je kan er drankjes krijgen. Je kan kiezen tussen cola, Fanta, 7up en nog wat andere frisdrank. Verder is het niet echt bijzonder. Ik haal een cola en Daniël doet hetzelfde. We gaan aan een tafel zitten en voor de rest is er ook een plekje. De anderen komen ook aanlopen met een drankje en ze gaan zitten en we praten wat.

'Hallo dames en heren. Een karaoke feest zou niet gehouden kunnen worden zonder karaoke. Dus kom maar op het podium.' Zegt de dj veel te vrolijk voor een schoolfeest. Een meisje gemaand Sanne word op het podium geduwd.

'Hallo. Hoe heet je?' Vraagt de dj.

'Geef gewoon die microfoon. Ik wil zo snel weer weg hier.' Zegt ze boos. Ze noemt een nummer en ze zingt hem super vals.

'Wie daag je uit om het volgende nummer te zingen?' Vraagt de dj na haar optreden  en waarna hij heel lang heeft gewacht tot er een applaus was. Het applaus kwam niet.

'Sterre Trust. En ja ik heb je gezien dus nu moet je ook komen.' Ik kijk iedereen aan en ik neem nog een slok cola.

'Let erop met je leven.'  Zeg ik tegen Sophie. Ze pakt hem aan. Ik loop door de massa van mensen heen maar het gaat niet maken.

'Aan de kant.' Roep ik woedend en de weg word vrij gemaakt. Ik loop naar het podium en ik ga erop staan.

'Heb je er zin in Sterre?' Vraagt de dj.

'Kan beter.' Geef ik als antwoord.

'Welk lied wil je zingen?' Vraagt hij.

'You Don't Know Me van Elizabeth Gillies.' Zeg ik en hij zoekt het nummer op. Ik zing het hele lied mee en aan het eind is iedereen stil. Dan barst er een luid applaus los en ik noem een random naam waarvan ik hoop dat er iemand hier zo heet. Ik spring van het podium en ik loop terug naar mijn vrienden.

'Dat was geweldig.' Zegt Sophie en ik geef haar een high five. Ook de anderen geef ik een high five. Bij de jongens word het alleen een box.

'Geweldig. Echt perfect.' Wanneer ik naast Daniël plaats neem zegt hij die woorden en ik begin te blozen.

'Dankje.' Zeg ik en ik neem een slok cola.

Aan het einde van de avond heb ik totaal geen zin om alleen naar huis te gaan. Max is bij een vriend en mijn moeder heeft nachtdiensten voor het hele weekend. Max heeft ook nog een toernooi voor de voetbal en daarom slaapt hij bij die vriend.

'Daniël mag ik met jullie mee? Ik heb geen zin om het hele weekend alleen te zitten.' Vraag ik aan hem wanneer we onderweg zijn naar het laatste beetje drinken wat we vanavond gaan halen. Het feest is bijna afgelopen.

'Ja tuurlijk. Zijn je moeder en Max niet thuis dan?'  Vraagt hij voorzichtig.

'Max slaapt bij een vriend in verband met een voetbal toernooi dat het hele weekend duurt en mijn moeder heeft dit weekend nachtdiensten. Ze slaapt de hele dag en ik ben niet heel stil overdag dus ja. Het is niet handig als ik er dan ben.' Hij knikt begrijpend en ik ga weer zitten aan de tafel net wanneer ik zit komt Sophie aanrennen en ze trekt Jack met zich mee.

'Sterre. Sterre. Sterre. Sterre. Sterre. Heb ik je aandacht? Sterre. Sterre. Sterre. Dit is heel belangrijk voor de toekomst.' Schreeuwt ze en ze stuitert op en neer.

'Ja je hebt mijn aandacht. Wat is er?' Ik begin langzaam te lachen en ik kijk haar aan.

'Jack heeft me...' Ze begint te giechelen.

'We zijn samen.' Giechelt ze verder. Ik haal adem om Jack te bedreigen dat hij eraan gaat wanneer hij haar pijn doet maar ze legt haar vinger op mijn lippen.

'Ik heb hem al compleet uitgelegd wat jij zou zeggen. "Als je Sophie ook maar pijn doet dan ga je eraan, heb je mij begrepen?"' Zegt ze met een zo serieus gezicht zoals zij dat alleen kan proberen.

'Oké door naar het volgende deel van mijn plan dus.' Ik sta op en ik geef ze een knuffel.

'Gefeliciteerd.' Zeg ik tegen ze en ik ga weer zitten. Dan komen Melanie en Sander aan gelopen.

'Kan ik jullie even spreken?' Fluistert ze zacht en we lopen achter haar aan.

'Sander heeft me verkering gevraagd maar ik weet niet hoe ik hem vriendelijk af kan weizen.'

'Wat is er mis met Sander?' Vraag ik verbaast. Elke keer wanneer ze mekaar zien en elkaar in de ogen kijken dan is het zo'n cliché stuk uit een roman. Ze lijken in een eigen wereld te zitten bla bla bla.

'Niets maar ik weet niets van relaties af. Ik duw het liever van me af en ik hoop er niet te dicht in de beurt voor te komen. Het voelt gewoon apart.' Zegt ze en ze kijkt me treurig aan.

'Wacht hier.' Ik loop naar Sander toe en ik leg het probleem uit. Hij kijkt me een beetje verbaast aan en dan loopt hij met me mee naar Melanie.

'Melanie je had me ook gewoon kunnen zeggen dat je je zo voelt. Ik vind het ook apart ik denk dat we daarom elkaar hier ook mee kunnen helpen.' Hij kijkt haar aan en wij lopen langzaam weg.

'Waar is Nat eigenlijk?' Vraag ik aan Sophie en we kijken de zaal rond. Ik zie 2 schimmen aan mekaar geplakt.

'Ik denk niet dat we nog iets aan die 2 hoeven te vragen.' Zeg ik tegen Sophie en we lopen verder.

'Wat is de uitkomst van dit feest?' Vraagt Daniël wanneer Sophie en Jack op de dansvloer staan te dansen en ik naast hem plaats neem.

'Het lijkt erop dat 3 van mijn vriendinnen iets met 3van jou vrienden hebben door 1 saai schoolfeest.' Zeg ik en ik begin een beetje te lachen. Hij lacht met me mee. Dan zoeken we iedereen om te zeggen dat wij naar huis gaan. Nathalie en Bastiaan kregen we bijna niet van mekaar af maar we hebben ze in 2 verschillende auto's gekregen en ze rijden met ons mee. De anderen komen later en we hebben bij het huis van de jongens afgesproken. Ik denk dat ze daar ook blijven slapen nu ze toch allemaal bij mekaar zijn. Ik ga meteen naar boven om Nathalie op te zoeken.

'Nat, we weten nu wel dat je van Bastiaan houd maar haal aub die make-up van mijn gezicht. Dan kan je alles wat je ook maar wil doen zonder gestoord te zijn doen.' Ik zie haar twijfelen maar toch laat ze Bastiaan los. Ze loopt met me naar het bureau en ze haalt alles van mijn gezicht.

'Dankje Ooh en Bastiaan. Doe haar geen pijn. Dan krijg je ook geen pijn terug van mij. Snappie?' Hij kink en dan gaan die 2 weer verder met waar ze mee bezig waren. Ik loop naar Daniëls kamer en ik kijk naar mezelf in de spiegel. Ik probeer mijn haar los te maken maar ik krijg het niet voor mekaar.

'Hulp nodig?' Daniël komt achter me staan in de spiegel en ik knik. Hij haalt alles voorzichtig uit mijn haar en ik heb weer rust.

'Kan je de rits van mijn jurk ook los doen? Ik kom er niet goed bij.' We worden bijden helemaal rood maar hij pakt voorzichtig de rits vast en haalt hem naar beneden. Ik pak mijn pyjama en ik doe hem snel aan in de badkamer. Dan spring ik in bed. Daniël doet de deken goed en ik ga op mijn zij liggen. Daniël gaat tegen me aan liggen en zo val ik in slaap.