Stronger

H77

Nadat we terug gereden zijn naar huis, zijn we meteen naar bed gegaan. Ik was al snel in slaap gevallen en nu lig ik met mijn ogen open naar het plafond te staren. Voorzichtig duw ik Daniëls arm van me af en stap ik uit bed. Ik kleed me om en pak mijn sportkleding in in een tas. Vanavond rond 5 uur is er een hockeywedstrijd en tot die tijd kan ik mijn knie aansterken bij de sportschool. Dat is ook wat ik ga doen.

Ik loop naar beneden en zie Sophie zitten met een kop thee.

'Morgen.' Zegt ze met een glimlach.

'Goedemorgen.'

'Wat ge je doen vandaag?' Vraagt ze terwijl ik brood smeer als ontbijt.

'Eerst sproten en dan naar de hockeywedstrijd van mijn team. Jij?'

'Hmmm. Ik denk niet veel. Misschien leren gamen of zo maar niet iets heel erg intensief.' Zegt ze en ik lach even.

'Wacht maar. Gamen is intensiever dan je denkt hoor.' Ik eet snel mijn brood op en ruim mijn spullen op.

'Ik ga maar weer. Als iemand vraagt waar ik ben, je weet het.' Zeg ik. Sophie knikt een keer en dan loop ik met mijn tas de deur uit. Ik pak een fiets uit de garage en fiets naar de sportzaal. Wanneer ik daar aankom, langzamer dan normaal, zet ik mijn fiets weg en loop ik naar binnen.

'Goeden dag. Kan ik u helpen?' Vraagt de vrouw bij de balie en ik knik.

'Voor 1 dag graag.'

'Tuurlijk.' Ik betaal en dan loop ik naar binnen. Ik ga naar de kleedkamers en kleed me snel om in een kort broekje en een topje. Ik neem mijn tas mee en wanneer ik de zaal binnenkom ga ik meteen naar het gewichtheffen. Ondanks het nog best vroeg en zaterdag is, zijn er nogal veel mensen. Ik zie een heel stel jongens van mijn leeftijd staan en ik zie dat één van de jongens zich meteen begint uit te sloven wanneer ik in hun richting loop. Ik zet mijn tas op een van de bankjes neer en begin eerst met rekken en strekken. Wanneer ik daarmee klaar ben ga ik naar de jongens toe.

'Zouden jullie wat voor me kunnen doen?' Vraag ik en ik zie de jongens knikken.

'Ik wil graag squats doen met gewichten maar ik ben bang dat het fout gaat. Zouden jullie de gewichten kunnen begeleiden?' De jongens knikken meteen en lopen met me mee. Ik pak een gewicht en leg het op mijn schouders.

'Leg er nog maar 25 bij op.' Zeg ik en 2 van de jongens leggen aan beide kanten 25 kilo erbij op.

'Oké je hebt nu 40 kilo per kant.' Zegt een van de jongens en ik knik. Ik begin met squatten en na ongeveer 20 squats stelt een van de jongens een vraag.

'Waar was je eigenlijk bang voor?' Vraagt hij en ik adem een keer in en uit.

'Ik ben een tijdje geleden ontsnapt aan mijn ontvoerders. Ik ben naar mijn broers school gerend en ben daar in mijn knie geschoten. Ik moet mijn knie nu weer aansterken om weer te kunnen sporten op mijn niveau.' Leg ik uit en ik zie dat de jongen die voor me staat, grote ogen krijgt.

'Ben jij Sterre? Sterre Trust?" Vraagt hij en ik knik kort.

'Ooh, je weet niet hoe blij ik ben om je een keer te zien. Mijn zus zat daar vast. Ze heeft verteld hoe een meisje genaamd Sterre haar gered heeft.' Een traan loopt over zijn wangen en ik leg het gewicht even weg. Ik trek hem in een knuffel en laat hem even huilen op mijn schouder.

'Het is goed.' Fluister ik en ik laat hem los.

'Ik heb het er liever niet meer over. Dat is het verleden, nu is het heden.' Zeg ik en ik pak de gewichten weer op. 20 kilo extra word erop gelegd wanneer ik dat zeg en ik ga weer verder met squatten.

'Hoe sterk ben jij?' Vraagt de jongen links van me en ik trek een gezicht.

'Geen idee.' Zeg ik en ik lach even. Ik leg het gewicht weg en ga op de bank liggen.

'Hoeveel licht erop?' Vraag ik en een van de jongens bekijkt het nog even.

'Totaal 200.' Zegt hij en ik til het op. Ik laat het gewicht zakken en duw het dan weer omhoog.

'20 erbij.' Zo ga ik steeds hoger tot ik bij de 280 niet meer kan. Ik leg het gewicht weer terug op zijn plek en ga verder met de squats. Nu doe ik het alleen op mijn slechte knie zodat hij kan aansterken. Na ongeveer een uur dit gedaan te hebben ga ik rennen. Na weer een half uur ga ik naar een buis aan het plafond. Ik trek mezelf op en dan ga ik er op de kop aan hangen. Ik begin met de soort sit-ups en na 200 sit-ups zie ik de jongens weer lopen.

'Hey boys.' Zeg ik en ik zie ze lachen. Ze gingen wat anders doen toen ik ging rennen.

'Meid, je blijft bezig, niet?' Zegt Jesse, de jongen waarvan ik de zus heb bevrijd. De anderen heten Arnold en Dennis. Ik knik en trek mijn topje uit. Ik veeg mijn hoofd ermee af omdat ik een extra handdoek was vergeten mee te nemen. Ik kijk weer naar de jongens en zie ze naar mijn buik staren.

'Ik moet mijn lichaam toch echt in vorm houden.' Zeg ik en ik laat mezelf op de grond terechtkomen. Ik ga rechtop staan en ga comfortabel staan. Benen een beetje wijd en mijn armen achter mijn rug. Ik kijk de jongens één voor één aan.

'Welke sporten doe je?' Vraag Dennis ineens en ik geef meteen antwoord.

'Turnen, kickboksen, hockey en voetbal.' Dennis knikt een keer.

'Dan zal je nog wel veel tijd over hebben.' Zegt hij en ik begin spontaan te hoesten.

'WAT?! Tijd? Ik kom tijd tekort als ik normaal zou leven. Ik kan nu niks dus ik heb nu inderdaad de tijd van mijn leven maar wanneer ik weer kan beginnen dan word het nog krap ook.' Zeg ik.

'Ik geloof je niet.' Zegt Dennis en ik pak mijn tas. Ik haal er een pen uit en pak Dennis' arm vast. Ik schrijf mijn telefoon nummer op.

'App me maar een keer. Dan kunnen we een keer afspreken zodat je kan zien hoe mijn dagen eruit zien.' Zeg ik en ik ga weer naar de kant waar je kan fietsen en hardlopen. Dat is dan ook wat ik ga doen voor de rest van de dag voordat ik naar de wedstrijd ga van de hockey. Ik douche nog even voordat ik de sporthal verlaat en fiets dan naar de hockeyvelden. Wanneer ik daar aankom moet ik nog 5 minuten wachten tot het tijd is om te verzamelen. Ik wacht even en binnen 10 minuten is iedereen er. We lopen het veld op en iedereen maakt zich meteen klaar.

'Vandaag moeten we tegen het sterkste team dus we moeten warm worden.' Zeg ik wanneer iedereen klaar is met zich aankleden. Iedereen staat op en we beginnen met inlopen. Ik ren rustig mee en wanneer we klaar zijn kijkt iedereen me best verbaasd aan.

'Ik wil weer sporten dus dat betekend knie aanstreken.' Zeg ik en ik ga op de bank zitten.

'Het kost alleen heel veel energie.' Zeg ik en ik kijk de meiden aan. Ze beginnen met inspelen en wanneer de scheidsrechter op zijn fluitje blaast lopen we allemaal naar het midden van het veld. We geven iedereen een hand en dan lopen we naar de kopcirkel.

'Oké, we kunnen dit. Iedereen weet zijn posities?' Ik zie iedereen knikken.

'Oké. WAT GAAN WE DOEN?' Schreeuw ik.

'WINNEN!' Schreeuwt het team.

'HOE GAAN WE WINNEN?'

'ALS EEN TEAM!'

'VOOR WIE WINNEN WE?'

'VOOR HET TEAM!'

'ZO ZIT DAT! En nu WINNEN!' we schreeuwen er nog een "hiep hoi" achteraan en dan gaat iedereen op zijn positie staan. Ik loop naar de kant en ga naast de coach staan. De wedstrijd begint.