Sterre Trust. Een meisje wat op elke school gepest word. Ze is er klaar mee en komt voor zichzelf op. Ze traint zichzelf maar wat voor een gevolgen heeft dat voor haar en haar leven? Zal het haar helpen? Of pakt het allemaal compleet anders uit dan...
Ik pak mijn tas en stop er wat schoon ondergoed in en een schoon uniform. Het uniform bestaat uit een legerbroek en een legerjas. Ik draag er een zwart topje onder zodat ik niet altijd ik de jas hoef te lopen aangezien dat bloed heet is. De jongens kunnen gewoon rondlopen in alleen de broek maar ik moet er wel iets overheen aandoen aangezien ik anders meteen verkracht word.
Ik word geaccepteerd in het leger en daar ben ik dan ook blij mee. Er zijn jongens geweest en die hebben geprobeerd om met me te flirten maar ik heb ze kennis laten maken met een afwijzing. Sommigen werden dan handtastelijk en die hebben kennis gemaakt met een MMA kampioene. Daarna hebben ze me wel redelijk met rust gelaten.
Ik pak als laatste nog een kam en een handdoek en dan loop ik met de tas op mijn rug naar het toilet gebouw. Het is nu midden in de middag en dan douchen de meeste jongens niet. Sommigen natuurlijk wel maar inmiddels hebben ze hier geleerd dat ze respect voor me moeten hebben. Ik heb ze dan ook gezegd dat ze mogen kijken maar dat ik geen last wil hebben van hun problemen. Met andere woorden, geen seksuele dingen in mijn buurt. Eén van de jongens heeft zich al lopen aftrekken in de douche en laten we zeggen dat hij niet meer in mijn buurt komt, anders trek ik zijn ballen eraf.
Ik loop het toilet gebouw binnen en iedereen kijkt mijn kant meteen op. Ik zet mijn tas op een bankje en pak mijn handdoek en de zeep eruit. Dan begin ik me uit te kleden. Eerst mijn schoenen, sokken, shirt en broek. Dan volgen mijn bh en ondergoed ook en ik stop alles in mijn tas. Dan pak ik de zeep en de handdoek en loop ik het douchegedeelte binnen. Ik zie dat er 4 jongens aan het douchen zijn en één daarvan draait zich meteen om. De andere drie waren niet aan het opletten toen ik binnenkwam dus die hebben me nog niet doorgehad. Ik leg mijn handdoek klaar en zet de zeep op een van de houders. Dan zet ik de douche aan en wacht even tot hij warm is. Ik voel 6 ogen op mijn rug branden terwijl ik mijn haar natmaak maar ik trek me er niet veel van aan. Wanneer mijn haar nat genoeg is spuit ik een redelijke hoeveelheid zeep op mijn hand en begin ik met het inzepen van mijn haar. Achter me hoor ik gesprekken van de jongens in de kleedkamer doorgaan en in de douche is een beetje gefluister te horen.
'Zeg, Sterre. Hoe kan het dat jij het enige meisje bent dat niet preuts is?' Vraagt iemand achter me en ik draai me meteen om. Ik blijf mijn haar inzepen en zie dat de 4 jongens hun ogen over mijn lichaam laten glijden.
'Ooh, ik ben echt wel preuts hoor. Ik weet alleen heel goed hoe ik een pokerface moet houden.' Zeg ik met een blank gezicht. Ik zie de jongens knikken en begin dan met het uitwassen van mijn haar.
'Waarom vroeg je dat eigenlijk?' Vraag ik terwijl ik mijn ogen sluit om er geen zeep in te laten komen.
'Je loopt hier gewoon naakt naar binnen en ik vroeg het me daarom af.' Zegt de jongen weer en ik open mijn ogen weer. Meteen begin ik met het inzepen van mijn lichaam.
'Ik ben preuts over mijn lichaam tegenover vooral meiden. Die beginnen je meteen te scannen en dat geeft je niet echt een goed zelfvertrouwen. Bij jongens kun je zien of ze je, nou ja... aantrekkelijk vinden en bij meiden kan je dat minder snel. Als je een mooi lichaam hebt met een slanke taille, grote borsten en een mooie kont dan kunnen meiden je al snel een slet of een hoer noemen. Of ze accepteren je gewoon. Jongens kijken, volgens mij, eerst naar het lichaam maar na één keer trekken ze het zich niet echt heel erg meer aan een kijken ze je gewoon in je ogen aan. Tenzij je een player bent dan gaat alles om het lichaam en dat laten ze dan ook wel zien. Dat is tenminste mijn ervaring.' Terwijl ik aan het uitleggen ben heb ik mijn lichaam al weer afgespoeld en breng ik nu crèmespoeling aan in mijn haar. Ik laat het even zitten en was het er dan weer uit.
'Aha, meiden beoordelen je dus op uiterlijk.'
'9 van de 10 keer wel ja, volgens mij.' Mompel ik en ik zet de douche nog heel even extra heet aan. Ik voel het water op mijn huid branden maar blijf er toch nog even onder staan. Wanneer ik er genoeg van heb zet ik de douche weer normaal en zet ik hem uit. Ik knijp mijn haar uit en veeg een paar druppels water van mijn uit af. 2 van de jongens waren al uit de douche gestapt dus nu zijn er nog 2 anderen over. Ik pak mijn handdoek en dep mijn gezicht droog. Ik loop naar mijn tas en pak het schone ondergoed eruit. Ik droog me snel af en trek het aan. De kleedkamers zijn nu leeg, iets wat nieuw is aangezien het hier nooit leeg is. Ik trek snel mijn broek aan en een zwarte krop-top. Ik droog mijn haar zo goed mogelijk en kam het dan snel een keer door. Ik gooi alle losse haren weg en vlecht het dan losjes in. Ik pak mijn tas in en wil vertrekken tot ik doorheb dat ik iets ben vergeten. Ik trek mijn schoenen en sokken uit en loop het douchegedeelte binnen. Wanneer ik het hoekje omga zie ik dat de langste jongen tegen de muur gedrukt word door de kortere maar gespierdere jongen. Ze zitten midden in een make-out sessie dus sluip ik zo stil mogelijk naar mijn spullen. Ik pak de shampoo, crèmespoeling en de huidzeep en sluip dan weer zo stil mogelijk terug. Halverwege de ruimte verlies ik helaas grip op het potje crèmespoeling waardoor hij op de grond valt. Mijn hoofd schiet dan ook meteen naar de jongens die mij nu met grote ogen aankijken.
'Sorry. Ga vooral verder.' Zeg ik en ik zie de wangen van de langere jongen rood worden terwijl de gespierdere jongen me een sluwe grijns geeft. Hij draait zich weer om maar dan onderbreek ik ze weer.
'Nogmaals sorry, maar ik denk dat je dit beter voort kan zetten op een ander tijdstip. Het is hier nooit leeg namelijk. Het is echt nieuw dat er nu niemand is.' Zeg ik terwijl ik het potje van de grond pak. Ik ga weer rechtop staan en zie de jongens elkaar even aankijken voor ze knikken.
'Misschien heb je gelijk maar wanneer stel je dan voor?' Vraagt de gespierde jongen en meteen krijgt hij een klap van de langere.
'Waarom vraag je dat, Dennis? Ze hoeft niks te weten over ons seks leven.' Zegt hij en hij word nog roder dan dat hij al was.
'Dat klopt, maar ze weet duidelijk waar ze het over heeft. En we hebben het allebei nodig om van die stress af te komen. Dus spreek me niet tegen, Nathan.' Zegt Dennis en hij kijkt me aan terwijl hij zijn handdoek pakt.
'Ik heb gekeken naar de tijden waarop het leeg is. Een uur voor het opstaan zijn er al mensen hier, net als een uur voor het eten. Verder heb je alleen tijden waarop het rustig is. Er zijn mensen die hun eten overslaan voor een beetje rust. Het beste is als je het tijdens het brieven schrijven weg gaat. Daarmee zeg ik niet dat het helemaal rustig is hier. Ik zou als ik jullie was ergens anders, in het hoekje van het kamp... je... euhm... ding doen. Verder kan ik je niet helpen. Ze geven hier veel op voor een beetje rust.' Mompel ik terwijl ik verdrietig naar de grond kijk. Ik wil ze zo graag helpen. Zij hebben elkaar nog, ik heb geen van mijn vrienden van thuis en ik mis Daniël zo erg. Ik voel weer aan de ring. Hij is aan de binnenkant vel blauw dat iets overloopt in de zijkanten. Aan de buitenkant loopt een ring van zilver en voor de rest is hij zwart.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'Het is niet erg. Bedankt voor de informatie.' Zegt Dennis en hij schenkt me een warme glimlach. Ik knik en draai me dan weer om en loop naar mijn tas. Ik stop de laatste spullen erin en trek mijn schoenen en sokken weer aan. Terwijl ik bezig ben stromen er ongeveer 20 mannen en jongens binnen die er modderig en bebloed uitzien. Ik kijk één van de mannen aan en zie verdriet. We zijn weer mensen kwijt. Zo gaat het elke dag. Mensen die dood in de ogen zijn en hun vrienden verliezen. Het is elke keer weer hetzelfde beeld maar ik ga er verandering in maken.
Vlak voordat ik uit de kleedkamer loop trekt Nathan me terug.
'Dank je, dat je ons stopte van verder gaan in de douche.' Fluistert hij in mijn oor en ik voel een glimlachje ontstaan.
'Geen probleem.' Ik geef ze allebei een knuffel en zwaai de tas weer over mijn schouders. Vlak voor ik wegloop draai ik me nog een keer naar ze toe.
'Heb nog een gelukkige toekomst.' Zeg ik zacht en dan loop ik de kleedkamers uit. Ik loop naar mijn tent en wanneer ik daar naar binnen stap draaien sommigen hun hoofd mijn kant op om vervolgens weer verder te gaan in het gesprek. Ik loop door naar mijn en Ezra en Xanders bed en hang mijn handdoek aan de zijkant op om te drogen. Ik stop mijn vuile was in een tas en net wanneer ik klaar ben gaat de scheepshoorn af om aan te geven dat het etenstijd is.
In een grote massa lopen we naar de eettent en gaan daar in een rij staan voor het eten. Mensen zien er depressief uit en verdrietig. Het leven is uit ze gezogen en ze staren leeg voor zich uit. Ik kijk toe terwijl ik voort geduwd word door Ezra. Ik ben al een paar keer in het betonnen gebouw geweest en het is er nogal bebloed. De wapenkamer was niet al te moeilijk om te vinden en voor de rest zijn het allemaal kamers met kleine ruitjes waar je doorheen moet schieten. Niet heel interessant dus. Het schreeuw zijn meestal namen van mensen die dood gaan en dat hun vrienden ze nog wakker proberen te krijgen. Nadat het leven uit de ene persoon verdwijnt, verdwijnt het vrijwel meteen ook uit de andere. Het is heftig en ik wil niet dat anderen dit ook mee zouden maken maar ik kan er niet heel veel aan doen. Alle oorlogen in de wereld oplossen is niet mogelijk. Nadat ik overlijd ontstaan er wel weer nieuwe oorlogen. Deze wereld zal nooit compleet in vrede zijn. Maar het is wel de moeite waard.
