Book 1: Sore (Completed)

Chapter 21: Familiar

Napagising ako nang matamaan ng sunrays ang mga mata ko. Napatingin ako sa paligid at wala akong nakitang eros na katabi ko.

Kinusot ko ang mga mata ko habang napaupo sa kama. Napatulala ako kaagad kahit kakagising ko pa lang. Para lang kasing hindi ako nagiging focus sa iniisip ko at tinitignan. Yun bang parang lutang lang utak ko. Lipad dito at lipad doon. Nakakaloka.

I decided to stand up.

Grabe pala ang oras ng tulog ko. It was lunch time pa kaya nung dumating kami kahapon dito sa bahay nina eros tapos after an hour or two, nangyari yung pagiging numb ko kaya nabasag ang baso which is ang only reason lang naman doon ay ang pagdinig ko sa salitang ve sa pangalan ko na ang mama ko lang ang kaisa-isahang tao ang tumatawag sa akin nun. Tapos pinapatulog ako ni eros.

Waw. At nagising ako ngayon nang 8AM. I slept for like 18 hours! Di ako nagising. Hindi ko alam na pwede pala tong ganito. Di rin naman ako ginising siguro ni eros. Maybe, I really really need some rest for the mean time kaya ganito na ang nangyari.

Screw the thoughts.

Napatayo ako at naglakad-lakad na ako sa kwartong 'to which is actually ang kwarto ni eros.

Too manly.

Plain white walls. It's so empty. May guitars. Books (more on recipes from popular chefs around the world) mayroon pa din siyang mga books sa law. Ang kursong di niya naman tinapos since according to him, it doesn't fit him and it's tiring. Maybe hindi niya nakita ang sarili niya dun sa pagiging lawyer.

Ako? Anong plano ko sa buhay? I don't know pa. My life's hanging on cliff. Nahinto ako sa school. Nawala lahat. Si eros lang ang nawala at bumalik sa akin.

Naparating ako sa mini table niya sa isang corner. I didn't think he could be this clean since makalat naman siya dun sa sarili niyang bahay. The table was well arranged tapos organized. Oh well, Hindi naman palaging umuwi dito si eros.

"What's my sweet doing?" Sabi ng boses na nasa likod ko. Talagang ikinagulat ko yun na halos mapatalon ako sa pagkaharap ko. Kaagad niyang kinuha ang bewang ko at hinalikan ako sa pisngi.

"Good morning." He greeted.

I just smile. I don't feel like talking.

"Now, you're really getting in my nerves. Tell me what you're thinking. You seem so quite and you slept for like the whole hours." He said. He's acting weird and cute at the same time.

I'm actually setting aside my thoughts about her mom, Kristina. It just doesn't help me.

"I don't know what to say." Sabi ko sa kanya. He pouted.

"You can't keep secrets from me, villas. I'll be your husband soon. So, no secrets." I froze with what he was saying.

I'm not ready for engagement or something. I want to finish school. Pero kung school at landi ang pag-uusapan. Bitch, I can do both.

"Fine."