Book 1: Sore (Completed)

Chapter 49: Who are you

Nagising ako.

"Ate..."

"Anak..."

"Okay na ba siya, pa?" Isang binatang lalaki ang nagsabi.

Dahan-dahan kong binubuksan ang mga mata ko. Ang bigat nito.

"Sweet, I love you. Thank God you woke up."

Mabilis akong niyakap ng isang babae. Hawak-hawak ng lalaki ang isang kamay ko na nasa tabi ko na sa tingin ko ay siyang nagsabi sa akin ng katagang I Love You.

He was looking at me like I'm his world. They're looking at me like I was an angel. A horrible angel.

"Nak, Pasensya ka na sa lahat ng mga nagawa ko sayo. I'm so sorry as your mother. I'm so thankful that you came back." She cupped my face.

Napatingin naman ako sa paligid ko.

Madami sila.

Parang pamilya.

Nakangiti at nakatingin sa akin. May naiiyak at may napaiwas ng tingin sa akin.

"Pa, okay na ba siya?" Tanong ng babaeng hawak-hawak ang mukha ko. Kausap niya ang doctor na nakatitig lang sa akin na para bang may nadidiskubre siyang hindi maganda.

And he was still looking at me.

"Pa, hindi mo ba siya tatanungin ng kung ano ano?" Sabi nung babae.

Lumapit sa akin yung lalaki.

Napakunot ako ng noo.

Tinignan ko isa-isa ang mga mukha nila.

Familiar.

"Vea, glad youre alive. The surgery was successful. What happen to you was horrible. Nabunggo ka ng sasakyan at... Nagkaroon ng impact ang pagkabunggo ng ulo mo sa daan. Nakikita mo ba ang daliri ko? Ilan to?"

He formed peace.

"Two." I answered.

Lumapit siya sa akin at tinitigan ako sa mga mata ko.

"May naaalala ka ba sa mga nangyayari?" Sabi niya.

Napatahimik ako.

"Fuck." Sabi nung isang binata sa di kalayuan.

"No..."

Napalingon ako sa taong nasa tabi ko na nakatingin sa akin. He was kissing my hand. And its...

Kinuha ko ang kamay ko.

"Vea, it's me. Eros."

"Pa, ano to?" Tanong ng babae. "Bakit di siya makaalala?"

Napaalis ang isang babae na ang lapit lapit sa akin kanina. Their face was priceless. Napatahimik din sila.

"Amnesia." Sabi ng isang lalaking nakauniforme.

Napatingin ako muli sa lalaking ito.

Kinuha niya pabalik ang kamay ko at inilapit ito sa mukha niya.
Napakunot ang noo ko.

"Vea, it's me. Eros Conte. May laban pa tayo. Magpapakasal pa tayo. You have to be with me this time. Fuck. Vea!"

Magpapakasal?
Nakita kong sinimulan siyang lapitan ng tatlong binata at hinawakan ito para di ako masyadong hawakan. Yung hawak niya kasi sa kamay ko ay pahigpit na ng pahigpit at marahas na.

"Eros, lumabas ka muna." Sabi nung doctor.

"No!" Itunulak niya yung mga binatang pinapaligiran siya. Para siyang nababaliw. Para na siyang nagwawala.

Anong problema niya?

"Eros!" Sigaw nung babae sa kanya.

Ano bang nangyayari?

Lumapit siya mula sa akin. Mismo silang lahat na ataang nagpupumigil sa kanya na lapitan ako. Para kasing delikado na siya. He was aggressive.

"Vea, look at me."

I look at him.

"Its Eros conte. Please remember my name. No, no. Fucking no!.......Don't do this to me. Don't you fucking act like you don't fucking know me!" Sigaw niya sa akin. He was crying.

"Sino ka ba?" Sabi ko dahilan para mapatigil siya at mapatahimik. Silang lahat ay napaiwas ng tingin sa aming dalawa.

Inalis niya ang mga kamay na hawak hawak sa kanya.

Pinagtignan niya ang mga tao sa paligid na para bang ang sama sama nilang tao.

Nagulat na lang ako ng bigla niyang sinuntok ang pader sa likod niya.

"Kuya!" Sabi nung isang binata.

Pagkatapos niyang sinuntok ay lumabas siya sa room na ito.

Napakunot muli ang noo ko dahil mga nangyayari.

"Anak, okay ka lang?"

Hindi ako nakasagot.
Hindi na din naalis ang tingin ko sa dugo na dumadaloy roon sa pader na sinuntok nung Eros kanina.

Sino siya?