Chapter 27: Suicide

2.7K 34 0
                                    

Kumatok ako ng pang-limang pagkakataon.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong sa akin ni Markus. Half-asleep. I swear nakakadisturbo ako.

"Can I come... In?" I asked. Nervous and cold.

Malakas kasi ang ulan pero... Sinikapan kong makapunta dito.

"You're fucking wet." He said.

Napangiwi ako ng labi sa sinabi niya. Oo, yun ang ang sabi niya perk ang pagkakaintindi ko ay sinasabihan niya na rin ako ng basang sisiw.

"And I'm cold." Sabi ko.

Makikita talaga na wala siyang puso. Ang lamig niya. Wala man lang siyang paki na may isang babaeng nanginginig sa lamig sa labas ng bahay niya at ganito pa ang ugali niya.

Nagkibit balikat siya.

"Yeah, you're cold."

"That's why I want to come---" i said at akmang papasok na ako sa bahay niya pero kaagad niyang hinarangan ako sa pamamagitan ng paggamit niya sa kamay niya.

"Watch what---" he began.

And I began sobbing. I cried while leaning into his hand that blocked me. Hinayaan kong makapasok ang emosyon sa akin at ubusin ang luhang andirito sa mga mata ko. Kailan pa ba to mauubos.

"Stop, villas." Sabi niya. "What do you want?"

"A home.." My voice broke. Eros has always been my home. He's everything that I want. But...

"Why me?"

"I don't know..." And I Sobbed again and again.

After lumipas ang ilang minuto, nagulat na lang ako ng bigla niya akong niyakap. It's weird but it's helping.

This is all I need.

Besides, I don't have any friends. Buong buhay ko, puro problema at sakit lang ang naatupag ko. When eros came back to me, it's already great but some things just wouldn't work right.

It just broke my broken heart.

-

"Small world." Markus commented.

Ikinuwento ko sa kanya lahat. Ngayon alam na alam na niya ang nangyayari sa buhay ko. Simula pa sa love story ng papa ko hanggang inanak ako hanggang sa ngayon.

"I know." Sabi ko.

Napahawak ako sa kapeng nasa isang mug. Pinaparamdaman ko ang init roon. Napatingin ako kay markus na nakatingin sa akin at nakaupo sa kaharap ko lang rin sa table nato.

"You're telling me that your mom is alive? How are you so sure about that?" Sabi niya.

I feel like I'm talking with a lawyer. Well, he'll be...soon.

"I can feel it. No, basta. Alam ko na."

Book 1: Sore (Completed)Where stories live. Discover now