Niepokorna

Rozdział dwunasty

Vinz stanął przed bramą. Giovanna zeszła z jego pleców. Spojrzeli po sobie. Zaśmiali się. Mężczyzna otworzył furtkę i przepuścił brunetkę przodem.

- Robisz to, żeby mi się oberwało już na wejściu? - powiedziała, odwracając się do niego.

Ten uśmiechnął się tylko i pokręcił głową.

- I tak jeszcze nikogo nie ma.

Dziewczyna spojrzała się na niego. Jej wybawca przeszedł obok niej i wszedł do holu.

- Idziesz?

Dziewczyna przechyliła głowę i podeszła do niego.

- Jesteśmy sami?

Na jego zmęczonej twarzy pojawił się uśmieszek. Podrapał się po szyi i wyprostował. Zaczął iść powoli w jej stronę.

- Tak, a co?

Podszedł do niej i stanął bardzo blisko. Patrzył z góry, kierując górne partie swojego ciała w jej kierunku.

- Chcesz dokończyć to...

Dziewczyna uradowana pisnęła i pobiegła do radia. Białooki zdziwiony i zdezorientowany, obejrzał się na nią. Ta włączyła muzykę, najgłośniej jak się dało.

- Zawsze chciałam to zrobić - klasnęła w dłonie i spojrzała na Vinza. - Coś się stało?

Ten spuścił ramiona. I zmarnowany legł na sofę. Giov biegała po całym domu. Wlazła na szafkę i znalazła wino. Wychyliła zza progu, by spojrzeć czy mężczyzna na nią patrzy. Siedział tyłem. Otworzyła butelkę. Wypiła połowę ciurkiem. Poszła do niego. Zaczęła skakać po kanapie.

- Co ty robisz? - mówił powoli jej wybawca. - Schlałaś się czy co?

Ta uśmiechnęła się słodko i wlazła na stół. Nagle zaczęła lecieć nowa piosenka. Brunetka pisnęła, to był jej kawałek. Zaczęła tarzać się po stole. Mężczyzna siedział na kanapie i pocierał czoło. Giovanna zeszła z mebla, a w sumie to z niego spadła. Tanecznie idąc, wróciła do kuchni. Dokończyła wino i otworzyła wódkę.

- A co tam? - mruknęła do siebie i pociągnęła długi łyk. - Myśleli, że tu nie zwariuję?

Zataczając się podeszła do okna i otworzyła szafkę. Rum? Tak, Giov miała w planach dziś troszkę poimprezować. Troszkę? A co na całego!

- Ja już zwariowałam! - zaczęła się drżeć i wzięła łyka trunku.

Zaniepokojony Vinz przyszedł do kuchni. Dziewczyna zakaszlała, rum jest faktycznie mocny w smaku. Mężczyzna oparł się o framugę. Prychnął.

- O jesteś w końcu kochanie - mówiła słodkim głosem i zrobiła krok w jego stronę.

- Kochanie? - powiedział i w tym samym czasie Giov się przewróciła.

Zaczęła śmiać się na podłodze i turlać.

- Mnie też byś nie przeleciał, co? - krzyknęła rozradowana.

Mężczyzna westchnął i podszedł do niej. Uklęknął i wziął w ramiona, wstał z nią.

- Na to jeszcze za wcześnie bella - spojrzał się na nią, ta położyła głowę na jego ramieniu. - Nie myślałem, że serio się upiłaś.

- Masz śliczną buzię. Zarzuciłabym jakimś tekstem na podryw - powiedziała, patrząc mu w oczy i śmiejąc schlana - ale nie pamiętam w obecnym stanie.

- Jasne - rzekł łagodnie. - Ciekawe czy mi go powiesz, jak już wytrzeźwiejesz - powiedział do siebie, ponieważ brunetka zasnęła.

Vinz westchnął i podrzucił ją, żeby poprawić ułożenie. Zaczął iść po schodach. Otworzył drzwi do jej pokoju. Położył dziewczynę na łóżku. Otworzył okno. Podszedł do niej i zdjął jej skarpetki, bransoletkę i poprawił głowę na poduszce. Przykrył i zgasił światło. Usiadł obok niej. Patrzył na niebo. Myślał dużo. Teraz ma wiele rzeczy na głowie. Dziewczyna poruszyła się.

- Już nie chcę. Mam dosyć - mówiła przez sen.

- Nie dziwie się, że masz dosyć - prychnął cicho do siebie Białooki. - Jak ktoś tak drobny, może tyle chlać?

Spojrzał na nią i wstał. Usłyszał jak reszta, wchodzi do domu. Zszedł na dół.

- Co tu się dzieje? - powiedział Franc, śmiejąc się.

Zaczął rozglądać się po pokojach. Wziął do ręki pustą butelkę po wódce.

- Co wy robiliście? - zapytała zatroskana rudowłosa.

- Giov postanowiła trochę popić - powiedział Vinz.

Skierował się do salonu, jakby to nic nie znaczyło. Przez chwile reszta stała w osłupieniu.

- Dobra nieważne - powiedział rozbawiony Franc. - Powiedz tylko, jak wygląda pijana Giovanna?

Najwyższy palnął go w łeb. Ten spojrzał się na niego i pokazał minę skrzywdzonego.

- Jak wam poszło? - zaczął Ojciec Chrzestny i usiadł na fotelu, rozkraczając się. Położył przedramiona na kolanach.

- Faktycznie wpłacili jej kasę - zaczął Paolo. - Wygląda na to, że pani Sofia robi ich w ciula, albo nas.

- Jest jeszcze jedna opcja - powiedział farbowany.

Wszyscy spojrzeli się na niego.

- Chce oszukać i nas, i ich.

- Dobra o to się nie martwcie - powiedział Vinz i podniósł się z siedzenia. - Pójdę do niej. Martwi mnie co innego.

- Co jest? - zapytał Pierro.

- Ścigali dziś Giov - mówił spokojnie. - I zastrzeliłem paru gnoi.

- I co w tym takiego? - włączył się Roberto.

- Byli z oddziału specjalnego Inquinatori.

- Jesteś pewny? - podeszła do niego kobieta.

- Widziałem tatuaż węża ze specjalną belką na nadgarstku.

Paolo potarł się po czole, po chwili spojrzał się na Białookiego.

- Ale nie wiedzą kto, do nich strzelał.

- Użyłem nowej broni, którą sprowadził Franc, jest tylko jedna taka w Mediolanie - powiedział i spojrzał na farbowanego, a potem na młodziaczka. - Poza tym raczej się domyślą, skoro ścigali Giovannę.

Kobieta złapała się za czoło.

- To nic nam nie da. Takie gadanie, musimy się wyspać, zwłaszcza ty Vinz skoro będziesz jutro załatwiał sprawy z narkotykami z babcią.

Pokiwali głowami i rozeszli się. Rudowłosa nachyliła się w stronę Ojca Chrzestnego.

- Mamy przesrane, wiesz o tym?

- Wiem - odpowiedział. - Ale z czego my nie wyszliśmy? - poklepał ja po ramieniu.

Rudowłosa złapała go za ramię. Białooki westchnął.

- Nie martw się, wszystko załatwię. Będzie dobrze, jakoś się z nimi dogadamy.

Wszedł na górę, legł na łóżko i zasnął. Rankiem obudził się. Poszedł się umyć, ale woda z jego łazienki nie leciała. Poszedł pod prysznic do pomieszczenia obok sypialni brunetki. Giovanna obudziła się i złapała za głowę. Usiadła na materacu. Wstała i mrugając, szła wziąć prysznic. Wyszła i otworzyła drzwi od łazienki. Wpadła na gołą klatę swojego wybawcy. Ledwo co trzymała się na nogach, więc upadła by, gdyby mężczyzna nie złapał jej za ramię. Brunetka uniosła wzrok i patrzyła w białe ślepia Ojca Chrzestnego. Przypomniały jej się wczorajsze wydarzenia. Schowała twarz za krótkimi, czarnymi włosami. Nagle zobaczyła, że Vincenzo ma na sobie tylko biały ręcznik przepasany wokół bioder.