Chapter 25 - Wedding Day

5.5K 369 42
                                    

Maine's POV

This is supposed to be a happy day for because today is my wedding day.  Well, that is only applicable to a regular bride.  My situation is different from the others, this wedding is not something that I like to do, but rather something that I need to do.

“Ganon pa rin ang gusto kong sabihin sa yo Menggay, umurong ka na hangga’t may oras pa anak.  Nitong mga nakaraang araw habang tinitingnan ko kayo ni RJ na magkasama may nabubuo nang paniniwala sa puso ko na tama ang mga pangyayaring ito.  Pero ngayon anak, kahit anong tago ng make-up, lumilitaw pa rin sa mga mata mo ang sobrang kalungkutan, kitang-kita ang pag-iyak mo kagabi” Nanay said

“Nay, pwede po kayang dito na lang si Celestine? Hindi na ko lang po itutuloy yung pag-transfer nya ng school sa Laguna” I said

“Huh? Pero excited na ang anak mo sa bagong school nya.  Dahil ba dun sa gift ni Celestine kagabi kaya mukhang nagbabago ang isip mo at iyon ba ang dahilan na sobrang pamamaga ng mga mata mo?” Nanay asked

“I know I am being selfish Nay, pero ayoko pong makasanayan ni Celestine na laging nandyan si RJ, we all know that this is only temporary. Kung ako lang po Nay, kaya ko po ‘to” I said

“But Celestine is a smart girl, how would you explain to her na nagbago ang isip mong mag-transfer sya ng school.  Baka isipin pa nya na ayaw mo na syang makasama kaya iiwan mo sya dito sa Bulacan. Sabi ng iba, mabilis lang ang isang taon pero para sa akin matagal na rin yun.  365 days ding magiging kumpleto ang pamilya ni Celestine, 365 days with her Mommy Menggay and Daddy RJ. Can you imagine how much joy you could give her in that 365 days”  Nanay said

“And then what po Nay, a lifetime of longing for a whole family? Minsan maganda na rin pong hindi nyo nararanasan ang isang bagay, she cannot miss something that she doesn’t have” I said

“I agree.  But the desire to know the feeling of having what she doesn’t have is another thing.  Ganito na lang anak, bakit hindi mo timbangin kung ano ang mas makakabuti kay Celestine, yung makaranas sya ng buong pamilya kahit sandali lang o yung habang buhay na lang nyang pangarapin na magkaroon nito dahil pinalagpas mo ang pagkakataon kung saan pwede mo naman yung ibigay sa kanya.  Just enjoy that 365 days of being a family anak.  Mahabang panahon yun at hindi natin alam what those 365 days could bring” Nanay said and I could not help again but cry

“I’m sorry for being selfish Nay, I just want what’s best for Celestine.  Seeing how happy she is whenever she is with RJ made me believe that I made the right decision.  But thinking about that this is only temporary hurts me more for her. Kaya ang feeling ko it would be better if I stop this as early as possible” I said

“I know anak and I completely understand your anxiety.  But you will be hurting Celestine this early too.  She is so happy now na meron syan tinatawag na Daddy tapos bigla mong aalisin sa kanya, parang binigyan mo sya ng candy then after a while inagaw mo din.  Do you realized how much you will break your heart.” Nanay explained

“Pero Nay ...” I said trying to prove my point

“Can we just talk about this some other time? Let’s just enjoy this day, you don’t want the guest to see you as an ugly bride.” Nanay said

I could not argue anymore with Nanay, kasi may point naman sya talaga eh, Celestine is now very smitten with RJ, I will break her heart kapag bigla kong aalisin si RJ sa kanya.  I will let this slide for now since this is not the right time to deal with my anxiety.

As we arrived in the church, nakita ko kung gaano karaming tao, mga taong karamihan sa kanila hindi ko naman kilala.  They are celebrating but little they know that this is actually an empty celebration.

Just The Two Of Us (Completed)Where stories live. Discover now