Manyak Sevgilim

36. Bölüm; Yalanlar

Merhaba canlar bu bölüm beklenilen bir bölümdü. Umarım hoşunuza gider. Yeni hikâyeme göz atmayı unutmayın ;) Bu bölümü @forevorlove2106 'a ithaf ediyorum.

İYİ OKUMALAR..

~2 Gün Sonra~

-MİRA'NIN AĞZINDAN-

"Ne istersin ? Su, yastık, yiyecek birşeyler ?" dedim. Gözlerini devirip yüzüme baktı.

"Git otur şuraya bee. Birşey istemiyorum şuan. İstesem söylerim." dedi Ceyhun. Başımla onaylayıp yanında ki sandalyeye oturdum. Morali bozuk gibi duruyordu.

"Kendini iyi hissediyorsan eğer-" daha sözümü tamamlamadan araya girdi.

"Gidemem." dedi. Nasıl anlamıştı ki Azra'nın yanına git diyeceğimi.

"Ama şimdi kim bilir ne durumdadır." dedim. Kaşlarını kaldırıp yüzüme baktı ve sonra başını önüne eğip gözlerini yumdu.

"Gidipte ne yapacağım Mira ? Bebeğimiz ölmüş çok üzgünüm mü diyeyim ? Farkındaysan eğer ben geç kalmasaydım, Azra strese girmeyecek ve o bebek ölmeyecekti." dedi ve gözlerini açıp haykırdı. "KATİLİM BEN !" bu durumda asıl katil o değil ben oluyordum. Eğer ben gitmesine izin verseydim, eğer o lanet olası tepenin kenarında dikiliyor olmasaydım, şuan o bebek ölü ve Ceyhun'un koluda kırık olmayacaktı.

"A-asıl katil benim.. Benim yüzümden.. Ben gitmene izin vermedim.. B-ben.. Bıraksaydında keşke öls-" elini dudaklarıma bastırıp "Şşştt." diye mırıldandı ve oturur pozisyonda olduğu için beni rahatlıkla kendine doğru çekip sarıldı. Bu kokuyu, bu sıcak göğüsü tatmak gerçekten muhteşemdi. Kollarımı ona doğru doladığımda acıyla inledi. Başımı göğsünden kaldırdığımda kırık kolunu incittiğimi anladım. Tam tamamen geri çekilecekken beni kendine daha çok bastırıp buna izin vermedi.

"Biraz daha böyle kal sonra gidersin." dedi. Hiçbirşey demeden kokusunu içime çektim. Aman Allah'ım bu nasıl bir kokuydu böyle. Hiç ayrılmak istemiyordum ondan.

-LARA'NIN AĞZINDAN-

"Aşkım neredesin şuanda ?" dedim. Ona sürpriz yapacaktım ama bundan haberi yoktu.

"Aşkım şuan arabadayım. Bir arkadaşı evine bırakacağım." dedi.

"Hmm yanında ki kız mı ? Erkek mi ?" dedim. Bir süre ses gelmedi.

"Kız." dedi ve o an beynime kan sıçradı.

"Ne ? Kim ? Neyin oluyor ? Koskoca İstanbul'da evine bırakacak kimse mi kalmamış ? Lanet olsun Cenk !!"

"Aşkım vallahi bilmiyorsun köpürme hemen dur bi-" sözünü kesip bağırdım.

"Nein !! Dinlemeyeceğim seni !!" deyip telefonu yüzüne kapattım. Allah'ım yaa piçe bak kesin beni aldatıyor pislik !! Oysaki ona sürpriz yapacaktım. Hemde iki tane. Kendisi kaybetti köpek !!

***

"İlayda yemin ederim ben bu çocuğu boğarım yaa !! Kızı evine bırakacakmış. Bak bak bak !!" dedim. Türkçem onun sayesinde iyice düzelmişti ama o beni aldatıyordu.

"Off Lara gelir gelmez başladın karamsarlığına. Kızım iyi düşün biraz çocuk seni aldatsa evdeyim der. Resmen açıklama yapmış ama." dedi. Evet haklıydı. Ee o zaman niye kızı evine bırakıyor. Of offfff !!

"Git onu ara buraya gelsin ama benim olduğumu söyleme. Acil gel Cenk lütfen gelince anlarsın gerçekten çok acil falan de." dedim. Başını iki yana salladı.

"Babam heran burada olabilir. Sen onun evine git ben onu arayıp kapının önündeyim acil gel falan derim." dedi. Doğruya amcam gelirse ağzımıza eder. Onun evine gitmem mantıklı.