Manyak Sevgilim

KISA BİR KESİT

Ayy dayanamadım çok kısa olsada bir kesit paylaşayım dedim. Gerçekten çok kısa ama heyecan yapın istedim. Tamamı iki üç güne gelir sanırım.. Belki de daha erken :) dediğim gibi çok kısa. Neyse off okuyun :D

-

3 YIL SONRA

-CEYHUN'UN AĞZINDAN-

"Ceyhun.. Olmuyor.. Yapamıyorum.. Daha fazla katlanamıyorum.. YETEEEEEEER!" bir anda, gözünün altında uykusuzluktan oluşmuş morlukları kapatmak için, sürdüğü pudrayı yere fırlattı. Daha sonra kolları ile komidinin üzerinde ne var ne yok yerle bir etti. Elmacık kemiklerinden yaşlar süzülürken, güçsüz kalan bedenini daha fazla ayakta tutamayarak, kendini dizlerinin üzerine bıraktı.

Ne yapacağımı bilmiyordum. Öylece kapının önünde dikiliyordum. Fazlasıyla çaresizdim. Gözlerimden boşalan yaşları umursamayarak seri adımlarla, hıçkırıkları ile sarsılan bedene, doğru ilerledim. Arkasına geçip bende dizlerimin üzerine çöktüm ve kollarımı beline dolayıp, çenemi boynuna gömdüm.

"Geçecek, hepsi geçecek. Sabret birtanem. Umudunu asla kaybetme." diyerek dudaklarımı boynuna bastırdım. Onun bedeni hâlâ hıçkırıklarla sarsılıyordu. Aslında benimde pek bir umudum kalmamıştı. Koskoca üç yıldır doktor doktor gezmiştik ama olmuyordu. Çeşitli yöntemlere başvurmuştuk, elimizden gelen herşeyi yapmıştık. Elimize ne bir kısır belgesi veriyorlardı ne de çocuğumuz oluyordu. Hiçbir sonuç yoktu ve Mira gerçekten harap olmuştu.

"Ce-Ceyhun.. Ben artık dayanamıyorum.. Umut falan kalmadı bende.. Çocuğumuz olmayacak işte.. Evliliğimizin başından beri deniyoruz ama olmuyor.. Sorun bendeymiş sende duydu-" dudaklarımı kulağına doğrultup sözünü kestim.

"Şşştt! Bunu durmadan hatırlama artık." biranda ellerini, beline sardığım ellerimin üzerine koydu ve tutup bedeninden çekti. Diz kapaklarının üzerinde dönerek, yüzünü bana doğru çevirdi. Ellerini yanaklarıma koyarken gözlerimin içine baktı. Ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu gözleri. Dudaklarını dudaklarıma bastırıp, kısa süre sonra geri çekildi ve yüzünde ki o acı tebessümle fısıldadı.

"Ceyhun, ben.. Boşanmak istiyorum."

-