41. Bölüm; Yanma hissi

36.3K 1.4K 252
                                    

MULTİMEDYA ÇAĞLAR VE EZGİ -ÇAGİ- (O NE BE ÇAKİ GİBİ DİYENLERİNİZ VARDIR EMİNİM :D

NEYSE BÖLÜM İTHAFINA GELELİM..

@Slltn123

@SedanurBiebs

@vogue3

@jojeyyy

@AyeYlmaz737

SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM MANYAKLAR <3

İYİ OKUMALAR :)

-

-MİRA'NIN AĞZINDAN-

Belkide artık vazgeçme vakti gelmişti. Belkide başkalarının kısmetiydik ikimizde. Ya da mutsuzluğa hapsedilmiştik. Birbirimizin yokluğu ile sınıyordu Rabbim bizi. Ama artık ne kadar dayanabilirim bilmiyordum.

Benim Ceyhun'a yaşattığımı, şimdide Ceyhun bana yaşatıyordu. Bende onu dinlememiş ve arkama dahi bakmadan gitmiştim. Ama ben bebek için yapmıştım. O ise öfkesini bastıramadığı için gitmişti. Aslında sadece 5 dakika durup dinleseydi herşey farklı olabilirdi.

Biranda apartmanın kapısı sertçe açıldı. Yaşlı gözlerimle gelene baktım. Ceyhun! Ne için geri dönmüştü ki ? Aman Allahım.

"Birşeyi unuttum." gözlerinde ki öfke dahada artmıştı sanki. Mal mal etrafa bakınan ve yerde oturan Cem'e doğru ilerledi ve aniden yakasından tutup ayağı kaldırdı. Öylece durmuş ne yapacağına bakıyordum. Birden Cem'in boynunu tutup, kafasını duvara geçirdi. Ağzımdan ufak bir çığlık kaçtı. Hemen yerimden kalkıp ona doğru ilerledim.

"C-ceyhun.. Ya-yapma.." beni hiç umursamadan tekrar yakasından tuttu ve bu sefer onu kendine doğru çekip, kafasını Cem'in burnuna geçirdi. Çocuk sarhoş olduğu için tepkisiz duruyor ve oradan oraya savruluyordu.

"Ceyhun lütfen." dedim ve elimi koluna koydum. Bir anlığına gözlerini kapattı ve tıslayarak konuştu.

"Öpüşmeniz yetmezmiş gibi birde bana onu mu koruyorsun." diyecek birşey bulamadığım için susmayı tercih ettim. Öpüştüğümüzü zannedecek kadar aptaldı işte! Gözlerini açtığında yere düşmüş olan Cem'i tekrar ayağı kaldırdı ve gözünün ortasına yumruk yaptığı elini geçirdi. Cem acı ile inleyip yere düşerken Ceyhun gözü dönmüş bir şekilde ona bakıyordu. Fazlasıyla sinirlenmişti ve eğer böyle devam ederse katil bile olabilirdi. Buna bir son vermem gerekiyordu.

"YETER ARTIK CEYHUN!!" deyip önüne geçtim. Kendine gelebilmesi için suratının ortasına sert bir tokat geçirdim. Başı sola doğru savrulurken gözlerini sımsıkı yumdu. "Kendine gel artık. Bu sen değilsin. Sen kimseye zarar vermezsin Ceyhun. Herşeyi yanlış anladın ve tekrar hayatımızı boka sardın. Şimdi ara Burağı alsın şu piçi. Ayrıca beni zorla öptü gerizekalı!" birden başını hızla bana doğru çevirdi. Bir adım geriledim ve konuşmama devam ettim. "Dediğin gibi güven olmadan olmuyor Ceyhun. Ankara'ya gittiğin gibi birkaç gün ortalıktan kaybolsan çok iyi olur."

"Mira-" elimi kaldırıp sesini kesmesini sağladım.

"Şimdide ben seni dinlemeyeceğim!" aralık olan kapıma doğru ilerleyip içeriye girdim ve kapıyı sertçe kapattım.

***

"Ezgi ne oldu yaa neden ağlıyorsun ?" dedim karşımda ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuş Ezgi'ye. Karışık aklım yüzünden sabahtan beri uyuyordum ve beni tatlı uykumdan kaldıran Ezgi'ydi.

"Çağları terkettim!" bir dakika terkeden oysa niye ağlayanda o ki ? Neyse neler olduğunu öğrenmem lazım.

"Ne oldu ? Neden birden bire terkettin ? Hadi dökül." başını aşağı yukarı salladı ve koltuğun üzerinde bağdaş kurup bana doğru döndü. Gözyaşlarını silip konuşmaya başladı.

Manyak SevgilimWhere stories live. Discover now