-Mbylle instagramin? Pse?
-Si pse o Eda? Nervat m'i bëri kaçurrel. M'i solli zorrët te goja. Më vjen tia këpus e tia var në ballë!
-Qetësohu! Po çdo i këpusësh s'mora vesh?
-Veshët!
-Ëhë e kam parasysh. Ç'bëri tani?
-Lëmsh u bëftë që më ka bërë lëmsh!
-Wow! Muhabet lëmshi. Do më thuash si është puna apo të ta fus një surratit e të të vinë mendtë se kushedi ku paske humbur.
-Më shkruan ende.
-Edhe?!
-Po është acarim nervash. Është i lidhur edhe më shkruan ende seç thotë lali, lesh, presh...
-Po të shkruan në mënyrë shoqërore. A nuk ishe ti që thoje kështu?
-Po! Ashtu është po nuk dua të më shkruajë më.
-Dhe mbylle instagramin. A të kripsha mendtë ty! Po nga e di që është lidhur njëherë? Mos u bëj kaq xhelolze.
-Po Klara u bë me krahë. S'habitem kur të vijë pas ca muajsh me barkun ne goja. Dhe nuk bëhem xheloze. Sa herë duhet të ta them që nuk më intereson ai?
-Po, po dhe unë sa më shumë kohë që kalon, aq më shumë të besoj. Lere atë po çdo bësh nesër, do vish në ballo?
-Ballo?!
-A ky djalë të ka marrë çdo neuron të zgjuar që kishe në kokë.
-Mos ja fut kot, thjesht s'më kujtohej gjë.
-Kemi ballon nesër.
-Me ç'rast?
-Me rastin e martesës së Gledisit me Klarën.
Po hë moj se është balloja e përvitshme që bëjmë në prag të festave të fundvitit.-Sa qejflinj ju. Nuk vij unë.
-Pse?!
-Kot, nuk më vihet.
-Do vish dhe pikë..
-Hm...Prit ta mendoj. JO!
-Kokëmushkë!
-Faleminderit!- buzëqeshi me idenë se kishte fituar.
***
Ishte duke zgjidhur disa ushtrime nga gjeometria që aq shumë e dashuronte. Humbiste në ato figura gjeometrike e gjente këndet e brinjët. Luante me sinusin e kosinusin e për një moment e ndiente veten larg mendimeve torturuese që së fundmi s'e linin një çast të qetë të gjorën, sa ndonjëherë i dukej sikur ky fiksim do e çonte deri në çmendinë.
Matematika i dukej si një lojë e bukur, si një livadh i bukur ku të kulloste mendjen e saj. Pasi zgjidhi dhe ushtrimin e fundit nga 19 të tjerët, hodhi bllokun tutje e duke fërkuar sytë nga lodhja u shtri e lodhur në shtratin e saj. Që kur kishte erdhur nga shkolla kishte humbur e tashmë arriti të dalë.Rrëmbeu telefonin nga komodina e iu kujtuan fjalët e Edës. Kush ishte ai që ajo të ndikohej aq shumë?! Formoi nxitimthi kodin e instagramit e hapi menjëherë mesazhet.
Gledis Murati
-Lali si je?!
Proksima Neli
-Mirë, ti?! Mos më thuaj lali se do të të bëhet xheloze Klara. haha!
Gledis Murati
-Po mua më duket sikur po bëhet një tjetër xheloze.
Proksima Neli
-E përse duhet të bëhem unë xheloze?
YOU ARE READING
Proksima e Tokës.
Teen FictionE vranë...E prenë... Shpirtin hidhërueshëm ia shkërrmoqën fort me duar, atë shpirt aq të brishtë, të çiltër, të pa ngjyer në llumra mëkatesh. Buzëqeshjen ia vodhën së bashku me çdo gjë tjetër. Priste lumturinë, por si shpërblim mori shkrumbimin e sa...