CNW 4: Nephilim with Everything

13.2K 666 101
                                    

"What the..." Adrenaline rush goes to me.

Mabilis kong kinlick ang salitang 'cancel' ngunit mas mabilis ang machine sa akin, dahil bago ko pa mamalayan, bigla na lang sinakop ang buong katawan ko ng liwanag na dahilan upang ako'y mapapikit at maiharang muli ang aking braso sa mata. Dahil sa totoo lang, sa mata kong kagigising lamang, it hurts a lot!

Ngunit sandali lang iyon dahil mabilis na nawala ang liwanag sa aking paligid. At pagbukas ng mata ko, kumunot ang noo ko nang makita ang aking anyo.

Not that I don't like it but heck, I am surrounded by people wearing their shining armors with their best weapons which is whether they are holding them, or they were placed just on their body, I mean, they're using straps to hold it! Ganern!

Pero ako, tanging umikli lang ang palda ng uniform namin at naging color black, at yung manggas ng uniform namin na damit ay humaba hanggang aking pulso! Pero ang design ay gan'on pa 'rin. It reminds me of Japanese uniform but heck?

I tried to find any change in my body except for what I've already mentioned but none! Even weapon, I have nothing!

"What the hell... ano 'to, error?" Hindi mapigilan kong bigkas. I was busy studying myself again when I felt some move to where I am.

"That's it?" I look to where the baritone voice came from and saw Dustine, wearing his armor which I guess, a ranger because of the bow and arrow he's holding. Tumango ako at ngumuso. He chuckled as he messed my hair. Mabilis kong tinampal ang kamay nito na ikinatawa nito.

"Let's go. They're already waiting." Sabi nya, at doon ko lang napansin ang iba naming classmates na gamer rin na nasa likod nya at may kanya-kanyang ginagawa. But then... I look at him like asking if he was joking, like seriously? "What?" Natatawa nyang sabi nang makita ang tinging binibigay ko sa kanya.

Nginiwian ko ito. "Are you asking me to join your squad?" Di ko makapaniwalang sabi dahil sa totoo lang, puro lalaki sila, at awkward 'yon.

No. Don't get me wrong. Buddies kaming lahat. We've also tried playing before and it brought victory because they are such a good gamers. Pero ang sumama ako sa kanila ngayon, which is kasama na talaga sila, hindi sa likod ng mobiles at computers, ay pakiramdam ko'y sobrang awkward lang.

He, then, nodded his head. "Don't expect us to let you go and let you do this quest alone because we won't let you." He grinned. "I saw Red, 'yung crush mo, at sa tingin ko'y nag iisa sya. Gusto mo ayain natin?" Namula ako sa pang aasar nito.

He knew that I have crush to Red back then. Pero ngayon wala na 'no! Kahit ilang beses kong sabihin sa kanila 'yon ay ayaw nilang maniwala dahil alam nilang lagi ko syang kalaro. Yes, close kami ni Red at lagi nga kaming magkalaro sa online games pero wala na talaga! Kuya ko nalang talaga sya ngayon!

And don't get me wrong sa pamumula 'ko. Hindi ko alam ngunit tuwing may nang aasar sa akin, ganyan na ganyan ang reaction 'ko. Shit. Itong reaction na 'to yung gustong gusto kong mawala, eh! Sa totoo lang.

I frowned at him and didn't answer. Pero gumugulo pa rin talaga sa isipan ko ang sinabi nya. Dustine saw Red and he thing Red was alone. Hindi ba't ang sakit 'non? Ang panuorin ang mga taong malapit sayo na igive up ang buhay nila kasi hindi nila kayang maglaro? Pero ang mas gumugulo talaga sa isip ko ay bakit sya nagstay? Kahit na mag isa sya, nagstay sya, 'di ba?

"Tapos na ba kayo dyan?" Sabay kaming napalingom sa bagong dating, at nakitang si Stanley iyon. He is wearing his warrior outfit, with his sword. Bumaling sya sa'kin. "Tara na, princess?" He said na ikinanuot ng noo ko.

"Princess?" What's with the endearment?

But he boyishly smirked. "Because you're the only girl and it's a warrior's duty to protect the princess." Then he winked. Napairap ako. "It's knight's duty kaya." Pagtatama ko dito ngunit hindi mapagkakaila ang pamumula ng aking pisngi. This is what I hate, e! My reaction!

Conquerors of the New World ✓Where stories live. Discover now