CNW 49.2: Nephilim

8K 468 57
                                    

Levina Tatiana's POV

It was so dark, but the intensity of darkness doesn't scared me fast— not until today.

I can't see… I can't even move as I felt something cold with my wrist, restricting me to move.

Alam ko kung ano iyon. Chains. I moved my body just to confirmed it. The sound of chains echoed in the whole dark room. The coldness and silence was terrifying. Inside me, there's a voice telling me that I should move, that I should fight whatever it is that controlling me but how?

How can I fight with something I don't know if where I'm going to fight against with?

***

Yvonne Seraphina's POV

“When will she wake up?”

Red asked for the nth time, as he brushed his hair in both worried and frustrated. Sa tabi kong si Stanley ay patuloy ang pagbuntong hininga. Westley's beside Levina's unconscious body, gently brushing her hair. While our other guild mates are unusual silent, which I know, they are also worried about our princess.

I look at her, lying on Alpha's bed. Yes. We're at Alpha's room, and right now, he's having a meeting with Valord and Dustine at his living room. Alam kong kahit nag aalala si Dustine kay Lev ay kailangan nya pa ring makinig sa sasabihin o suhestiyon ng dalawa. He's a leader and he knows that he still has responsibilities aside from our safety.

“We will wait,” Pang ilang beses ko na ring sinabi iyan. Alam kong naiinis na sila sa sagot ko. Kahit ako'y naiinis. If only I have more knowledge about this Lost City… kahit iyon lang sana ay makatulong naman ako.

Naramdaman ko ang panggigilid ng luha sa aking mata dahil sa aking naisip. Why am I so useless? Natauhan lang ako nang maramdaman kong may yumakap sa akin, kasabay ng galit nitong boses.

“Hindi nya alam, eh. Bakit may alam ba kayo? Pare-pareho lang tayong walang alam kaya't manahimik kayo.” Sabi nito at hinigpitan ang pagkakayakap sa akin. Nang inangat ko'y sumalubong sa akin ang galit na anyo ni Stanley at nakatingin ito kay… Red? “She's doing the best she can so don't push her too much. It's not her fault.” Mariin nitong sabi.

Nang bumaling ito'y nand'on pa rin ang galit sa kanyang mukha. He, then, patted my head while hugging me. “Don't mind Red, sobrang nag aalala lang 'yon kay Lev. Sa aming lahat ay mas malapit kasi sila.” Bulong nya, nililinis pa rin ang pangalan ng kaibigan kahit na nag iigting pa rin ang kanyang panga sa galit.

Stanley's really kind.

Tumango ako at pinunasan ang aking luha. “Sorry… hindi ko naman narinig ang sinabi ni Red, pero salamat pa rin.” Tumingala muli ako sa kanya at ngumiti. Nakita ko ang pagkunot ng noo nito habang nakatingin sa akin bago bumuntong hininga at kinalas ang pagkakayakap sa akin.

“Yeah, that's nothing.”

Muli ay nanahimik ang buong kwarto. Weston's sitting on a chair beside Levina. Red's furiously walkinv back on forth on the sofa, Marky and Kayne are sitting on the floor just beside the bed while looking at nowhere. Stanley's sitting on the sofa beside me and Dustine's up to the meeting.

“Yvonne, I'm sorry.” Napabaling ako kay Red nang marinig ang sinabi nito. Bakas na bakas pa rin ng pag aalala ang kanyang mukha ngunit nangingibabaw ang pagkaguilty noon. “I didn't mean what I've said.”

Conquerors of the New World ✓Where stories live. Discover now