Mijn Leven Op Zweinstein // Hannah Willems

Hoofdstuk 10

Samen lopen Sirius en ik naar het ontbijt. Remus, James en Peter komen niet veel later ook. Bij Lily, Marlène en Lies duurt het meestal iets langer.

'Gefeliciteerd Reempje!' roep ik blij als ik Remus zie. 'Er is er een jarig hoera, hoera. Dat kun je wel zien dat is hij! Dat vinden we allen zo prettig ja, ja. En daarom zingen wij blij, blij, blij. Hij leve lang, hij leve lang, hoera, hoera. Hij leve lang hoera, hoera. Hij leve lang hoera, hoera!' zingen we met z'n allen. Remus kijk heel blij en ik ren naar hem toe en geef hem een knuffel.

'Heb je mijn cadeau al gezien?' vraag ik. 'Ja!' zegt Remus enthousiast. 'Echt het beste cadeau ooit, mijn twee favoriete dingen samen!' zegt hij blij. 'Weet ik, daarom koos ik het,' lach ik.

Ik ben blij dat Remus z'n cadeau leuk vindt. Ik heb er heel erg mijn best voor gedaan. Remus is wel één van mijn beste vrienden.

De rest van de dag hebben we nog allemaal lessen en na het avondeten heb ik nog een behoorlijke stapel huiswerk te doen. Wat best vervelend is aangezien ik vanavond eindelijk weer tijd wilde maken voor mijn project om Faunaat te worden.

Als ik eindelijk het verslag voor toverdranken af heb ga ik op zoek naar een leeg lokaal. Dat vind ik op de zevende verdieping. Ik ga naar binnen en sla het boek open. Ik begin met mijn pogingen te doen tot transformatie. Na een tijdje kan ik mezelf oren geven. Geen idee nog van welk dier maar het lijkt een soort hond. Inmiddels is het al elf uur en moet ik op de een of andere manier ook nog ongezien in de Griffoendortoren komen.

Ik pak het boek en stop het onder mijn mantel. Ik loop de deur uit richting de toren. Dan hoor ik ineens stemmen. '-tter en Zwarts zijn erg verve-' hoor ik professor Anderling zeggen. 'Ssst Minerva, ik heb het idee dat we worden afgeluisterd,' zegt professor Perkamentus. Shit, hij heeft me door. Hoe kan hij alles weten. Professor Perkamentus komt de hoek om. 'Goedenavond juffrouw Willems, mag ik u vragen wat u hier zo laat nog op de gang doet,' zegt hij. 'Ik ben onderweg naar mijn leerlingenkamer,' antwoord ik. 'Aha, en waarom zo laat? En vanwaar dat boek onder de mantel?' vraagt hij. 'Ik was dat aan het lezen in een leeg lokaal en ik ben de tijd vergeten,' verzin in snel. Snel voel ik even op mijn hoofd of de oren wel weg zijn. Oké mooi, ze zitten er niet. 'Ga nou maar snel naar uw leerlingkamer, juffrouw Willems.' 'Dankuwel, slaap lekker,' ik kan het niet laten om dat er nog even bij te zeggen. Eigenlijk had ik hem Perkie moeten noemen. Ben benieuwd hoe hij dan reageert.

Snel loop ik door naar de slaapzaal waar iedereen al ligt te slapen. Lies snurkt zachtjes. Ik glimlach erom. 'Waar was je?' vraagt Lily. 'Bieb,' antwoord ik uit automatisme. 'Remus zocht je.' 'Oh, waarom?' 'Hij had zin om samen iets te doen zei hij, maar je was er dus niet.' 'Oh jammer,' zeg ik gemeend. En ik trek snel mijn pyjama aan en plof op bed. 'Weltrusten Lils.' 'Weltrusten,' zegt ze. En we vallen in slaap.

*

De weken op Zweinstein gaan ontzettend snel. Ze bestaan vooral uit lessen, huiswerk, vrienden, eten, slapen en proberen Faunaat te worden. En dat elke dag weer. Het gaat steeds beter, inmiddels kan ik ook al een staart krijgen, en de oren dus ook. Ze zijn grijs. Ik weet nog steeds niet wat mijn Faunaat vorm is. Ik denk nog steeds dat het een hond of een wolf is. Maar de kleur vind ik wel heel mooi.

Het begint al wat warmer te worden, de zomer is in zicht. Dat betekent dat onze vlieglessen zijn begonnen. Vliegen is echt geweldig! De eerste les verloopt bij mij erg goed. Ik ben, samen met James, de enige die het lukt om de bezem gelijk in onze hand te laten komen. 'Goed zo mevrouw Willems en meneer Potter! Kijk op moet het jongens!' roept madame Hooch enthousiast. En zo gingen we nog een tijdje door.

PATS! De bezem van Severus komt tegen zijn hoofd. Hierdoor moet hij naar de ziekenzaal. Heel vervelend, Lily en madame Hooch lopen met hem mee. 'Blijf allemaal van de bezems af, ik ben zo weer terug!' roept ze toen ze voordat ze weg loopt met een gewonde Severus in haar armen.

Arduin, een Zwaderaar en een vriend van Sev, pakt een boek van een Ravenklauw af en vliegt ermee naar een boom. Daar legt hij het neer. Wat een stomme klier! Alle Zwaderaars beginnen te lachen omdat de Ravenklauw helemaal in paniek raakt. James en ik kijken elkaar aan. We zouden naar de boom kunnen vliegen en het boek pakken... Ik heb er compleet schijt aan. Ik stap op mijn bezem, het is eerst een beetje onwennig maar al snel kwom ik bij het boek. Ik pakte het en vlieg weer naar beneden met het boek in mijn hand. De andere kinderen applaudisseren, behalve de Zwaderaars. Die kijken me minachtend aan. Ik steek mijn tong uit naar Arduin en geen het boek aan het meisje uit Ravenklauw van wie het boek is.

'Alsjeblieft' zeg ik. 'Dankjewel!' zegt ze blij. 'Hoe heet je eigenlijk?' vraagt ze. 'Hannah Willems, en jij?' 'Sophie Kromaling.' 'Hallo Sophie, leuk kennis te maken,' zeg ik enthousiast.

Na de les hebben we toverdranken met Zwaderich. Severus is er weer dus ik vraag aan hem hoe het gaat. 'Hé Willems eerst Zwaderaars pesten en nu heel aardig doen, wat een sukkel ben jij nou,' roept Arduin. 'Houd je bek, ik doe tegen iemand zoals dat hij of zij verdient. Het gaat me niet om de afdeling maar om het gedrag, Arduin,' zeg ik terug.

'Hann, wie heb je gepest dan?' vragen Lily en Severus tegelijk. 'Ik heb mijn tong uitgestoken naar Arduin omdat hij het boek van Sophie, een Ravenklauw, in de boom heeft gelegd tijdens de vliegles, toen jij naar de ziekenzaal ging Sev,' zeg ik. 'Ik ben er toen heen gevlogen en hem hem toen uit de boom gehaald en aan Sophie gegeven. De Zwaderaars, die er toen waren, vonden het allemaal heel grappig hoe Sophie reageerde toen ze haar boek hadden afgepakt. Het was echt heel gemeen,' zeg ik.

'Goed gedaan Hann!' zegt Severus. 'Maar je mocht toch niet vliegen' zegt Lily. 'Arduin deed dat toch ook,' zeg ik. 'En ik vind dat ik best iemand mag helpen.' 'Ja je hebt gelijk,' besluit Lily.

Professor Slakhoorn wenkt dat we het lokaal in moeten komen dus dan doen we maar. We gaan zitten en luisteren naar professor Slakhoorn.

Hahaha dik gestolen van Harry en z'n eerste vliegles 😂😂 ik hoop btw dat dit boek nog een beetje leuk is ;)