Hoofdstuk 11

49 7 2
                                    

De weken blijven voorbij vliegen op Zweinstein. Morgen gaan we al weer terug naar huis en het is dan zomervakantie. De lessen op Zweinstein gaan ook super goed. Eigenlijk gaat dit hele schooljaar wel lekker. De vlieglessen verlopen ook heel goed en ik geniet echt van vliegen. Het schijt dat ik er ook best goed in ben. Madame Hooch heeft mij aangeraden om me, zodra het mag, aan te melden voor het zwerkbalteam van Griffoendor. Zwerkbal vind ik een hele gave sport, maar ik weet niet of ik er goed in ben. Ze zei dat ik het gewoon moest proberen, ze denkt dat ik er aanleg voor heb. Nouja dat zien we in de derde wel weer.

Vandaag is mijn laatste dag op Zweinstein, voorlopig dan. Er zijn geen lessen meer zodat we alle tijd hebben om in te pakken. Nog één nachtje slapen hier, en morgen vertrekt de trein. Ik heb besloten om nog van dit dagje te genieten. Dus ik zit een boek te lezen met Remus in de leerlingkamer.

'Hannah,' zegt hij. 'Ja?' 'We schrijven toch wel in de vakantie?' 'Tuurlijk!' 'We kunnen ook wel een keertje afspreken, of logeren ofzo?' 'Ja goed idee!' zegt ik enthousiast. 'Dan doen er dat maar hé,' zegt hij knipogend. 'Maar wel als het niet de tijd van de maand is,' voegt Remus er fluisterend aan toe. 'Ja, goed plan,' zeg ik terug.

'Hoe gaat het eigenlijk met je Faunaat worden Hannah?' vraagt hij heel zacht. 'Ehm ik ben het nog niet, maar ik kan steeds verder veranderen. Ik krijg nu al oren, een staart en een andere neus. Volgens mij is het een wolf of een hond ofzo. Maar ik weet het nog steeds niet zeker,' fluister ik. 'Aha oke,' zegt hij. En we lezen weer verder.

'HANNAH!' roept Lily. 'Kom je mee?' vraagt ze. 'Waarheen?' 'Sev.' 'Ja is goed, ik kom.' 'Doeg Reem, we zien mekaar zo nog wel,' zeg ik. En ik loop mee met Lily. We lopen naar buiten en ik zie Severus al zitten vlak aan de rand van het bos.

'Kom we laten we weer truth or dare doen,' zegt Severus. 'Truth or dare Lily,' zegt hij. 'Truth.' 'Wie ga je het meest missen in de vakantie,' vraagt hij. Sowieso dat hij nu zijn eigen naam wilt horen. 'Hannah,' zegt Lily. Ik glimlach. 'Want ik woon zo'n beetje naast je Sev, jou hoef ik niet te missen,' zegt ze. 'Maar Lils beter spreken we gewoon heel vaak af in de vakantie. Of we kunnen logeren ofzo. En heel veel schrijven!' zeg ik blij. 'Ja moeten we echt doen. En dan kunnen we ook met z'n drieën afspreken!' 'Ja leuk!' zeggen Severus en ik in koor.

'Truth or dare Severus.' 'Dare.' 'Dans met ons,' lacht Lily. Lily en ik staan op en beginnen te dansen. Severus kijkt een beetje ongemakkelijk. 'Kom Sev, doe mee,' lach ik. Na heel veel smeken staat hij op en het enige wat hij doet is met zijn hand zwaaien. We lachen en gaan weer zitten.

'Truth or dare Hannah,' zegt Severus. 'Truth.' 'Wat vind je van de Marauders?' (A/N ik weet dat ze die naam in hun eerste jaar nog niet hadden, maar er kloppen wel meer dingen niet in dit boek haha) vraagt hij. 'Ehm ik vind het niet leuk dat ze jou pesten. Maar verder zijn ze best aardig. Vooral Re-, euhm, Lupos,' zeg ik. Ik dacht ik kan beter Lupos zeggen dan Remus. Misschien snapt Sev het dan beter. 'Oke,' zegt hij.

'Truth or dare Lily.' 'Wie vind je de knapste jongen van ons jaar?' 'Euhm, allemaal niet echt mega knap eigenlijk. Maar als ik echt moet kiezen denk ik Sirius... Maar hij gedraagt zich wel als een asshole,' lacht ze. 'Ja inderdaad,' lach ik mee. Severus lacht niet. Hij haat hem. Met die pranks moeten ze altijd Severus hebben. Echt heel gemeen.

*

Na een tijdje gaan we weer terug naar onze leerlingenkamers. Lily en ik ga gelijk door naar de slaapzaal om in te pakken. In de kerstvakantie had ik nog extra boeken meegenomen dus de kast is nog voller dan eerst. En dat kan ik morgen dus allemaal meeslepen. Gelukkig heeft Lily een spreuk om de koffer achter ons aan te laten zweven. Die ga ik sowieso gebruiken.

Als we eindelijk klaar zijn gaan we naar de leerlingenkamer. Daar zit eigenlijk ons hele jaar wel. Daar gaan we lekker bij zitten en kletsen.

'Weltrusten,' zeggen de eersten als ze de leerlingenkamer uitgaan en naar hun slaapzaal gaan om te gaan slapen. Na een tijdje is bijna de hele leerlingenkamer leeg. Alleen Remus, James, Sirius, Lily en ik zitten er nog. Peter is al weg, want hij was heel moe. Eigenlijk is het best raar dat er alleen nog maar een stelletje eerste jaar zitten. Het is pas half elf. Waarschijnlijk hebben de hogere jaars dingen gedaan waarbij ze zich veel meer moesten inspannen. Ze mochten vandaag ook naar Zweinsveld.

'Zullen wij dan ook maar naar bed gaan?' verbreekt Lily de stilte die gevallen is toen we nog met z'n vijven over waren. 'Ja is goed,' antwoord ik. De jongens staan ook op. 'Wij gaan ook naar bed, hè Siri,' zegt James. Sirius maakt een goedkeurend geluidje. Lily, James en Sirius lopen naar de trappen van de slaapzalen. Nu zijn alleen Remus en ik nog over. 'Eigenlijk best wel vreemd, dat we hier straks zes weken niet meer komen,' zegt Remus. 'Ja inderdaad, ik ga het wel missen.' 'Ik ook, ik ga jou ook missen,' zegt hij.

Ahw, dat is zo lief!

'Ik jou ook, maar we gaan echt heel veel schrijven en afspreken!' zeg ik. 'Ja sowieso!' zegt hij enthousiast. Ik geef hem een knuffel. 'Weltrusten Reem,' zeg ik. 'Weltrusten Hannah,' zegt hij. En ook wij lopen naar de slaapzalen. Nog één nachtje slapen en dan vertrekt de trein naar huis alweer...

*

'Hannah, Lily, wakker worden!' roepen Lies er Marlène. 'Ik wil slapen,' hoor ik Lily kreunen. Ik grinnik terwijl ik mijn warme Griffoendordeken van me afhaal. 'Opschieten, anders mis je het laatste ontbijt,' zegt Lies. Ik ben inmiddels al uit mijn warme bedje gekropen. Het liefst zou ik weer teruggaan, hup, mijn bedje in. Maar dat kan helaas niet.

Gelukkig hoeven we vandaag onze uniformen niet aan dus ik pak een zomers shirtje, een spijkerbroek en sneakers. Het is niet mega warm vandaag dus de broek is gewoon lang. Het shirt heeft wel korte mouwen. Ik pak mijn toverstok en ik loop met Lies naar de Grote Zaal.

We lopen de zaal binnen en dit is al weer de zoveelste keer. James, Sirius en Peter die heel hard lachen. Remus die een beetje vreemd erna staat te kijken en Severus die onder de troep zit. Dit keer is het vla met glitters.

'Potter!' roep ik. Sowieso dat dit zijn plan is. Ik loop boos naar hem toe. 'Wat dachten jullie wel niet! Sev op de laatste dag nog even onder de smurrie gooien?! Doe eens normaal!' roep ik naar Potter, Zwarts en Pippeling. Wat een sukkels. 'Stel je niet zo aan, het is maar een geintje,' zegt Zwarts. 'Een geintje, één geintje? Weet je het zeker? Dit is al de zoveelste keer dat jullie een geintje uithalen met Severus. Denk je dat dit leuk is voor hem?' snauw ik. 'Neem je het nu op voor je vriendje? Is Secretus je vriendje?' lacht Pippeling. Hij gaat helemaal stuk om zijn eigen grap, als enige. Zo lijkt hij echt op een rat.

'Houd toch je bek, rat,' sis ik. Een paar Zwaderaars lachen om mijn opmerking. Remus kijkt mij geschokt aan. 'Gedraag jullie gewoon niet als drie jarige kleuters. Ik hoop dat jullie in de vakantie nog een beetje leren wat wél grappig is. En dat dit dat niet is. Fijne vakantie,' snauw ik. Ik pak snel een broodje en ga dan naar Severus toe.

Jammer dat het zo moest lopen. Ik heb geen zin om de bitch uit te hangen. Maar deze jongens zijn gewoon niet leuk bezig. Ik ren achter Sev aan.

'Het spijt me voor de jongens,' zeg ik. 'Geeft niet, daar kan jij toch niets aan doen?' zegt hij. 'Nee oké, maar op de een of andere manier voel ik me toch schuldig omdat ik met Remus omga.' 'Lupos valt nog wel mee. Die sukkel moet gewoon normale vrienden kiezen. Hij pest me nooit, hij kijkt toe. Dat geeft soms wel druk. Snap je?' 'Ja, maar ik wil niet dat je Remus een sukkel noemt.'

Waarom is Sev toch altijd zo droog en emotieloos.

'Dusss,' begin ik om de stilte te onderbreken. 'Ga jij nog wat leuks doen in de vakantie?' zijn gezicht betrekt. Stomme vraag. We gaan naar huis, daar is zijn vader. Severus' vader slaat hem, stomme vraag Hannah... 'Mowah, veel met Lily afspreken denk ik,' zegt hij. 'Gezellig, wij kunnen anders ook wel afspreken een keer. Maar daar schrijven we wel over' zeg ik. 'Ja goed plan,' zegt hij.

Hij loopt weg. Waarschijnlijk gaat hij zich omkleden.

Mijn Leven Op Zweinstein // Hannah WillemsWhere stories live. Discover now