Mijn Leven Op Zweinstein // Hannah Willems

Hoofdstuk 20

'Wat is er Hann?' begint Lily het gesprek.

'Ik-' Ik weet niet zo goed hoe ik haar dit ga vertellen. Maar ik vrees dat ik voor Remus gevallen ben.

'Ik, euhm, heb al sinds de vakantie, euhm, iets dat me opvalt, zegmaar,' begin ik.

'Hannah je bent een beetje vaag.'

'Oke, schijt, ik zeg gewoon wat er is,' zeg ik. Lily geeft een knikje.

'Nou in de zomervakantie ging ik naar Remus, en toen telkens als hij me aanraakte brandde het en beetje, maar het is niet vervelend. Sterker nog; het voelt fijn. Ik dacht eerst dat ik verbrand was ofzo. Meestal voelt dat niet fijn, maarja. En ik heb nu ook al een paar keer gedacht hoe het zou zijn om hem te zoenen,' na dat laatste gezegd te hebben bloos ik.

'Zou ik verliefd op Remus zijn?' vraag ik dan twijfelend.

'Hannah, ik weet het eigenlijk wel zeker, en volgens mij hebt je het nog goed te pakken ook! Maar het is zo leuk dat je verliefd bent! Je moet hem echt gaan daten, en trouwen en kindjes!' roept ze enthousiast.

'Lily niet zo hard van stapel lopen,' lach ik. 'En daarbij, Remus is mijn beste vriend. Ik kan hem niet gaan daten, dat wil hij helemaal niet. En please zeg dit tegen niemand.'

Lily knikt. 'Oke, maar het kan best dat hij jou ook leuk vindt.' 'Nee joh, tuurlijk niet.' 'Echt wel.' 'Echt niet.' 'Echt wel.' 'Echt niet.' 'Echt wel.' Ik zucht. 'Laten we stoppen met deze discussie,' lach ik dan. 'Oke,' zegt Lily droog.

'Wat als hij je zou zoenen, zou je hem dan terug zoenen?' vraagt Lily dan ineens.

'Ik denk het wel,' zeg ik. 'Jij?' 'Nee absoluut niet,' lacht Lily.

*

De weken op Zweinstein gaan altijd zo ongelooflijk snel. Ik ben er inmiddels achter dat ik echt heel erg voor Remus ben gevallen. Ik droom zelfs over hem. Als ik met hem praat na zo'n droom voel ik me altijd heel ongemakkelijk.

Ik wou dat we een stel waren. Dat ik zijn hand overal vast kon pakken en dat ik hem de mijne kon noemen. Hij is de enige die dat met mij doet.

Ik ben wel eens met een andere jongen uit geweest. Als in wat drinken bij de drie bezemstelen. Maar dan voel ik me heel anders.

Bij Remus voelt het alsof het klopt. Hij en ik. Bij die andere jongens voel ik me altijd maar een beetje ongemakkelijk.

Vandaag is mijn tweede zwerkbalwedstrijd en er wordt veel van me verwacht. Niet alleen door Kors. Maar vooral ook door de andere leerlingen.

'Oke jongens en meisjes.' 'Je zei het goed!' roep ik blij. Ik krijg een boze blik van Kors.

'Vandaag ik onze tweede wedstrijd tegen Huffelpuf, die kunnen we makkelijk inmaken...' voor de rest krijg ik het niet echt mee.

Mijn hoofd is bij Remus. En zijn ogen. Zijn mooie hazelnootbruine ogen die stralen.

'Aan welke jongen dacht je,' grijnst Sirius als Kors klaar ik met zijn speach. 'Pardon?' vraag ik. 'Aan mij zeker,' glimlacht hij trots.

'You wish,' grijns ik. Hij moest eens weten dat ik aan zijn beste vriend dacht.

'Wie dan?' 'Gaat je niks aan.' 'Oh dus er is wel iemand,' grijns hij. Ik bloos. Fuck hij weet nu van mijn probleempje.

'Ken ik hem.' 'Ja,' zeg ik.

'Oke we gaan het veld op,' roept Kors. Dit is de enige keer dat ik blij met die gast ben. Ik pak m'n bezem en vlieg het veld op er klinkt een luid gejuich.

Dan land ik weer en de wedstrijd begint waardoor ik gelijk weer omhoog mag.

Ik scoor een paar keer maar ik ben er niet helemaal bij met mijn hoofd. Gelukkig scoort James minstens zo vaak en staan we nu met 120-40 voor.

*

'Griffoendor heeft gewonnen!' schalt er door de speakers. Het kon ook niet anders, James was echt heel goed bezig. Daarbij had Brandt de snaai vrij snel te pakken. En, tja, Kors is gewoon een geweldige wachter.

Ik heb besloten om vandaag wel gewoon naar het feest in de leerlingenkamer te gaan.

*

Als ik de leerlingenkamer inloop staat de muziek al aan. Ik word toegejuichd en veel mensen geven me complimenten.

Dat verbaasd me best wel aangezien ik niet heel goed heb gespeeld. Ik was er niet helemaal bij met m'n hoofd. De hele tijd zag ik Remus' ogen voor me en moest ik aan hem denken.

Dat haar daar dan ook nog op de tribune zat hielp ook niet echt mee.

Maar nu is het tijd voor een feestje. Ik loop naar de tafel met drankjes toe en pak  een glas Boterbier.

Ik dans een beetje op de muziek en al snel doet Lily mee. Ik zie aan haar dat ze aangeschoten is. Ze lacht de hele tijd en ik ruik de Oude Klare's Jonge Borrel. We mogen dat natuurlijk helemaal niet drinken, daar moet je zeventien voor zijn.

Laat ik het zo zeggen; Zwarts en Potter krijgen alles voor elkaar.

Ik zie Remus een beetje verbaasd om zich heen kijken. Dus ik loop naar hem toe.

'Hee Reem,' zeg ik. 'Hey Hann.' 'Is serieus iedereen dronken?' 'Ja blijkbaar,' lach ik. 'Jij niet zeker?' zeggen we tegelijkertijd. We lachen.

'Latem we dan maar doen alsof we dronken zijn,' lach Remus. 'Is goed,' zeg ik.

Dus ik pak zijn handen en ik begin te dansen met hem. Al snel doet hij mee. Dan laat ik hem los en dansen en kletsen we gewoon een beetje.

Ineens zet Sirius een heel sloom nummer aan. Sirius is de DJ, dat vindt hij leuk blijkbaar.

Remus legt zijn handen op mijn heupen en ik leg mijn armen om zijn nek heen. Dan dansen we. Zijn gezicht is gevaarlijk dichtbij. Ik merk dat mijn wangen rood kleuren.

'Ik houd van je,' fluistert hij in mijn oor. Ik voel zijn adem langs mijn gezicht glijden en zijn woorden geven me kippenvel. 'Als vrienden natuurlijk,' zegt hij dan snel.

Krak. Dat was mijn hart. Ik wist wel dat hij niet verliefd op me zou zijn. Maar om dit zo dan te horen, zo uit zijn mond, doet me alsnog pijn.

Waarom ben ik dan ook zo stom om te vallen voor mijn beste vriend?

A/N hoe vind je dit boek tot nu toe? Als er überhaupt iemand is die tot hier gelezen heeft. Ik heb dit deel geschreven op 28 en 29 mei 2018. Ik ben zeer benieuwd wanneer ik dit publiceer. Aangezien ik nog geen enkel deel heb gepubliceerd tot nu toe. Ik wil dat wel graag gaan doen, maar ik weet nog niet hoe ik dit boek dan ga updaten :) maar als je dit leest weet ik dat waarschijnlijk al wel xD.

A/N: nou funfact jongens, dit was de a/n van twee jaar terug zoals je hierboven ziet hahah!