One Night

8

{Hayley}

Bij het voetbalveld aangekomen leun ik tegen het hek aan. Ethan is er nog niet. Het is nu precies acht uur. Volgens mij is hij niet de persoon die altijd op tijd komt. Net wanneer ik mijn telefoon wil pakken komt hij aanlopen. Zijn donkere haren zitten warrig door elkaar.

'Je bent er' zeg ik als hij voor me staat.

'Dat klopt.' Ethan haalt zijn hand door zijn haren heen.

'Vertel' zeg ik simpel. Hij trekt zijn wenkbrauw op.

'Wat precies?' vraagt hij.

'Iets over jezelf.' Ethan lacht schamper waardoor ik geïrriteerd raak.

'Volgens mij had ik je al eerder verteld dat je het niet verdient om mij te leren kennen' zegt hij.

'Dat was voor je opnieuw met me naar bed bent gegaan.' Ik sla mijn armen over elkaar heen.

'Ik heb net nog seks gehad met Eden, maar vertel ik haar alles?' Ethan zet een stap dichterbij. Mijn hart begint sneller te kloppen. Milou vertelde het me al, maar toch komt dit hard aan.

'Wat?' vraagt Ethan. 'Je dacht toch niet dat ik na jou geen seks meer heb gehad?'

'Je bent zo'n eikel' sis ik terwijl ik hem van me afduw. 'Op deze manier wilt niemand je leren kennen. Je bent gewoon een egoïstische klootzak!' Met die woorden wil ik weglopen, maar Ethan houdt me tegen door mijn pols vast te pakken.

'Jij vertelt me anders ook niks over jou' mompelt hij.

'Het is niet alsof je ernaar hebt gevraagd' kaats ik terug.

'Oke, best' zegt Ethan. 'Dan gaan we een spel spelen. Truth or dare.' Ik rol met mijn ogen.

'Serieus?' vraag ik. 'Ten eerste, waarom zouden we dat spel spelen? En ten tweede, jij kiest toch alleen maar voor dare omdat je de waarheid niet wilt vertellen.'

'Dan zal je het slim moeten spelen.' Ik zucht.

'Truth or dare?' vraagt Ethan aan mij.

'Truth' antwoord ik terwijl ik op een bankje plaatsneem.

'Waarom ben je met me mee naar huis gegaan toen we op vakantie waren?' Ethan neemt ook plaats. Ik haal mijn schouders op.

'Ik had zin en jij was op zich wel knap.' Hij grinnikt. 'Jouw beurt.'

'Dare' antwoordt hij, zoals verwacht. Ik denk even na.

'Laat me je telefoon zien.' Hij pakt zijn telefoon uit zijn zak en geeft hem aan me.

'Wat is je code?' vraag ik hem.

'Dat was niet de opdracht' zegt Ethan. 'Ik moest hem alleen laten zien.' Grijnzend stopt hij zijn telefoon terug in zijn zak. Ik zucht diep. 'Truth or dare.'

'Dare' besluit ik te kiezen.'

'Vertel me je meest erge blunder.' Dus zo speelt hij het.

'Ik was ooit bij een jongen thuis' begin ik. 'En we waren net bezig toen zijn moeder binnenkwam. Ze was woedend en maakte me uit voor hoer. Toen heeft ze me zowat het huis uit gegooid.'

'Zonder kleren?' vraagt Ethan. Ik sla mijn ogen neer en knik.

'Het was heel schamend' mompel ik. Ethan lacht.

'Ja, dat snap ik. Ik had ook ooit zoiets maar gelukkig mocht ik wel eerst mijn kleren aantrekken.'

'Jouw beurt' zeg ik.

'Truth' antwoordt hij nu. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Wat?' Ik schud mijn hoofd.

'Waarom heb je...' Ik bijt op mijn lip. 'Wat zie je in Eden?'

'Ze is gewoon lekker' zegt Ethan simpel. 'En ze kan het goed. Maar ik voel verder niks voor haar.'

'Is ze beter?' vraag ik. Waarom vraag ik dit?

'Wat?' lacht Ethan.

'Eden' mompel ik. 'Is ze beter dan ik?'

'Waarom boeit het je?' vraagt hij.

'Laat maar' zeg ik snel. Plotseling komen er een aantal jongens aanlopen.

'Shit' vloekt Ethan.

'Wat is er?' vraag ik. 'Wie zijn dat?' Voor hij antwoord kan geven staat het groepje voor ons.

'Hey, Ethan!' zegt een lange, blonde jongen. 'Heb je iemand voor ons meegenomen?' Ethan zegt niks. 'Ze is lekker.'

'En niet voor jullie' sist Ethan dan.

'Vroeger boeide het je anders niet' zegt diezelfde jongen. 'Toen deed je vrolijk met ons mee.'

'Hou je bek.' Ethan balt zijn vuisten. 'We gaan.' Ethan staat op en trekt me van het bankje af.

'Wie waren dat?' vraag ik als we bijna bij Ethans auto zijn.

'Gewoon een paar klootzakken' mompelt hij en hij stapt in de auto. Ik volg zijn voorbeeld.

'Waar had hij het over?' vraag ik. 'Waaraan deed je vroeger mee?'

'Dat wil je niet weten' zegt Ethan. 'Geloof me.'

'Ik wil het wel weten' zeg ik vastbesloten. 'Ik wil je leren kennen.'

'Je wilt me echt niet leren kennen' zegt hij.

'Jawel, Ethan vertel het me.'

'We hebben een meisje verkracht!' roept hij.

'Wat?' breng ik uit. Ethan zucht diep.

'Ze hebben haar verkracht en ik heb alles gefilmd.'

'Waarom?'

'Omdat we dat leuk vonden.' Er staan tranen in zijn ogen terwijl hij schamper lacht. 'Blijf gewoon uit mijn buurt. Ik ben geen aardige jongen.'

'Ethan...' probeer ik, maar hij onderbreekt me.

'Ga weg!' roept hij. Verschrikt deins ik achteruit. 'Ga gewoon weg.'

{Ethan}

Ik kijk toe hoe Hayley uit de auto stapt en wegloopt. Ik had het niet anders verwacht. Elk meisje rent van me weg zodra ze weten hoe ik echt ben.

'Verdomme!' Ik geef een harde klap tegen het stuur aan. Een traan rolt over mijn wang. Ik heb heel mijn leven verpest. Ik start de motor en rij zo snel mogelijk naar huis. Ik wil niemand meer zien vandaag.

Thuis aangekomen loop ik meteen door naar mijn kamer. Mijn moeder is toch niet thuis. Ze heeft weer een of andere date. Ik ga op mijn bed liggen en staar naar het plafond. Hayley is weggegaan. Ik zou hetzelfde doen, als ik eerlijk ben. Daarbij ben ik degene die heeft gezegd dat ze moet gaan. Ik weet niet wat ze met deze informatie gaat doen. Mijn leven is zo'n grote puinzooi.

Wanneer de bel gaat kijk ik verbaasd op. Zuchtend kom ik uit bed en loop naar de voordeur. Ik hoop niet dat het Eden is. Ik heb even geen behoefte aan haar. Als ik de deur open valt mijn mond nog net niet open. Het is Hayley.

(Ik heb even een vraag. Willen jullie liever dat ik zeg maar intieme scènes gedetailleerder schrijf, of zoals het nu is? Ik ben erg aan het twijfelen. Ik weet dat er ook jongere lezers zijn die het misschien niet aankunnen. Maar aan de andere kant, heel veel mensen willen het wel lezen. Dus laat even achter wat jij wilt en dan kijk ik even wat ik ga doen x)