One Night

23

{Hayley}

'Wanneer zien we elkaar weer?' vraagt Ethan als ik op het punt sta om weg te gaan.

'Ik weet het niet' zeg ik. 'We houden contact.' Ethan knikt en drukt een korte kus op mijn lippen.

'Tot ooit dan' zegt hij. Ik grinnik en knik waarna ik het huis uitloop.

Ik fiets de straat uit en rij door naar het café waar Milou en ik hebben afgesproken. Daar aangekomen zet ik mijn fiets neer en doe hem op slot. Vervolgens loop ik naar binnen en kijk rond. Milou zit ergens in de hoek bij het raam. Ik loop op haar af.

'Heey' begroet ik haar terwijl ik ga zitten.

'Heey' zegt ze. 'Hoe gaat het?'

'Goed' glimlach ik. 'Met jou?' Ze haalt haar schouders op en slaat haar ogen neer.

'Wat is er?' vraag ik haar.

'Ik denk dat ik een van Ethans stomme vrienden leuk begin te vinden' mompelt ze.

'Wie dan?' vraag ik. 'En wat is daar erg aan?'

'Het is Noah' zucht Milou. 'Maar hij is zo'n typische fuckboy.'

'Iedereen kan veranderen' zeg ik schouderophalend. 'Maar waar kennen jullie elkaar opeens van?'

'Hij werkt sinds kort in hetzelfde café als mij' legt Milou uit. 'Hij doet super aardig tegen me. We maken altijd grappen met elkaar. En ik heb ook het gevoel alsof hij met me flirt. Maar dan zegt hij tegen een andere collega dingen als "zij is echt lekker" als er een knap meisjes binnenkomt.'

'Ja, dat is heel irritant' zeg ik. 'Maar is er al iets tussen jullie gebeurd?' Milou zucht.

'Eén keer schoot ik uit met de slagroom' vertelt ze. 'Het kwam een beetje op mijn gezicht. Ik had het niet door. En toen haalde Noah het opeens van mijn gezicht af. Voor een aantal seconden staarden we elkaar gewoon aan. Ik had echt het gevoel alsof we gingen zoenen, maar opeens draaide hij zijn hoofd weg.'

'Misschien omdat er klanten waren?' probeer ik. Ze haalt haar schouders op.

'Ik weet het niet' mompelt ze. 'Maar vertel me over Ethan en jou.'

'Hij nam me in de ochtend vroeg mee naar de boot van zijn ouders' vertel ik. 'We keken naar de zonsopgang. En toen vertelde hij me allemaal lieve dingen voor hij me vroeg.'

'Je begint helemaal te glinsteren als je over hem praat' glimlacht Milou. 'Jullie zijn echt schattig samen.' Ik glimlach.

'Ik ga even naar de wc' zeg ik en ik sta op waarna ik richting de toiletten loop. Als ik op de wc zit hoor ik vaag twee stemmen. Ik herken er één van, Eden.

'Ethan is echt goed in bed' zegt ze. 'Hij kan je binnen één minuut laten komen.'

'Wanneer hebben jullie voor het laatst iets gedaan?' vraagt de ander.

'Twee dagen geleden, volgens mij' zegt Eden. 'Daarna moest hij weg, omdat die Hayley langskwam.' Ik voel me misselijk worden. Is hij gewoon verdergegaan met Eden?

'Ik zie hem vanavond weer' zegt Eden. 'Ik ga naar zijn huis.' Wanneer ik die twee weg hoor gaan loop ik het hokje uit. Als dit waar is hoef ik hem nooit meer te zien. Snel was ik mijn handen waarna ik terugloop naar de tafel.

'Wat loop je moeilijk' lacht Milou. 'Wilde nacht gehad?'

'Ik hoef niks meer van die eikel' sis ik.

'Wat?' vraagt Milou verward.

'Hij is met Eden naar bed geweest voor ik kwam' zeg ik. 'En vanavond gaat ze weer naar hem toe.'

'Wat een eikel' zegt Milou. 'Laat hem lekker stikken in zijn Eden. Jij verdient veel beter.'

'Ik ga naar huis' mompel ik. 'Het spijt me.'

'Nee, ik begrijp het' zegt Milou. 'Ga maar.' Ik knik en loop het café uit. Buiten pak ik mijn telefoon uit mijn zak en bel zonder na te denken Ethan.

'Hey, mis je me nu al?' hoor ik hem zeggen als hij opneemt.

'Je bent zo'n enorme eikel' sis ik.

'Hoezo?' vraagt hij verbaasd.

'Je steekt je lul vrolijk in Eden als ik er niet ben!' roep ik uit. 'Wat denk je dat ik ben? Je speeltje?'

'Hayley-' Voor hij nog iets kan zeggen heb ik opgehangen. Ik pak mijn fiets en fiets zo snel als ik kan naar huis.

Thuis aangekomen laat ik me op bed vallen. Ik snap niet hoe hij dit kon doen. Plotseling gaat de bel. Ik negeer het en blijf liggen. Mijn moeder is toch thuis.

'Hayley...' Ik kijk op en zie Ethan in de deuropening staan.

'Ga weg' zeg ik.

'Hayley, ik heb niks met Eden gedaan' zegt Ethan. 'Kijk mijn telefoon als je me niet gelooft.' Hij gooit zijn telefoon naast me op bed. Ik pak hem op en kijk erin. Er is geen gesprek met Eden wat erop wijst dat ze hebben afgesproken.

'Je kan het net zo goed verwijderd hebben' mompel ik.

'Ben je serieus?' vraagt Ethan. 'Je gelooft Eden?' Ik haal mijn schouders op.

'Het is niet zo moeilijk te geloven' mompel ik. 'Alles klopt. Twee dagen geleden. Je moest weg, omdat ik kwam. En vanavond zouden wij ook niet samen zijn.'

'Je vertrouwt me niet' concludeert Ethan. 'Na alles wat ik je heb verteld...' De tranen staan in zijn ogen. Een schuldgevoel bekruipt me.

'Ethan-' begin ik, maar hij kapt me af.

'Laat maar zitten' mompelt hij. 'Laat maar gewoon zitten. Voor mij hoeft dit niet meer.' Met die woorden loopt hij mijn kamer uit en slaat de deur achter zich dicht. Tranen verlaten mijn ooghoeken. Ik heb het verpest.

(Voor mij is het nu eindelijk vakantie! Dus dat betekent dat ik weer meer tijd heb om te schrijven. Ik ga volgend jaar jaar 5vwo. Zijn jullie over en naar welk jaar gaan jullie?)