One Night

15

{Ethan}

De volgende ochtend op school zie ik Hayley al staan. Ik werp haar een glimlach toe en loop dan door naar Finn.

'Hey' begroet hij me. 'Heb je al toegegeven aan jezelf dat je Hayley leuk vindt?'

'Heb jij al besloten dat je je met je eigen leven moet bemoeien?' kaats ik terug.

'Mijn leven is niet zo spannend' zegt Finn. 'Oh ja, Eden wilt je spreken.' Ik zucht diep.

'Waar is ze?' vraag ik.

'Wc' antwoordt Finn. Ik knik en sta op waarna richting de meisjestoiletten loop. Daar aangekomen staat Eden tegen de muur aangeleund.

'Je wilde me spreken?' zeg ik. Ze knikt.

'Wat heeft Hayley dat ik niet heb?' vraagt ze. Ik zucht.

'Luister Eden' begin ik. 'Er is niks mis met je, maar ik kon het niet meer.' Dan gaat de bel.

'Ik moet gaan' mompelt Eden en met die woorden loopt ze weg. Net als ik ook naar mijn les wil gaan loopt Hayley langs. Ik pak haar hand vast en trek haar naar me toe.

'Wat is er?' vraagt ze.

'Ik heb geen zin in school' mompel ik. 'Zullen we weggaan?'

'Als mijn ouders erachter komen dat ik spijbel ben ik echt dood' zegt ze.

'Meld je ziek' zeg ik. Ze bijt twijfelend op haar lip. De gangen zijn inmiddels al helemaal leeg. Plotseling gaat de tweede bel, wat betekent dat we te laat zijn.

'Oke' zucht Hayley. Ik glimlach en loop met haar mee naar de balie.

'Kan ik me ziek melden?' vraagt ze aan de vrouw erachter. 'Ik ben heel duizelig en ik heb hoofdpijn.'

'Moet ik aan je ouders vragen of ze je komen ophalen?' vraagt ze. 'Want zo kan je niet fietsen.'

'Ik breng haar wel naar huis' zeg ik. De vrouw kijkt me met opgetrokken wenkbrauw aan.

'Heb jij geen les?'

'Iemand moet haar toch thuisbrengen?'

'Mijn ouders hebben een belangrijke vergadering' zegt Hayley erbij. De vrouw zucht.

'Oke, breng jij haar maar dan.'

Bij onze kluisjes schiet Hayley in de lach.

'Wat?' grinnik ik.

'Ik heb nog nooit zo erg gelogen' zegt ze terwijl ze haar jas uit haar kluisje pakt. Ik pak ook mijn jas uit mijn kluisje en loop dan naar haar toe.

'Ook niet toen je zei dat je me niet mag?' mompel ik tegen haar oor aan. Ze huivert.

'Ik mag je nog steeds niet' kaatst ze terug waarna ze grijnst en wegloopt.

'Gisteren zei je iets heel anders' zeg ik terwijl ik haar inhaal.

'Wat gaan we eigenlijk doen?' verandert Hayley van onderwerp als we naar mijn auto lopen.

'Ik dacht aan thuis een film kijken?'

'Is goed' glimlacht ze en we stappen in de auto.

'Niet dat er veel van die film komt' mompel ik. Ik wil afmaken waar we gisteren mee bezig waren. Ze lacht en knikt instemmend. Ik start de auto en rij het schoolterrein af.

'Wiens huis?' vraag ik onderweg.

'Doe maar die van mij' antwoordt Hayley. 'Als mijn ouders weten dat ik ziek ben en ik ben niet thuis...'