One Night

2.29

{Hayley}

'Ik ga even de stad in met Milou' zeg ik tegen Ethan.

'Oke' mompelt Ethan vanonder het dekbed. Hij ligt nog steeds in bed, al is het al elf uur geweest. Ik loop naar hem toe en trek het dekbed een stukje van hem af.

'Tot zo' glimlach ik terwijl ik een kus tegen zijn lippen duw.

'Tot zo.' Ethan glimlacht ook en plaatst nog een kus op mijn lippen voor hij me loslaat.

Om half twaalf kom ik aan bij de afgesproken plek. Milou zit al aan een tafeltje. Ik loop het café in.

'Heey' begroet ik haar terwijl ik ga zitten.

'Heey, je bent een keer op tijd!' lacht ze. Ik haal mijn schouders op.

'Ethan lag nog in bed' zeg ik. 'Dus deze keer geen afleidingen.' Milou grinnikt. Wanneer er een serveerster naar ons toekomt bestellen we allebei een koffie.

'Dus hoe gaat het nu met Ethan?' vraagt Milou.

'Niet zo goed' antwoord ik. 'Zijn moeder is boos op hem omdat hij Luna heeft gedumpt, Anne en Andy zijn boos en Luna is gekwetst.'

'En hoe gaat het tussen jullie?'

'Goed' antwoord ik glimlachend. 'Tot nu toe verloopt alles heel soepel tussen ons. We hebben geen ruzies.'

'Dat is mooi.'

'En Noah?' vraag ik dan. Milou zucht en slaat haar ogen neer.

'Eerlijk gezegd gaat het niet zo goed tussen ons' mompelt ze. 'Hij doet de laatste tijd zo afstandelijk en is de hele tijd chagrijnig. Hij is zo in zijn eigen wereldje bezig. En als ik hem dan probeer op te vrolijken wijst hij me steeds af. Normaal zitten we super vaak aan elkaar en geeft hij me een kus als ik mijn haar aan het doen ben, of aan het koken ben. Gewoon die kleine dingen. Het is weg.'

'Heb je al met hem gepraat erover?' vraag ik terwijl ik met mij lepeltje door mijn, inmiddels gearriveerde, koffie roer.

'Geprobeerd, ja' zucht Milou. 'Toen kregen we ruzie. Hij vond dat hij niks fout deed en dat ik me aanstelde.'

'Ik heb een idee' zeg ik. 'Jullie komen vanavond bij ons langs. Dan kan ik kijken wat hij doet en desnoods praat Ethan met hem.' Milou knikt en glimlacht dankbaar.

Die avond zitten Noah en Milou bij ons op de bank. Noah praat vooral met Ethan en schenkt geen aandacht aan Milou. En als ze iets probeert te zeggen wuift hij het weg. Milou zucht en staat op.

'Ik ga even naar de wc' mompelt ze en met die woorden verdwijnt ze in de badkamer. Als ze na vijf minuten nog steeds niet terug is stoot ik Noah aan.

'Wat is er?' vraagt hij aan mij.

'Ga bij Milou kijken' zeg ik.

'Hoezo?' Hij kijkt me verbaasd aan. 'Ze kan toch prima zelf plassen?'

'Noah' zucht Ethan. 'Ga naar haar toe. Ze is overduidelijk verdrietig.'

'Laat maar' zeg ik terwijl ik opsta. 'Ik ga wel. Als jij toch geen moeite voor haar wilt doen.' Ik loop richting de badkamer en klop kort op de deur voor ik hem open. Milou zit tegen het bad aan, huilend.

'Hé, wat is er?' vraag ik terwijl ik voor haar neer hurk.

'Ik...' prevelt Milou. 'Ik wil gewoon...' Ze schudt haar hoofd en meer tranen rollen over haar wangen.

'Je kan me alles vertellen, hè?' verzeker ik haar.

'I...ik ben...' stamelt ze. 'Ik ben zwanger.'