One Night

2.23

{Hayley}

Nadat we hebben gegeten maak ik me klaar om met Ethan weg te gaan. Ik ben benieuwd wat we gaan doen. Snel werk ik mijn make up bij en trek een wit jurkje aan.

'Ik ben klaar' zeg ik tegen Ethan als ik de badkamer uitkom. Hij ligt op bed met zijn telefoon in zijn handen.

'Je ziet er prachtig uit' complimenteert hij me als hij opkijkt. Ik glimlach klein. 'Zullen we gaan?' Ik knik en trek mijn schoenen aan. Het zijn hakken dus ik hoop dat we niet al te ver gaan lopen.

'Wat gaan we eigenlijk doen?' vraag ik terwijl we de hotelkamer uitlopen.

'Er staan wat kraampjes bij de boulevard' legt Ethan uit. 'Ik wilde daar even gaan kijken. En ik wil gewoon even een rondje lopen.'

'Oke, leuk' glimlach ik. Terwijl we in de lift stappen slaat Ethan zijn arm om me heen. Ik leun dicht tegen hem aan. Ook al is er nu niemand in de lift, ik voel me veilig bij hem. Dat had ik ook altijd bij Samuel. Ik glimlach kort bij de gedachte aan hem. Hij was echt heel lief voor me. Ik hoop dat hij een tweede test heeft gedaan voor zijn onvruchtbaarheid. Hij wilt graag kinderen, dus ik hoop echt dat dat hem is gegund. En bovenop alles hoop ik dat hij iemand vindt die hem gelukkig maakt. Hij is echt een schat. Ondanks dat hij is vreemdgegaan. Hij heeft me nooit slecht behandeld.

Wanneer de liftdeuren openen begeleidt Ethan me naar buiten. Het is al aardig afgekoeld. Dat had ik me helemaal niet beseft. Ik ga wat dichter tegen Ethan aanlopen.

'Heb je het koud?' vraagt hij.

'Een beetje' antwoord ik schouderophalend.

'Ik heb ook geen jas of zo meegenomen' mompelt Ethan. 'Ik haal er wel een. Blijf hier.' Hij drukt een kus op mijn lippen en loopt dan snel het hotel weer in. Glimlachend kijk ik hem na. Vlak voor hij de lift in stapt kijkt hij naar me en knipoogt hij. Ethan is echt geweldig. Terwijl ik wacht op Ethan kijk ik naar de mensen die voorbij lopen. De meesten lopen gewoon nog in een korte broek met een hemdje.

Wanneer ik iets op mijn schouders voel schrik ik op.

'Ik ben het maar' hoor ik Ethan zeggen. Ik draai me om en glimlach

'Dankje.' Ik trek de jas verder aan. Het is de leren jas van Ethan. Hij ruikt naar zijn aftershave gemengd met een klein beetje rook.

'Rook je eigenlijk nog?' vraag ik als we verder lopen naar de boulevard.

'Nee, eigenlijk niet meer' zegt Ethan. 'Het boeit me niet zoveel.'

'Mooi, roken is slecht voor je' zeg ik en ik pak zijn hand vast. Ethan knikt.

Na aardig wat kraampjes te hebben bekeken besluiten we een strandwandeling te maken. Het is al donker, dus de zonsondergang is al geweest, maar een strandwandeling met sterren is even mooi. Voor we het zand oplopen trek ik mijn hakken uit. Ze zouden toch alleen maar wegzakken. Ethan pakt mijn hand vast en zo lopen we langs de waterlijn.

'Hayley' mompelt Ethan terwijl hij stopt met lopen. Vragend kijk ik hem aan terwijl ik tegenover hem ga staan. 'Ik wilde gewoon even zeggen dat ik echt gelukkig ben nu, met jou. We hebben elkaar vijf jaar niet gezien, en nu zijn we hier. Ik denk niet dat je ooit zal beseffen hoeveel je voor me betekent. Ik zie echt een toekomst met je, ook al is het nog wat vroeg. Ik weet dat we allebei net uit een relatie komen en het is niet makkelijk, maar we hebben tenminste elkaar. Het is klote gelopen, vooral aan jouw kant. Ik weet dat je veel van Samuel hield en dat jullie zo uit elkaar zijn gegaan is nooit leuk. Maar ik wilde zeggen dat ik zoveel voor je voel dat ik af en toe het gevoel heb dat ik uit elkaar spat. Elke keer als ik je zie verlang ik naar je op een manier die ik nooit kende. Toen we elkaar ontmoetten waren we jong, maar ik hou nog steeds van je. En dat zal ik altijd blijven doen.'

Tranen zijn ontstaan in mijn ogen. Even ben ik niet in staat om ook maar iets uit te brengen.

'Ik hou ook van jou' breng ik uit. 'Heel veel.' Ethan glimlacht en slaat zijn armen rondom mijn middel. Ik voel de warmte van zijn lichaam door dat van mij stromen. Zacht pakt Ethan de zijkant van mijn gezicht vast en laat zijn lippen dichterbij de mijne komen. Wanneer ik zijn lippen die van mij voel raken sluit ik mijn ogen en beantwoord zijn kus. Ik ben blij dat hij een toekomst met mij ziet. Ik wil zo graag dat het werkt tussen ons.

Na een aantal minuten trek ik me terug.

'Ik wil je iets vragen' mompel ik. Ethan knikt en kijkt me vragend aan.

'Wat is er?' vraagt hij.

'Je bent al een keer vreemdgegaan bij mij en toen deed je het bij Luna' begin ik. 'En ik weet dat ik ook vreemd ben gegaan bij Samuel, maar ik kan het niet nog een keer aan als je vreemdgaat.'

'Hayley, ik beloof je dat ik niet vreemd zal gaan' zegt Ethan terwijl hij me diep in mijn ogen aankijkt. 'Ik heb ervan geleerd. Ik ben stom geweest. Maar nu wil ik me richten op mijn toekomst, onze toekomst. Ik wil denken aan trouwen en aan kinderen. Ik wil geen andere meisjes meer. Ik wil alleen jou. En áls ik vreemd zou gaan, gooi me dan van de brug af. Want dan heb ik de grootste fout van mijn leven gemaakt.' Ik grinnik even, maar knik dan. Ik was ook niet van pan om hem ermee weg te laten komen als hij vreemdgaat.

'Laten we teruggaan naar het hotel' zegt Ethan dan. 'Het is al laat.' Ik knik en hand in hand lopen we terug naar het hotel.

(Is er iemand die heel toevallig weet of ik ooit de namen van Hayleys ouders heb genoemd? Ik kan het namelijk nergens vinden. Dus hopelijk weet een van jullie het nog. Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vinden x)