One Night

30

{Ethan}

Ik trek verbaasd mijn wenkbrauw op als ik zie dat Eden me een bericht heeft gestuurd. Is het nog steeds niet duidelijk voor haar dat ik haar niet wil?

*Kunnen we praten?*

*Waarover?* stuur ik terug.

*Ethan, alsjeblieft. Ik moet met je praten.* Ik zucht diep en typ iets.

*Oke, waar en wanneer?*

*Over een uur in het park.*

'Hayley' begin ik. 'Ik ga zo met Eden praten.' Ze kijkt me twijfelend aan.

'Ik beloof je dat ik haar vertel dat het klaar is' zeg ik terwijl ik haar handen vastpak. 'Ik zal haar vertellen dat wij iets hebben.'

'Oke' fluistert Hayley. Ik glimlach en druk een kus op haar lippen.

Na een uur kom ik aan bij de afgesproken plek. Eden staat er al.

'Heey' begroet ze me.

'Hey, wat is er?' vraag ik terwijl ik plaatsneem op een bankje. Eden zucht en komt naast me zitten.

'De afgelopen tijd hebben we een leuke tijd gehad samen' vertelt ze. 'Ik weet dat het voor jou niks betekent, maar voor mij wel. Ik heb gevoelens voor je.'

'Eden,-' begin ik maar ze kapt me af.

'Laat me uitpraten' zegt ze. 'Steeds als er iets is met Hayley kom je naar mij toe. En ik laat het toe, omdat ik gevoelens voor je heb. Iedere keer hoop ik dat je iets voor mij gaat voelen. Maar dan komt het weer bij me binnen dat je me gewoon gebruikt, en dat er nooit iets in zat voor ons. Ik wil niet de persoon zijn waar je steeds op terug valt als het even slecht gaat. Ik wil dat je naar me toe komt om mij, niet om mijn lichaam. Dus daarom vraag ik je nu om een keuze te maken. Of je geeft me een echte kans of je laat nooit meer iets van jezelf horen en je zal ook niks meer van mij horen.' Ik zucht diep.

'Ik kies voor Hayley' fluister ik.

'Wat heeft zij dat ik niet heb?' mompelt Eden.

'Luister, het gaat er niet om wat zij wel heeft en jij niet' leg ik uit. 'Ik heb gevoelens voor Hayley. Gevoelens die ik na een lange tijd eindelijk weer voor iemand heb gekregen. Ze betekent alles voor me. En het was fout van me om met jou naar bed te gaan. Je bent een leuke meid, maar Hayley is degene die ik wil. Ooit ga je iemand vinden net zoals ik Hayley heb gevonden. Het spijt me als ik je heb gekwetst.' Eden knikt en slaat haar ogen neer.

'Ik ga dan maar' fluistert ze en ze staat op. Ook ik sta op.

'Het komt wel goed' probeer ik haar gerust te stellen en ik geef haar een knuffel.

'Weet ik.' Eden laat me los. 'Ik moet gaan.' Met die woorden loopt ze weg. Zuchtend ga ik op het bankje zitten. Het is klaar. Eden valt me niet meer lastig, dus nu kan ik me volledig richten op Hayley.

Wanneer er twee meiden langslopen kijken ze me even aan en giechelen dan naar elkaar. Ik herken ze. Het zijn meiden van school. Normaal zou ik boos worden, omdat ze me aankeken. Maar zo ben ik niet meer. Hayley heeft alles veranderd. Ik wil niet meer de slechte jongen zijn. Ik wil veranderen, voor haar. Plotseling valt mijn blik op een meisje. Mijn hart slaat een slag over. Ze lijkt sprekend op Emily. Zonder na te denken sta ik op en loop snel naar haar toe.

'Emily?' Ik raak haar schouder aan. Ze draait zich om en kijkt me verward aan.

'Ik heet geen Emily' zegt ze. Haar blauwe ogen kijken me aan en haar donkere haren waaien in de wind.

'Sorry' verontschuldig ik me. 'Ik dacht dat je iemand anders was.' Verbijsterd loop ik terug naar mijn auto en stap in. Ze lijkt zo erg op Emily.

{Hayley}

'Ben je ooit zo verliefd geweest?' verzucht Milou terwijl we een winkel in lopen.

'Je hebt het echt zwaar te pakken' lach ik.

'Hayley, hij is echt geweldig' zegt Milou. 'Hij is zó lief. Vanochtend bracht hij me ontbijt op bed. Vanavond moeten we allebei werken. Ik heb er echt zin in. Moet je nagaan, ik die zin heeft om te werken.'

'Dat wordt een snelle beurt in de voorraadkast' grap ik.

'Hayley!' Milou geeft me een duwtje.

'Kom mee.' Ik pak Milous pols vast en trek haar mee naar het ondergoed. 'Ik heb je setjes gezien en die zijn oud. Het is tijd voor iets nieuws.'

'Net alsof die van jou zo nieuw zijn' zegt Milou.

'Daar heb je een punt' lach ik.

Na zo'n kwartier hebben we allebei aardig wat setjes.

'Ik ben echt blut hierna' mompel ik.

'Ik ook' lacht Milou. Net wanneer we richting de kassa lopen valt mijn oog op een pyjama jurkje. Al kan je het niet echt een pyjama noemen. Mijn mond valt een stukje open. Hij is wit met overal kant.

'Neem die' zegt Milou meteen. 'Ethan wordt helemaal gek.' Ik bekijk het prijskaartje en zucht diep.

'Hij is 60 euro' mompel ik.

'Hayley, geloof me' begint Milou. 'Als je hem nu niet neemt ga je spijt krijgen.' Ik bijt twijfelend op mijn lip.

'Ik weet het niet' zucht ik.

'Pas hem.' Ik knik en zoek mijn maat. Vervolgens loop ik naar de pashokjes en trek mijn kleding uit. Voorzichtig trek ik het jurkje aan. Hij is echt heel mooi. Ik pak mijn telefoon en stuur een foto naar Ethan.

*Zal ik deze nemen?*

*Verdomme Hayley, moest je nou echt zo'n foto sturen? Maar ja, neem hem. En kom daarna meteen naar huis zodat ik hem kan uittrekken.* stuurt hij vrijwel meteen terug.

'Heb je hem al aan?' vraagt Milou.

'Ja' antwoord ik. Milou steekt haar hoofd naar binnen en haar mond valt open.

'Ik ga hem kopen' zeg ik. Milou knikt goedkeurend.

Na een lange dag kom ik eindelijk thuis aan. Mijn voeten zijn kapot. Ik wil geen stap meer zetten.

*Gaan we nog iets doen vanavond?* krijg ik van Ethan binnen.

*Ik ben kapot. Je mag wel langskomen, maar aan mij heb je niet zoveel op dit moment. Ik ga zo slapen.*

*Dan spreken we morgen wel af. Slaap lekker babe😘* Ik glimlach als ik het woord "babe" zie. Zo heeft hij me nog nooit genoemd. Ik vind het leuk.

*Slaap lekker❤️*

*Ik zag net die ene foto weer. Ik wil je zo graag nu.*

*Morgen, oke?*

*Zeg dat maar tegen mijn grote vriend.* Ik lach en stuur nog iets terug.

*"Grote" vriend? Ik dacht meer aan kleine vriend.*

*☹️*

*Grapje x*

*Nu moet je het goed komen maken.*

*Morgen kom ik langs. Zeg dat maar tegen je "grote" vriend.*

*Tot morgen dan maar x*

*Tot morgen x*

Ik leg mijn telefoon weer weg en ga onder mijn dekbed liggen. Met een glimlach op mijn gezicht val ik in slaap.